Czasem jest tak, że człowiek nastawia się na coś wspaniałego i czeka go tylko rozczarowanie. Mam wrażenie, że odwrotna sytuacja zdarza się znacznie rzadziej. Tym bardziej byłam bardzo pozytywnie zaskoczona, gdy “Asasyni i sojusznicy” okazało się znacznie lepszą książką, niż sugerowałyby to okładka czy opis.

Najbardziej zwróciło moją uwagę to, jak angażująca okazała się historia. Poszukiwanie zabójcy, wręcz amatorskie śledztwo, to jedna z najmocniejszych cech książki. Co ciekawe mówię to nawet pomimo tego, że dość wcześnie udało mi się rozgryźć to, kto owym zabójcą jest, a nie należę do osób biegłych w rozwiązywanie zagadek. Zamiast zgadywania postaci mordercy skupiłam się zatem na tym, w jaki sposób protagoniści do tego dojdą.

Poza fabułą ciekawie skonstruowani zostali także bohaterowie. Jared, czyli główna postać, całkiem nieźle sprawdza się w roli nowego władcy, ale to nie on był dla mnie najlepiej napisany. Na to miano zasłużyła dla mnie Silva, wdowa po zamordowanym księciu, której rozchwianie spowodowane śmiercią męża zostało świetnie sportretowane. W książce pojawiają się też zarysy pewnych osób i wyraźnie widać, że będą one dopiero pełniły ważną rolę.

Książka koncentruje się przede wszystkim na splataniu wszystkich wątków fabularnych i przedstawieniu bohaterów, przez co cierpi nieco świat przedstawiony. Jest to Królestwo W Świecie Fantasy™ i w zasadzie niewiele o nim wiemy. Wyobraźnia i obycie czytelnicze każą sugerować, że jest to klasyczna inspiracja średniowieczem (kierują ku temu polowania, sokolnictwo i szeroko pojęta kultura dworska),ale w zasadzie oprócz paru wyróżniających elementów nie powiem za wiele o świecie. Mam tutaj wrażenie, że Somperowi nie za bardzo chciało się koncentrować na przestrzeni i położył nacisk na inne rzeczy.

“Asasyni i sojusznicy” nie są w żadnym wypadku przełomowym ani wybitnym dziełem. Stanowią jednak miłą lekturę na wieczór, która idealnie nada się jako zrelaksowanie po ciężkim dniu.

Czasem jest tak, że człowiek nastawia się na coś wspaniałego i czeka go tylko rozczarowanie. Mam wrażenie, że odwrotna sytuacja zdarza się znacznie rzadziej. Tym bardziej byłam bardzo pozytywnie zaskoczona, gdy “Asasyni i sojusznicy” okazało się znacznie lepszą książką, niż sugerowałyby to okładka czy opis.

Najbardziej zwróciło moją uwagę to, jak angażująca okazała się...

Napiszę tak, książka wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Na początku myślałem, że to jakieś średniowieczne fantasy, czy coś podobnego (Nie jestem fanem tego typu gatunków),jednak potem okazało się, że to średniowieczny kryminał, którego akcja powieści dzieje się na książęcym dworze.

Autor umieścił ciekawe postacie, niestety niektórym poświęcił za mało czasu, a szkoda.

Dużo zwrotów akcji, intrygi, bawienie się z czytelnikiem w ciuciubabkę, to jest coś, co nie każdemu może przypaść do gustu, ale mi przypadło.

Dodatkowo autor (przynajmniej w tłumaczeniu na polski) użył dosyć bogatego języka.

Napiszę tak, książka wywarła na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Na początku myślałem, że to jakieś średniowieczne fantasy, czy coś podobnego (Nie jestem fanem tego typu gatunków),jednak potem okazało się, że to średniowieczny kryminał, którego akcja powieści dzieje się na książęcym dworze.

Autor umieścił ciekawe postacie, niestety niektórym poświęcił za mało czasu, a...

