„Birma: centrum kontra peryferie” to pierwsza w języku polskim i pierwsza w polskiej nauce całościowa monografia traktująca o kwestii etnicznej w Birmie, a więc relacjach pomiędzy birmańskim centrum a niebirmańskimi peryferiami. Michał Lubina opisuje w niej przyczyny, przebieg oraz konsekwencje konfliktu centrum-peryferie trwające nieprzerwanie od początku niepodległości Birmy w 1948 roku do dnia dzisiejszego.

Konflikt centrum-peryferie, czyli antagonizm między birmańską większością a nie-birmańskimi mniejszościami, jest najważniejszym problemem politycznym, kulturowym i społecznym współczesnej Birmy, zaś jego rozwiązanie pozostaje głównym wyzwaniem stojącym przed tym zmieniającym się krajem. To ten konflikt od początku niepodległości państwa birmańskiego powodował niestabilność społeczną, nieproporcjonalny wzrost znaczenia armii, różne plagi społeczne i wiążącą się z nim korupcję życia gospodarczego. Zaś obecnie problem stanowi podstawowe zagrożenie dla sukcesu procesu przemian politycznych i ustrojowych w państwie birmańskim.

Konflikt centrum-peryferie jest przede wszystkim problemem politycznym, a jego złożoność sprawia, iż pod względem skomplikowania można przyrównać Birmę do azjatyckiego odpowiednika Bałkan, z tą różnicą, że grup etnicznych jest znacznie więcej, antagonizmy trwają dłużej i mogą, choć oczywiście nie muszą, doprowadzić do jeszcze bardziej krwawego zakończenia.