Bardzo piękna i wzruszająca książka,w której autor opisuje swoje osobiste przeżycia z okresu drugiej wojny światowej .Pan Wiktor Kozłowski został wraz z żoną i malutką córeczką deportowany w głąb Rosji jako wróg Związku Radzieckiego .Niesamowite w tej opowieści jest to,że autor od pierwszego dnia
niechcianej i nieplanowanej podróży,nie narzeka ,nie skarży się ale uruchamia wszystkie zmysły na przetrwanie.Zaczyna działać już w bydlęcym wagonie ,robi przepierzenie z koców aby zapewnić trochę intymności przy załatwianiu potrzeb fizjologicznych.Pózniej,będąc już na tej nieludzkiej ziemi cały czas,nieustannie działa,organizuje i układa swoje życie tak,żeby przetrwać,umie zjednywać sobie ludzi,pomaga też innym.Kiedy docierają wieści o tworzącej się armii Andersa wyrusza do Pietropawłowska ,ma do przebycia tysiąc kilometrów w linii prostej bo widzi dla siebie i swoich współtowarzyszy szansę na opuszczenie Rosji.Spóznia się o dwa tygodnie....Nie pozostaje mu nic innego jak powrót do najbliższych (na Syberii rodzi się druga córeczka).Nie zdradzę w tym momencie co go spotkało po powrocie...
Obok tych druzgocących wspomnień autor opisuje piękno syberyjskiej przyrody,łąki pełne kwiatów po ustąpieniu długiej i mroźnej zimy,barwne opisy zjawisk przyrodniczych.Jest też w tej opowieści bogactwo opisów życia Sybiraków,ich osobowości,relacji i życzliwości dla Polaków.
Książka ta ma ogromną wartość historyczną bowiem pisana jest przez Człowieka, który przeżył to wszystko na własnej skórze.Powinna być lekturą obowiązkową w szkole.
Bardzo gorąco polecam❤️

Bardzo piękna i wzruszająca książka,w której autor opisuje swoje osobiste przeżycia z okresu drugiej wojny światowej .Pan Wiktor Kozłowski został wraz z żoną i malutką córeczką deportowany w głąb Rosji jako wróg Związku Radzieckiego .Niesamowite w tej opowieści jest to,że autor od pierwszego dnia
niechcianej i nieplanowanej podróży,nie narzeka ,nie skarży się ale uruchamia...