Książka „Uprowadzenie Madonny. Sztuka zagrabiona”, to książka w której autorzy starają się nam pokazać podstawy i mechanizmy działania okupantów w czasie II wojny jakimi kierowano się w grabieniu arcydzieł malarstwa, rzeźby, zabytkowych mebli czy porcelany, oraz starodruków i drogocennych bibelotów stanowiących narodowe dobra kultury polskiej. Nie jest to jałowe wyliczanie strat wojennych ale również pokazanie nam, poprzez historię danego obiektu, jak ważne znaczenie ma utrata przedmiotu który kiedyś był dumą właścicieli. Przedstawiono również historie obrazów uratowanych takich jak „Bitwa pod Grunwaldem” czy „Kazanie Skargi”. Niemcy chcieli odnaleźć obraz Matejki, i być może go zniszczyć, bo przypominało klęskę, o której III Rzesza nie chciała pamiętać. W jaki sposób obrazy te ukryto przed Niemcami i w jaki sposób po wojnie wróciły do muzeum, książka ta dokładnie opisuje. Niektóre obrazy czy rzeźby udało się odnaleźć w domach aukcyjnych i skutecznie, przez stronę polską odzyskać, wstrzymując ich wystawienie do licytacji. W ten sposób udało się odzyskać, wspaniały obraz Aleksandra Gierymskiego „Żydówka z pomarańczami”.
Prof. Stanisław Lorentz, Ryszard Bończa, Adolf Szyszko-Bohusz, to ludzie którzy starali się ocalić jak najwięcej dzieł przed wywiezieniem do Rzeszy. Dokumentowali straty poczynione przez okupantów. Poprzez opisanie ich działalności autorzy złożyli również podziękowanie tym osobom, których działania pozwoliły ochronić lub udokumentować grabieże III Rzeszy.
Niestety, dzieła odzyskane to kropla w morzu tego co utracone. Czy bezpowrotnie? Pewnie tak, bo są to dzieła zbyt rozpoznawalne, znajdujące się na oficjalnych listach strat wojennych, i zapewne będą nadal pozostawać w ukryciu przez instytucje, bądź osoby, będące w ich posiadaniu.
Książka opatrzona została pięknymi ilustracjami dzieł omawianych w danym rozdziale.
Tego nie ma w książce, to moja uwaga.
W Warszawie znajdują się dzieła których miejsca pochodzenia są znane, a dotyczą różnych miast i miasteczek z terenów Dolnego Śląska. Wrocław powinien otrzymać zwrot „Pięknej Madonny z Wrocławia” czy „pawęże”, o które miasto od dawna się ubiega, klasztor w Lubiążu również czeka na swoje dobra. Wiele, wiele innych miast i miasteczek czeka na zwrot swoich dóbr, które Polacy powywozili do Warszawy. Po wojnie z terenów Dolnego Śląska do Polski centralnej wywiezionych zostało ok. 28 wagonów kolejowych i 118 samochodów ciężarowych zbiorów, jak podała oficjalnie Krystyna Sroczyńska - zastępca dyrektora ministerialnego Biura Rewindykacji i Odszkodowań w 1968 r.. Dzieła które przetrwały okupację powinny wrócić do swojego miejsca pochodzenia, nie tylko te zagrabione ale i te wywiezione.

Książka „Uprowadzenie Madonny. Sztuka zagrabiona”, to książka w której autorzy starają się nam pokazać podstawy i mechanizmy działania okupantów w czasie II wojny jakimi kierowano się w grabieniu arcydzieł malarstwa, rzeźby, zabytkowych mebli czy porcelany, oraz starodruków i drogocennych bibelotów stanowiących narodowe dobra kultury polskiej. Nie jest to jałowe wyliczanie...