Ogólnie książka mi się podobała. Chociaż z początku, a dokładnie w pierwszym rozdziale tekst był dziwny i wyrwany z kontekstu to potem wszystko się wyjaśniło. Dobrze przedstawione postaci, na tyle dobrze, że nie podejrzewa się ich o to co zrobili. Książka miała być trzymająca w napięciu, ale raczej nie była. Nie można było odczuć emocji podczas śmierci tych wszystkich osób. Najbardziej z tego powodu byłam zawiedziona kiedy księcia Jareda pchnięto nożem. Ta sytuacja nie była przedstawiona w emocjonalny sposób, więc nie dało się tego odczuć. W dodatku potem wszystko działo się szybko. Kolejną dziwną rzeczą jest nieprawdopodobność pewnych sytuacji. Np. co było nieprawdopodobne to po pchnięciu nożem książe dokończył ceremonię co już w ogóle nie miało sensu.
Świat był dobrze przedstawiony, a na końcu książki co było moim zdaniem świetne była rozpiska kto jest kim. Nie było mapy co mnie trochę zawiodło, ale i tak było dobrze. Krótko mówiąc książka była ciekawa, ale raczej nie przeczytam drugie części.

Ogólnie książka mi się podobała. Chociaż z początku, a dokładnie w pierwszym rozdziale tekst był dziwny i wyrwany z kontekstu to potem wszystko się wyjaśniło. Dobrze przedstawione postaci, na tyle dobrze, że nie podejrzewa się ich o to co zrobili. Książka miała być trzymająca w napięciu, ale raczej nie była. Nie można było odczuć emocji podczas śmierci tych wszystkich osób....

Mimo że dal dzieci dobrze skonstruowana książka

Mimo że dal dzieci dobrze skonstruowana książka

Książkę czyta się bardzo przyjemnie jednakże nie jest niczym niezwykłym. Bardzo fajnie można spędzić z nią czas jednakże nie wnosi ona nic nowego. Historia opowiedziana jest w ciekawy sposób ale bez efektu wow. Akcja jest wartka, jednak brakuje jak dla mnie charakterystycznych, ciekawych postaci. Chociaż jednej, która byłaby zupełnie inna od wszystkich.

Książkę czyta się bardzo przyjemnie jednakże nie jest niczym niezwykłym. Bardzo fajnie można spędzić z nią czas jednakże nie wnosi ona nic nowego. Historia opowiedziana jest w ciekawy sposób ale bez efektu wow. Akcja jest wartka, jednak brakuje jak dla mnie charakterystycznych, ciekawych postaci. Chociaż jednej, która byłaby zupełnie inna od wszystkich.

https://zamknietawpozytywce.blogspot.com/2018/06/48-asasyni-i-sojusznicy-justin-somper-z.html

Władca Archenfieldu, książę Anders, został zamordowany w niewyjaśniony sposób. Ciężar władzy spada na jego młodszego brata - Jared. Odtąd los całego Archenfieldu ma spoczywać w jego rękach. , Mimo braku doświadczenia i obaw niemal natychmiast zostaje rzucony na głęboką wodę.
W tym samym czasie zaczyna się tropienie zabójcy księcia Andersa, którym zajmuje się głównie Axel, kuzyn Jareda. Nie jest dla nikogo nowością, że to on pragnął władzy po zmarłym królu. Ale czy mógłby posunąć się do takiego czynu?
Dodatkowo w śledztwie, oczywiście nieoficjalnie, bierze udział Asta, która jest bratanicą lekarza. Dzięki wiedzy swojej i wuja stara się rozwikłać zagadkę tożsamości zabójcy.

