„Rodzina Borgiów” jest powieścią dobrze napisaną. Pierwsze co rzuca się w oczy, to doskonale wykreowani bohaterowie. Autor dokładnie opisuje zarówno ich cechy zewnętrzne jak i charakter, dzięki czemu łatwo można sobie wyobrazić i dopasować wszystko do otaczającego świata. Prawdziwe oblicze kilku z nich poznamy dopiero pod koniec powieści, co również jest ciekawe. Pojawiają się krótkie epizody postaci takich jak Leonardo da Vinci czy Niccolò Machiavelli.

Odpowiednio został ukazany klimat renesansowej Italii, można było wybrać się tam, oczywiście poza Rzymem i Watykanem, do Florencji, Toskanii, Neapolu czy Wenecji. Autor świetnie opisał kulturę i obyczaje ludzi renesansu. Spisek, zdrada, śmierć - występują tu dość powszechnie.

Charakter bohaterów, fabuła, grzechy rodziny Borgiów, jak wiadomo były wymysłem wyobraźni autora, lecz niebezpodstawnie oparte na faktach historycznych.
Minusem było występowanie zbyt wielu bohaterów historycznych, tym bardziej często pochodzących z jednego rodu i posiadających te same nazwiska, co mogło być później mylące.

Oceniam tę książkę bardzo pozytywnie, między innymi przez to, że została napisana dobrym językiem, a fabuła i bohaterowie byli bardzo ciekawi, lecz również dlatego, że nie można zapomnieć iż była ona dziełem życia Maria Puzo. Autor pisał ją ponad 20 lat, a świadczy to nawet posłowie towarzyszki jego życia, Carol Gino, która wydała tę powieść. Zawsze gdy tracił wenę przy pisaniu innych książek, wracał właśnie do tej, która dawała mu wytchnienie i inspirację. Przez większość lat spędzonych razem, Mario opowiadał Carol o losach Borgiów, zawsze dyskutowali na temat tego co skrobał w swoich notatkach. Ustalili nawet, że Carol dokończy jego dzieło.
Dwa tygodnie przed śmiercią, w dość ciężkim stanie zdrowia, Puzo wyciągnął plik notatek i powiedział:
„- Przeczytaj. Doprowadź to do końca. Przyrzeknij mi.
Przyrzekłam - odpowiedziała Carol.”

Panie i panowie, czapki z głów dla mistrza.

„Rodzina Borgiów” jest powieścią dobrze napisaną. Pierwsze co rzuca się w oczy, to doskonale wykreowani bohaterowie. Autor dokładnie opisuje zarówno ich cechy zewnętrzne jak i charakter, dzięki czemu łatwo można sobie wyobrazić i dopasować wszystko do otaczającego świata. Prawdziwe oblicze kilku z nich poznamy dopiero pod koniec powieści, co również jest ciekawe. Pojawiają...