Opinie użytkowników LubimyCzytac.pl nie przestają mnie zaskakiwać. Niestety, najczęściej negatywnie. Tak było i w tym przypadku. Z reguły przed sięgnięciem po daną książkę nie czytam ani opisu, ani recenzji, ani opinii. Powiem nieco buńczucznie, że wystarczy mi same nazwisko pisarza. Nie wiem czemu w przypadku "Od palanta do belcanta" spojrzałem jednak na opinie. I oczywiście gawiedzi brakuje sensacji, plotek, zdrad, podkładania świni. A Mieczysław Fogg był po prostu bardzo przyzwoitym facetem. Facetem z klasą. Do tego jego pasją było śpiewanie. Trafnie ujął to w swojej książce: "Moje istnienie - wyznaję to bez żadnego patosu - determinuje piosenka. Pracy artystycznej podporządkowałem właściwie wszystko, w pewnym sensie także życie rodzinne". Kilkadziesiąt lat na estradzie (a zaczynał późno, bo w wieku 28 lat!), ok. 250 koncertów rocznie, stałe śpiewanie ku pokrzepieniu serc w czasie powstania warszawskiego, tournée po Stanach Zjednoczonych i Kanadzie potrafiące trwać i pół roku, gdzie niemal na każdym koncercie sale były wypełnione po brzegi. Tu nie może być mowy o "zbędnym patosie". Mieczysław Fogg był człowiekiem z pasją. Pasją śpiewania. Próbuję w swej pamięci znaleźć innych późniejszych polskich piosenkarzy, u których widać było tę pasję. Na pewno Czesław Niemen, może Rysiek Riedel. A z dzisiejszych? No właśnie. Dzisiaj po nagraniu jednego przeboju "gwiazdy" osiadają na laurach, skupiając się na "bywaniu" na stronach Pudelka, Kozaczka czy Plotka. Nie szlifują głosu (pan Mieczysław ćwiczył głos długie lata, nawet jak już zaczął odnosić sukcesy), nie żyją śpiewaniem. I dlatego młodym ludziom przyzwyczajonym do czytania Kozaczka tak ciężko było zrozumieć, że u Fogga brakowało świństw, intryg, skoków w bok. A nawet jeśli były, to Mieczysław Fogg był na tyle dżentelmenem, że po prostu o takich paskudztwach nie wspominał, na zasadzie "nie ruszaj łajna, bo zacznie śmierdzieć".
Jedyne, do czego mogę się nieco przyczepić to tytuł książki. Ani Fogg nie był zapalonym graczem w palanta (inni chłopcy z sąsiedztwa jak najbardziej), ani nie zatrzymał się na ariach operowych. Ale znając jego zamiłowanie do zabawnych nazw swoich tras koncertowych (m.in. "Fogg and rock") można ten tytuł jakoś przeboleć.
Polecam każdemu! No, może z wyjątkiem tych, co w Kozaczkach idą z Pudelkiem na Plotki.

Opinie użytkowników LubimyCzytac.pl nie przestają mnie zaskakiwać. Niestety, najczęściej negatywnie. Tak było i w tym przypadku. Z reguły przed sięgnięciem po daną książkę nie czytam ani opisu, ani recenzji, ani opinii. Powiem nieco buńczucznie, że wystarczy mi same nazwisko pisarza. Nie wiem czemu w przypadku "Od palanta do belcanta" spojrzałem jednak na opinie. I...