Ufff, właśnie skończyłam czytać ostatnią część Sagi o Wiedźminie i prawdę mówiąc jestem bardzo szczęśliwa. Że WRESZCIE skończyłam. Podchodziłam do tej części z wielki oporem, długo odstawiałam ją na bok. Ale przyszedł wreszcie czas. Czas, który dużo przyjemniej mogłam spędzić przynajmniej na 1000 innych różnych sposobów.
Nie będę się rozpisywać na temat "Pani Jeziora". Powiem tylko, że zaskoczenie poczułam tylko w jednym momencie, który szybko minął. A to wszystko przez Autora. Nauczona poprzednimi częściami, pojawianiem się bohaterów, którzy później w najistotniejszych momentach uczestniczyli w ważnych wydarzeniach. Nie zaskoczyła mnie Nimue ani nawet Emhyr (no może on troszkę, ale Autor szybko zmienił temat więc moje zaskoczenie wyparowało). Ogromnie wynudziłam się na końcu książki. Jak dla mnie lepiej byłoby gdyby była ona krótsza przynajmniej o 150 stron.
Podsumowując całą sagę: zupełnie nie pojmuję wszystkich Ochów i Achów, które roztaczają się nad tą sagą. Owszem dla młodzieży książka jest świetna. Wprowadza w świat fantastyki, przygód, niezwykłych postaci i zjawisk. Niestety dla mnie była raczej rozczarowaniem. Było oczywiście kilka jasnych punkcików ale bajanie Autora, jego rozwodzenie się nad tematami, które można byłoby opisać w kilku zdaniach ("skakanie" Ciri po światach, planowanie nowego ładu po bitwie) no i sama postać Wiedźmina dla mnie zniszczyła pozytywny odbiór Sagi.Być może za wiele oczekiwałam.
Wiem, że jest jeszcze jedna część, "Sezon Burz" ale nie sięgnę po nią. Zwyczajnie szkoda mi czasu.

Ufff, właśnie skończyłam czytać ostatnią część Sagi o Wiedźminie i prawdę mówiąc jestem bardzo szczęśliwa. Że WRESZCIE skończyłam. Podchodziłam do tej części z wielki oporem, długo odstawiałam ją na bok. Ale przyszedł wreszcie czas. Czas, który dużo przyjemniej mogłam spędzić przynajmniej na 1000 innych różnych sposobów.
Nie będę się rozpisywać na temat "Pani Jeziora"....