"Miłość. Zastanawiam się co jest ważniejsze - miłość czy przyjaźń? Miłość czasem mija, a przyjaźń... Cały czas się łudzę, że przyjaźń zostaje na zawsze. I nawet po dwudziestu latach trwa, tylko czasem jest zagubiona".

"Nie bójcie się marzyć. Marzenia się spełniają. Wystarczy tylko zrobić pierwszy, najtrudniejszy krok. Potem być może trudny drugi i trzeci. Potem napotkacie ścianę. Ale skąd wiecie, że nie wystarczy jej popchnąć, by runęła, i skąd wiecie, że tuż za nią nie spełni się Wasze marzenie?".

"Pierwsza na liście" to powieść o tym, że zawsze jest czas, by naprawić przyjaźń, nawet po latach, a może być ona silniejsza od miłości. Czytamy o sile przebaczenia, o tym ile jesteśmy w stanie zrobić dla drugiego człowieka. Losy kilku kobiet zostają ze sobą splątane. Karolina zwana Iną i Patrycja przyjaźniły się od szkoły średniej aż do momentu, kiedy narzeczony Karoliny zdradził ją z Patrycją. Zdrada skutecznie na dwadzieścia lat zerwała przyjaźń i miłość. Patrycja związała się z Piotrem i ma dwie córki. Jednak okazało się, że mężczyzna nie potrafi zajmować się rodziną i wyjeżdża, by realizować swój talent muzyczny. Patrycja zachorowała na białaczkę. Pisze do swoich córek listy, gdzie opisuje swoje odczucia i chce, aby córki zawsze pamiętały o niej. Zostawia też listę osób do których jej córki powinny się zwrócić o pomoc w razie jej śmierci. Na pierwszym miejscu jest Karolina Rybińska. Córka Patrycji Karolina postanawia odszukać osoby z tej listy. Zjawia się u dawnej przyjaciółki swojej matki, która obecnie jest dziennikarką i mieszka samotnie. Nie jest szczęśliwa. Przeszłość ciągnie się za nią. Zdrada najlepszej przyjaciółki i strata dziecka Piotrka zmieniły ją. Utraciła wiarę w lepsze życie, jest pogodzona z losem i twardo stąpa po ziemi. Ina niechętnie wpuszcza Karolinę do mieszkania i wysłuchuje jej opowieści. Ina również zwierza się z przeszłości. Postanawia pomóc Patrycji w walce z nowotworem.
Poznajemy też losy Grażyny, która zostaje dawcą dla Patrycji. Kobieta po śmierci męża nie może się odnaleźć i zrozumieć, dlaczego miałaby ratować komuś życie, skoro los odebrał jej ukochanego mężczyznę. Jednak los sam się o nią upomni, kiedy dyrektorka w zastępstwie wysyła ją do hospicjum. Grażyna spotyka tam Różę. Kobieta opowiada jej o hospicjum, o swoim życiu, o tym, że szybko straciła rodziców. Grażyna decyduje się na oddanie szpiku. Przemyślenie własnego życia pozwala jej pogodzić się ze śmiercią męża.
Znów po lekturze kolejnej książki Magdaleny Witkiewicz mam wrażenie jakby ta historia toczyła się gdzieś blisko mnie, ze względu na realny obraz życia. Ta historia mogła się przytrafić każdej z nas. Choroba, zdrada ukochanego, ale też koniec przyjaźni. Autorka poruszyła bardzo trudny temat - choroby, życia i śmierci. Zaintrygowała mnie do zadawania sobie pytań. Ile jesteśmy w stanie pomóc drugiemu człowiekowi? Czy potrafimy wybaczyć zdradę najlepszej przyjaciółce? Na ile trwała może być przyjaźń i czy jest coś co będzie w stanie ją zniszczyć? Czy miłość umiera?
Dobrych słów o książce mam tak wiele, że cóż zostaje napisać?
"Pierwsza na liście" - wzrusza, uczy spojrzenia na życie, intryguje i ciekawi. Już zdobyła moje serce.

http://pasjonujacestrony.pl/

"Miłość. Zastanawiam się co jest ważniejsze - miłość czy przyjaźń? Miłość czasem mija, a przyjaźń... Cały czas się łudzę, że przyjaźń zostaje na zawsze. I nawet po dwudziestu latach trwa, tylko czasem jest zagubiona".

"Nie bójcie się marzyć. Marzenia się spełniają. Wystarczy tylko zrobić pierwszy, najtrudniejszy krok. Potem być może trudny drugi i trzeci. Potem napotkacie...