"Najgorszy człowiek na świecie" Małgorzaty Halber opowiada o zmaganiu z nałogami alkoholowym i narkotykowym. Mamy okazję poznać państwowy system terapii uzależnień, niekompetentne terapeutki i nudę spotkań. Od dawna wiadomym jest, że alkoholikami nie są tylko żule spod budek z piwem, ale również ludzie, którzy osiągnęli duże sukcesy zawodowe. I oto wszyscy oni spotykają się na terapiach i opowiadają swoje historie.
Książka jest autobiograficzną opowieścią, otrzymujemy relację w pierwszej osobie i choć główna bohaterka ma na imię Krystyna, to wszyscy wiemy, że tak naprawdę na imię jej Małgorzata. Dostajemy bezkompromisowy opis walki z uzależnieniem, dowiadujemy się o zmieniających się relacjach ze znajomymi po wyznaniu, że jest się alkoholikiem. Do tego dochodzi jeszcze trudna relacja z partnerem.
Bardzo cenię sobie książki, w których autorzy realnie rozliczają się ze swoją przeszłością. Absolutnym szokiem był dla mnie ostatni rozdział pt. "Nawrót". Spodziewałam się happy endu, którego produktem końcowym jest wyleczona i zdrowa autorka. Nie miałam pojęcia, że byli alkoholicy i narkomani od czasu do czasu się łamią i wracają w szpony nałogów.

"Najgorszy człowiek na świecie" Małgorzaty Halber opowiada o zmaganiu z nałogami alkoholowym i narkotykowym. Mamy okazję poznać państwowy system terapii uzależnień, niekompetentne terapeutki i nudę spotkań. Od dawna wiadomym jest, że alkoholikami nie są tylko żule spod budek z piwem, ale również ludzie, którzy osiągnęli duże sukcesy zawodowe. I oto wszyscy oni spotykają się...