Pan Szymon Nowak stał się jednym z moich ulubionych historyków PW'44. Nie opisuje niczego nowego. Zaletą jego pracy ( prac ) jest merytoryczne i sprawne łączenie źródeł i co najbardziej cenię w książkach historycznych, wyraźnie oddzielanie przytaczanych faktów od swoich wniosków i opinii.

Pan Szymon Nowak stał się jednym z moich ulubionych historyków PW'44. Nie opisuje niczego nowego. Zaletą jego pracy ( prac ) jest merytoryczne i sprawne łączenie źródeł i co najbardziej cenię w książkach historycznych, wyraźnie oddzielanie przytaczanych faktów od swoich wniosków i opinii.

Całkiem fajna pozycja - tekstu właściwego 200 stron, do tego załączniki (wykazy bronie orde de battalie etc),sporo zdjęć fajnie dobranych (mnie się najbardziej podoba zdjęcie pani przeglądającej się w lusterku w środku PW - robi niesamowite wrażenie) - choć część to zdjęcia rekonstruktorów "udające" materiał oryginalny, sporo planów. Okładka miękka, strony klejone ale całość się trzyma.
Jeśli idzie o tekst to mamy tu opisane kolejne próby przebicia się do Starówki. Próby takie były wynikiem udanej akcji niemieckiej i odbicia przez nich Woli co uniemożliwiło komunikację między powstańczymi dzielnicami. Mamy tu opis trzech głównych prób - a) niemrawych prób przebicia się ze śródmieścia głownie siłami bat. Chrobry II który tu nie wiadomo czemu występuje jako doskonale uzbrojony (nawet jak na warunki powstańcze był słabo uzbrojony) które ponawiano przed 15 sierpnia. Uderzenie miało iść przez rejon Hal mirowskich. b) to atak na dworzec Gdański 20/21 sierpnia, dwie nieudane próby mimo dobrego sprzętu poległy z dwóch powodów 1) braku koordynacji (którą powodował brak łączności) 2) braku prawidłowego rozpoznania pozycji niemieckich 3) arbitralnego trzymania się i tak od początku niesprawnego harmonogramu uderzenia. Co ciekawe przy c) przebicie ze Starówki do Śródmieścia 30/31 sierpnia w zasadzie zawiniły te same elementy. Brak rozpoznania (zwłaszcza w przypadku desantu kanałowego),brak koordynacji etc zabiły wszystkie te próby.
Książka co do treści też jest taka sobie. kwestia mjr. "Okonia" do dziś budzi kontrowersje i fajnie byłoby by ktoś zajął się nimi na poważnie, póki mamy jeszcze jakichś świadków. Pomysł by zawierzyć nie dokumentacji powstańczej (podającej godz. rozpoczęcia ataku Śródmieścia w ostatniej próbie przebicia się do Starówki na 2.15) a tradycji literatury przedmiotu ustalającej tą że na 1 ew. 1.30 to nieporozumienie. Także jest kilka może nie błędów ale nieścisłości, mimo to całość jest całkiem fajna.

Całkiem fajna pozycja - tekstu właściwego 200 stron, do tego załączniki (wykazy bronie orde de battalie etc),sporo zdjęć fajnie dobranych (mnie się najbardziej podoba zdjęcie pani przeglądającej się w lusterku w środku PW - robi niesamowite wrażenie) - choć część to zdjęcia rekonstruktorów "udające" materiał oryginalny, sporo planów. Okładka miękka, strony klejone ale...