Krótko mówiąc "Czas pogardy" nie będzie moim ulubionym tomem opowiadającym o przygodach wiedźmina.Czegoś mi w tej książce zabrakło ale to nie zmienia faktu,że jest to bardzo dobra powieść.Jak na powieść fantasy przystało mamy tu plejadę takich ras jak elfów, krasnoludów i driad. Polski mistrz fantasy nie pominął również nietuzinkowych postaci-czarodziejów,rycerzy i króli.Tłem dla akcji książki stała się wojna,która wybuchła i ogarnęła wszystkie krainy.Coś mi jednak nie pozwoliło aby z zapartym tchem śledzić polityczne rozgrywki pomiędzy możnowładcami,które uwielbiam w fantastyce. Po prostu tym razem tego nie kupiłem.Zaletą książki jest zapewne niesamowity język,który używa w tej powieści Sapkowski.W sposób plastyczny i mistrzowski opisuje charaktery głównych bohaterów jak i samych potyczek,których nie brakuje w książce. W drugiej połowie książki znika nam wiedźmin a oś fabuły i jej ciężar jest przeniesiony na postać Ciri,dziewczynki,którą poznajemy w powieści "Krew elfów".Śledzimy losy Ciri,która jest poszukiwana przez imperatora.Tu Andrzej Sapkowski stanął na wysokości zadania i w sposób spokojny i wyważony wprowadza nas aż do punktu kulminacyjnego,który rozwala system. Reasumując Sapkowskiemu znowu udało się przykuć moją uwagę.Rozrywka na najwyższym poziomie.Pomimo paru mankamentów mam chrapkę na kolejne tomy i nie mogę już się doczekać kolejnego spotkania z Geraltem z Rivii.

Krótko mówiąc "Czas pogardy" nie będzie moim ulubionym tomem opowiadającym o przygodach wiedźmina.Czegoś mi w tej książce zabrakło ale to nie zmienia faktu,że jest to bardzo dobra powieść.Jak na powieść fantasy przystało mamy tu plejadę takich ras jak elfów, krasnoludów i driad. Polski mistrz fantasy nie pominął również nietuzinkowych postaci-czarodziejów,rycerzy i...