"Asasynów i sojuszników" dostałam na bodajże 18 urodziny od mojej przyjaciółki Sary (loff Hobbicie <3 ),przeczytałam też już dobre kilka miechów temu. Ale mój stosunek do tej książki raczej się nie zmienił - wydaje mi się, że jest to dobrze i ciekawie napisana książka. Jest w niej element zaskoczenia, mamy sporo ciekawych bohaterów i wątków. Chwilami nawet dałam się zaskoczyć, choć na moje nieszczęście przewidziałam tożsamość zabójcy króla. No gorzej być nie mogło. I to gdzieś w połowie książki, więc to nieco psuło mi lekturę. Bo dalej tylko wszystko łączyło się w tej układance, a ja takie "wiem, wiem, dalej". Choć nadal uważam, że mógł być to tylko mój ślepy traf, który się sprawdził.
Momentami też postacie, niektóre tylko, wydawały mi się dość stereotypowe. Plakietki typu "dobry", "zły", "lekarz" czy coś w ten deseń. Taki typowy przykład danej grupy. Przez to chwilami całe śledztwo mogło wydawać się drętwe. Bo "dobry" powie "nie", "zły" powie "tak", a czytelnik i tak wie swoje.
Ale mimo tych wszystkich moich narzekań wciągnęłam się mocno w tę książkę. Nie spodziewałam się po niej wiele, potrzebowałam oderwania od dłuższych serii (nie wiedziałam, że to też ma więcej tomów ;')). Przeczytałam ją w bodaj... 2 dni? Przerwa na sen musiała być. Akcja ruszyła właśnie po tym jak wymyśliłam kto jest zabójcą i chciałam sprawdzić moją teorię. A końcówka jest świetna, jeśli mam być szczera. Więc powiem, że to przyjemna pozycja, jeśli znalazłabym kolejny tom to może i bym po niego sięgnęła.

https://zamknietawpozytywce.blogspot.com/2018/06/48-asasyni-i-sojusznicy-justin-somper-z.html

Władca Archenfieldu, książę Anders, został zamordowany w niewyjaśniony sposób. Ciężar władzy spada na jego młodszego brata - Jared. Odtąd los całego Archenfieldu ma spoczywać w jego rękach. , Mimo braku doświadczenia i obaw niemal natychmiast zostaje rzucony na głęboką wodę.
W...

Książka wydawała się lekka łatwa i przyjemna.
Klimat bardzo mi się spodobał, ale najważniejsza jest zagadka.. Niczym w Sherlocku przez cały czas zastanawiałem się "kto zabił". Dzięki czemu każdy rozdział pochłaniałem bardzo szybko aby poznać rozwiązanie zagadki.
Rozwiązanie było tak zaskakujące, że do samego końca na nie nie wpadłem.
Serdecznie polecam i czekam na tłumaczenie tomu drugiego.

Książka wydawała się lekka łatwa i przyjemna.
Klimat bardzo mi się spodobał, ale najważniejsza jest zagadka.. Niczym w Sherlocku przez cały czas zastanawiałem się "kto zabił". Dzięki czemu każdy rozdział pochłaniałem bardzo szybko aby poznać rozwiązanie zagadki.
Rozwiązanie było tak zaskakujące, że do samego końca na nie nie wpadłem.
Serdecznie polecam i czekam na...

Przyznam, że język autora (lub tłumacza) pierwotnie wypadł słabo, ale potem nastąpiło nawrócenie i czytało się spoko. Może mało fantasy w fantasy, ale za to otrzymujemy niesamowicie porywającą opowieść polityczną. Wciąga!
Na minus kilka nieścisłości. No i zastanawiam się po co autor na siłę próbował w świat wyobrażony wcisnąć tak sugerującego chrześcijaństwo. Idea może słuszna i godna pochwały, ale zabieg wyszedł bardzo sztucznie.
Poza tym polecam książę! Niesamowicie się czytało!

Przyznam, że język autora (lub tłumacza) pierwotnie wypadł słabo, ale potem nastąpiło nawrócenie i czytało się spoko. Może mało fantasy w fantasy, ale za to otrzymujemy niesamowicie porywającą opowieść polityczną. Wciąga!
Na minus kilka nieścisłości. No i zastanawiam się po co autor na siłę próbował w świat wyobrażony wcisnąć tak sugerującego chrześcijaństwo. Idea może...

Książka dobra, choć nie wybitna. Dobrze napisana, szybko się czyta, nie ma błędów ortograficznych i innych baboli na które zwróciłabym uwagę. Pod względem fabularnym dość schematyczna, ale mnie to osobiście nie przeszkadzało.

Książka dobra, choć nie wybitna. Dobrze napisana, szybko się czyta, nie ma błędów ortograficznych i innych baboli na które zwróciłabym uwagę. Pod względem fabularnym dość schematyczna, ale mnie to osobiście nie przeszkadzało.

Bardzo wciągająca książka.

Bardzo wciągająca książka.