„Pamiętnik lesbijki” nie zalicza się do obszernych tomiszczy, jest to raczej mało gabarytowa literatura, jednak niezwykle obrazowa i wypełniona po brzegi emocjami, myślami i spostrzeżeniami. Nie zabraknie tutaj filozofii, socjologii, dramaturgii i jakże intrygującej psychologii. Dzięki narracji pierwszoosobowej, a raczej wewnętrznego monologu mamy intymną więź z główną bohaterką. Wnikamy do jej świadomości i dryfujemy po meandrach spostrzeżeń, ocen międzyludzkich, a nawet depresji, która sprowadza Nati na krawędź samotności. Czym jest akceptacja…samoakceptacja, homoseksualizm, przyjaźń, miłość, więzi międzyludzkie czy też zwykła egzystencja (o której wspomniałam na początku)? Jakie stereotypy i uprzedzenia kierują nami i za czym gonią młodzi ludzie – o tym na pewno dowiecie się z tej książki. Zapewne nie jest to łatwa lektura. Zaliczyłabym ją raczej do mrocznych i bogatych językowo. Sceny brutalności, mieszają się z wulgaryzmami, niekiedy naiwnością i granicą tolerancji – nie tylko seksualnej, ale także tej kulturowej i egzystencjonalnej. Bohaterowie są tutaj różni… jak dla mnie pełnią oni funkcję obrazową. Żadna z postaci nie przekonała mnie do siebie, a główna bohaterka swoją naiwnością w pewnym momencie mnie wręcz rozłożyła na łopatki. Jednak jej portret psychologiczny i inteligencja przyjemnie zaskoczyły. Trudno było mi się odnaleźć w takiej rzeczywistości jaką widzimy oczami Nati. Nie od razu również złapałam rytm tej powieści – są momenty, które łatwiej przełknąć i są też te trudniejsze do łyknięcia.

Podsumowując: z książki Eryka Edwardssona wyłania się obrazowy i niezwykle trudny światopogląd dotyczący ludzkiej egzystencji i wszystko to, co się z nią wiąże. Jest to obraz mroczny i dosyć depresyjny, pokazujący wrażliwość, niezrozumienie i chęć ucieczki. Myślę, że może to być lektura ciekawa, jednak na pewno w jakiś sposób kontrowersyjna i pełna skrajności. Myślę, że lektura może okazać się ciekawym doświadczeniem dla osób, które lubią rozterki rodzące się w ludzkim umyśle.

http://www.zapiski-okularnicy.pl/2016/04/pamietnik-lesbijki-eryk-edwardsson.html

„Pamiętnik lesbijki” nie zalicza się do obszernych tomiszczy, jest to raczej mało gabarytowa literatura, jednak niezwykle obrazowa i wypełniona po brzegi emocjami, myślami i spostrzeżeniami. Nie zabraknie tutaj filozofii, socjologii, dramaturgii i jakże intrygującej psychologii. Dzięki narracji pierwszoosobowej, a raczej wewnętrznego monologu mamy intymną więź z główną...