Całkiem fajna z przedziwną historią.

Całkiem fajna z przedziwną historią.

Przyjemna lektura na jeden dzień.

Przyjemna lektura na jeden dzień.

Jakoś nie mogłem wgłębić się w tę historię. Czegoś zabrakło.

Jakoś nie mogłem wgłębić się w tę historię. Czegoś zabrakło.

No ma Dean wyobraźnię! Ależ to się fajnie czytało :)

No ma Dean wyobraźnię! Ależ to się fajnie czytało :)

To pierwszy raz, gdy poczułem,że to książka napisana przez Deana Koontz`a :) Małe miasteczko, którego mieszkańcy są mentalnie opanowani przez byłego naukowca, w którym rozwijają się geny przybyszów z kosmosu to temat typowy dla Pana Koontz`a, ale także Kinga. Jak zawsze czyta się to rewelacyjnie. I niestety tak jak poprzednio, postać Annamarii doprowadza mnie do pasji xD

To pierwszy raz, gdy poczułem,że to książka napisana przez Deana Koontz`a :) Małe miasteczko, którego mieszkańcy są mentalnie opanowani przez byłego naukowca, w którym rozwijają się geny przybyszów z kosmosu to temat typowy dla Pana Koontz`a, ale także Kinga. Jak zawsze czyta się to rewelacyjnie. I niestety tak jak poprzednio, postać Annamarii doprowadza mnie do pasji xD

Moja relacja z tym autorem jest podobna do tej, którą mam ze swoim przyszłym szwagrem. Zwykle się nie lubimy, ale gdy w perspektywnie mamy kolejne spotkanie, zawsze budzi się nadzieja, że tym razem będzie fajnie. Później muszę przebrnąć przez pierwszą godzinę spotkania (lub pierwsze rozdziały książki, jak w tym przypadku),by później przekonać się, że może nie jest najlepiej na świecie, ale w sumie ciekawie, akceptowalnie. Na koniec myślę już, że właściwie to ten szwagier (autor) nie jest taki zły i tak nudny, jak mi się wydawało. Później znów się spotykamy (sięgam po kolejną książkę) i znów się męczę (nudzę jak mops przez pierwsze rozdziały). Koontz ma moc przyciągania, potrafi zanudzić mnie na śmierć, by później naprawdę wciągnąć w historię, a na koniec mam chęć na więcej, choć to znów wiąże się z potworną nudą.
W przypadku tej siążki - pierwsze 80 stron to naprawdę mało ciekawe wydarzenia. Autor często powtarza te same informacje, bohater wydaje się dużo starszy niż jest w rzeczywistości, pojawia się jakaś kobieta, która jest wyrwana z kontekstu (chyba, że możemy spotkać ją we wcześniejszych tomach). Ogólnie mamałyga.
W dalszej części wszystko się rozkręca, jest naprawdę ciekawie.

Moja relacja z tym autorem jest podobna do tej, którą mam ze swoim przyszłym szwagrem. Zwykle się nie lubimy, ale gdy w perspektywnie mamy kolejne spotkanie, zawsze budzi się nadzieja, że tym razem będzie fajnie. Później muszę przebrnąć przez pierwszą godzinę spotkania (lub pierwsze rozdziały książki, jak w tym przypadku),by później przekonać się, że może nie jest...

Książka wciągająca od pierwszej strony, czytana jednym tchem. Dla mnie osobiście troszkę za dużo opisów ale spowodowane jest to chyba tym, że nie mogłam doczekać się końca.

Książka wciągająca od pierwszej strony, czytana jednym tchem. Dla mnie osobiście troszkę za dużo opisów ale spowodowane jest to chyba tym, że nie mogłam doczekać się końca.

Kolejne części historii Odda Thomasa przywodzą mi na myśl relację dziecka z miejsca wydarzenia, lub bardzo osobisty pamiętnik nastolatka. Naprawdę niezwykłego nastolatka.
Styl pamiętnika jest nieco niechlujny i czasem mam wrażenie, że zalewa mnie fala nieistotnych informacji, ale żywiołowe opisy i wartko tocząca się akcja zupełnie to rekompensują.
Trudna do przeskoczenia jest dawka absurdu, ale to zmusza jedynie do uważnego czytania.
Wszystko razem daje interesujący przerywnik między czytaniem xzegoś bardziej wartościowego.

Kolejne części historii Odda Thomasa przywodzą mi na myśl relację dziecka z miejsca wydarzenia, lub bardzo osobisty pamiętnik nastolatka. Naprawdę niezwykłego nastolatka.
Styl pamiętnika jest nieco niechlujny i czasem mam wrażenie, że zalewa mnie fala nieistotnych informacji, ale żywiołowe opisy i wartko tocząca się akcja zupełnie to rekompensują.
Trudna do przeskoczenia...

Lepsza niż Apokalipsa, ale jakoś słaba, jakby na siłę.

Lepsza niż Apokalipsa, ale jakoś słaba, jakby na siłę.

Przeczytajcie najpierw Interludium a potem Apokalipsę. Chyba taka powinna być kolejność.:)
Książka jest dobra, cała akcja rozgrywa się chyba w ciągu 24 godzin. Wszystko jest napakowane opisami, akcją i zaskakującymi zwrotami tej akcji.

Przeczytajcie najpierw Interludium a potem Apokalipsę. Chyba taka powinna być kolejność.:)
Książka jest dobra, cała akcja rozgrywa się chyba w ciągu 24 godzin. Wszystko jest napakowane opisami, akcją i zaskakującymi zwrotami tej akcji.