Powieść ta to przejmujący obraz wojny, która pokazana jest jako żywioł pochłaniający i walczących żołnierzy, i bezbronnych cywilów.

Autor nie szczędzi brutalnych przykładów i wstrząsających opisów przeżyć młodych ludzi, którzy dopiero trafiwszy na front, poznają prawdziwe oblicze wojny, gdy dociera do nich, że to nie przygoda, lecz krwawa masakra.

Na zasadzie kontrastu zestawiony tu został okres walk i pobytu na urlopie. Główny bohater, Ernst Graeber, jest szczęśliwcem, gdy po dwóch latach oczekiwania wreszcie otrzymuje trzytygodniową przepustkę. Jednak po przybyciu do rodzinnego miasteczka odkrywa, że dom, w którym mieszkał, został doszczętnie zniszczony, a spotykani rówieśnicy to - tak jak on - okaleczeni psychicznie koledzy, z którymi jeszcze niedawno beztrosko spędzał czas.
Chwilową ucieczką od rzeczywistości wydaje się miłość, jaką przeżywa bohater, jednak to uczucie potęguje w nim strach przed przyszłością . Gdy dodatkowo odkrywa, co dzieje się w znajdującym się niedaleko obozie koncentracyjnym, przeżywa kolejny szok - dociera do niego, że "szczytne" idee, którymi go karmiono, to zwykły stek bzdur. I dopiero wówczas uświadamia sobie w pełni, jak wiele mu odebrano.

"Czas życia i czas śmierci" to kolejna w dorobku pisarza powieść odsłaniająca bezsens i okrucieństwo wojny. Łatwo znaleźć podobieństwa do "Na Zachodzie bez zmian", mimo iż akcja obu utworów rozgrywa się podczas innych wojen.

Powieść ta to przejmujący obraz wojny, która pokazana jest jako żywioł pochłaniający i walczących żołnierzy, i bezbronnych cywilów.

Autor nie szczędzi brutalnych przykładów i wstrząsających opisów przeżyć młodych ludzi, którzy dopiero trafiwszy na front, poznają prawdziwe oblicze wojny, gdy dociera do nich, że to nie przygoda, lecz krwawa masakra.

Na zasadzie kontrastu...