Główny bohater książki, cesarz rzymski Hadrian, należał do szacownego grona tzw. „dobrych cesarzy”, którzy od przełomu I w. i przez cały II wiek naszej ery sprawowali rządy nad Imperium Romanum. Panowanie cesarza Hadriana było znakomitym uzupełnieniem dla rządów jego sławnego poprzednika – cesarza Trajana. Ten ostatni przeszedł do historii jako wielki wojownik, który prowadził liczne zwycięskie kampanie i poszerzał, i tak już ogromne, granice Cesarstwa Rzymskiego. Cesarz Hadrian zaś prowadził politykę odwrotną, bazującą na założeniu, że przepastne granice cesarstwa muszą zostać zatrzymane w swoim rozroście i oparte o naturalne punkty oporu, takie jak linia Renu, Alp i Dunaju, na wschodzie pustynie i góry Azji Mniejszej. Zamiast ofensywnych kampanii zaborczych organizował wielkie prace fortyfikacyjne na zagrożonych odcinkach granic imperium, czego pamiątką do dnia dzisiejszego jest Wał Hadriana w Wielkiej Brytanii. Co ciekawe, duża część jego panowania była przeznaczona na długotrwałe i liczne podróże po wielkim imperium, gdzie cesarz osobiście doglądał spraw państwowych. W tak rozległym i zróżnicowanym państwie była to niezwykle mądra forma sprawowania rządów. Cesarz Hadrian był także wielkim mecenasem kultury i sztuki, a także sam ją praktykował. Ponoć napisał własną autobiografię, które zapewne stanowiła bezpośrednią inspirację dla Marguerit Yourcenar przy powstaniu jej książki: „Pamiętnik Hadriana”. Książka nie jest konwencjonalną biografią cesarza, jakby się mogło na pierwszy rzut oka wydawać, ale bardziej wysublimowaną formą traktatu o władzy jako takiej i wpływu jednostki na historię narodów. Cesarz Hadrian i jego czasy posłużyły autorce do wyrażania swoich poglądów na temat filozofii i sensu historii. Swoje tezy wkłada niejako w usta cesarza, który je odnosi do swoich czasów i warunków w jakich żył. Książka jest bardzo wciągająca, szczególnie dla osób mających już wprowadzenie do historii starożytnej, ale jednocześnie wymagająca skupienia i pełnej uwagi. Dość wysoki poziom stylu autorki i zawiłość opisywanych tez nie pozwalają czytać tej książki na lekko, jakby przy okazji innych czynności.

Główny bohater książki, cesarz rzymski Hadrian, należał do szacownego grona tzw. „dobrych cesarzy”, którzy od przełomu I w. i przez cały II wiek naszej ery sprawowali rządy nad Imperium Romanum. Panowanie cesarza Hadriana było znakomitym uzupełnieniem dla rządów jego sławnego poprzednika – cesarza Trajana. Ten ostatni przeszedł do historii jako wielki wojownik, który...