To jest moja pierwsza recenzja książki, która nie jest powieścią. Kopalnie Talentów w ogólnym słowa znaczeniu nie posiadają fabuły, bohaterów ani narratora, bo są poradnikiem o tym, jak pracować nad talentem swoim, swoich dzieci lub podopiecznych. Zdecydowałam się go przeczytać głównie ze względu na fakt, że sama go posiadam, a nie umiem sobie poradzić z jego rozwijaniem. Nie umiem usiąść i raz porządniej napisać chociażby całego rozdziału swojej książki tylko wymyślam, że mi się nie chce albo nie mam weny lub napiszę ledwie jeden akapit. Miałam nadzieję, że tekst Rasmusa Ankersena natchnie mnie do częstszego rozwijania swojego talentu i teraz po lekturze jego książki powinnam przekazać wam, czy się udało. Jesteście ciekawi?

Szczerze powiedziawszy przekaz Kopalń Talentów niesamowicie trafił do mnie poprzez użycie przykładów z kilku najbardziej kojarzących się ze słowem talent dziedzin. Sam autor jest niespełnioną gwiazdą piłki nożnej, która doznała poważnej, wykluczającej ze sportowej kariery kontuzji w bardzo młodym wieku. Po uzyskaniu odpowiedniego wykształcenia stał się trenerem, a w późniejszych latach przypadek jednego z jego podopiecznych natchnął go do badań nad talentem. Odwiedził osiem ośrodków sportowych na świecie, z których wywodzą się przede wszystkim same wielkie gwiazdy i medaliści olimpijscy, a w tej książce przedstawił nam swoje wrażenia oraz wnioski z tej podróży dokoła świata, nawiązując do wcześniejszych badań innych osób z innych dziedzin, jak sztuka czy nauka. Jest to przede wszystkim skarbnica wielu niesamowitych, dodających kopa cytatów życiowych, z których jeden wylądował na mojej tablicy korkowej - Prawdziwy potencjał nie jest idealny, ponieważ mam problem z tym, że chciałabym, aby moje teksty były bez skazy. Poza tym zainspirować nas mają historię sportowców, którzy pomimo słabego początku i niskich rokowań na przyszłość odnieśli sukces, dzięki swojej ciężkiej pracy.

Poradnik Rasmusa Ankersena jest niewielkich rozmiarów i czyta się go naprawdę bardzo szybko, ponieważ mężczyzna posługuje się językiem prostym oraz zrozumiałym. Nie ma tam zbyt wielu profesjonalizmów, a jeżeli już się jakieś pojawiają to bardzo łatwe do zrozumienia. Każdy rozdział jest jednocześnie jakimś wnioskiem, postawioną tezą, którą udowadnia na podstawie przykładów, które spotkał w trakcie swoich badań, a na koniec jeszcze podsumowuje je krótką listą rad dla czytelników szukających pomocy w jego książce.

Kopalnie Talentów to świetna lektura dla osób zmęczonych bezsensownym życiem lub niezdeterminowanych do rozwijania swoich umiejętności. Uczy, że nie liczy się tylko i wyłącznie sam talent, ale również ciężka praca włożona w jego rozwijanie. Jeśli osiądziemy na laurach to pewnego dnia możemy obudzić się z ręką w nocniku oraz zaprzepaszczoną przyszłością. Natchnął mnie nie tylko do rozwijania treści mojego bloga, ale również do przelania w końcu na papier pomysłu, z którym chodzę od kilku tygodni.

To jest moja pierwsza recenzja książki, która nie jest powieścią. Kopalnie Talentów w ogólnym słowa znaczeniu nie posiadają fabuły, bohaterów ani narratora, bo są poradnikiem o tym, jak pracować nad talentem swoim, swoich dzieci lub podopiecznych. Zdecydowałam się go przeczytać głównie ze względu na fakt, że sama go posiadam, a nie umiem sobie poradzić z jego rozwijaniem....