Czas Pogardy to pierwsze poważne wejście historii Geralta w świat polityki. Knują wszyscy - czarodzieje, królowie, szpiedzy, najemnicy, a i nawet prostaczkowie. Jedynym który nie ulega tym wszystkim pokusom jest właśnie nasz Wiedźmin, który desperacko stara się zachować neutralność w świecie który co raz bardziej pogrąża się w wojnie i tytułowym czasie pogardy. Biały Wilk nie przejmuje się polityką, nie przejmuje się otaczającym go światem, ma w nosie układy, spiski i wojny, jedyne co go interesuje to bezpieczeństwo Ciri, a dziewczyna niestety szybko znajduje się w samym oku cyklonu. Historia rozkręca się powoli, autor stara nam się pokazać całe polityczne zaplecze stworzonego przez siebie świata. Na całe szczęście obok intryg politycznych nie brakuje również starego, dobrego siekania mieczem przez Geralata, jego równie ostrego jak wiedźmińska klinga języka, kapitalnych dialogów oraz dobrego poczucia humoru które przebija się nawet w najczarniejszych momentach. Sama książka momentami nierówna, ale idealnie wpasowuje się w klimat reszty sagi utrzymując bardzo wysoki poziom.

Czas Pogardy to pierwsze poważne wejście historii Geralta w świat polityki. Knują wszyscy - czarodzieje, królowie, szpiedzy, najemnicy, a i nawet prostaczkowie. Jedynym który nie ulega tym wszystkim pokusom jest właśnie nasz Wiedźmin, który desperacko stara się zachować neutralność w świecie który co raz bardziej pogrąża się w wojnie i tytułowym czasie pogardy. Biały Wilk...