Autorka, która zajmuje się coachingiem, opowiadając historyjki o ludziach, którzy znaleźli się na bezludnej wyspie (Obawnik, Ostrożniak, Przebój i inni),przedstawia typowe i dość powszechne reakcje na wyzwania otaczającego świata. Rzecz jest bardzo krótka, infantylna i niepogłębiona. Trudno to nazwać ksiązką, to raczej pierwszy rozdział lub folder reklamowy. Nie polecam.

Książeczka wpadła mi w ręce przypadkowo. Opowiada w niej autorka historie Obawnika, Ostrożniaka, Przeboja, Gdybasia, Zapobiegacza, którzy znaleźli się na bezludnej wyspie i różnie się zachowują wobec otaczającej rzeczywistości. Jedni się boją, inni zapobiegają itd., itp. Historyjki są dosyć miłe, ale też infantylne, na poziomie powiedzmy gimnazjum. Autorka wartościuje różne postawy, wyraźnie oceniając niektóre pozytywnie, inne zaś negatywnie. No cóż, to chyba nie jest takie proste: bardzo wiele zależy od kontekstu. Największym zaskoczeniem było dla mnie, że książeczka składa się jedynie z owych historyjek, nic ponadto. Nie ma tam żadnych pogłębionych rozważań na temat źródła różnych postaw, na temat pracy nad sobą w celu zmiany niepożądanych zachowań itd., itp. Wygląda to jak pierwszy rozdział lub folder reklamowy.

We wstępie autorka pisze: „Liczę, że w tej na pozór zwykłej i prostej opowieści, odnajdziesz inspirację do przemyśleń, a następnie do działania, które przybliży Cię do osiągania coraz to większych rzeczy.” No pięknie, ale jakie działania, jak wynikają z przemyśleń? Załóżmy, że ktoś jest Obawnikiem, czyli kimś unikającym jakiegokolwiek ryzyka. Autorka nie przedstawia żadnych metod czy propozycji jak tą postawę zmienić, jak pracować nad sobą, tylko infantylne opowiastki. Jeśli na tym ma polega coaching, to ja dziękuję – wysiadam.

Wiele czytam poradników psychologicznych, czy, jak się teraz mówi, pozycji o rozwoju osobistym. Ta książka (jeśli ją można nazwać książką) jest jedną z gorszych. Nie polecam.

Autorka, która zajmuje się coachingiem, opowiadając historyjki o ludziach, którzy znaleźli się na bezludnej wyspie (Obawnik, Ostrożniak, Przebój i inni),przedstawia typowe i dość powszechne reakcje na wyzwania otaczającego świata. Rzecz jest bardzo krótka, infantylna i niepogłębiona. Trudno to nazwać ksiązką, to raczej pierwszy rozdział lub folder reklamowy. Nie polecam....

Cudowna książka, która uświadamia, jak ważne jest wychodzenie z własnej strefy komfortu. Łatwo i przyjemnie się ją czyta, a jednocześnie powoduje głębokie refleksje.
Polecam z całego serca.

Cudowna książka, która uświadamia, jak ważne jest wychodzenie z własnej strefy komfortu. Łatwo i przyjemnie się ją czyta, a jednocześnie powoduje głębokie refleksje.
Polecam z całego serca.

Książka bardzo ciekawie ukazuje tzw. strefę komfortu z różnych stron i perspektyw. Robi to za pomocą opowieści o bohaterach, gdzie każdy z nich zachowywał się inaczej będąc na wyspie i też różne były efekty tych czy innych zachowań. Polecam, lekko się czyta, jednak jest baaardzo krótka, także czasami jednak warto pomyśleć nad czymś innym w tej cenie. Nie mniej jednak jeśli ktoś ma okazję - zachęcam :)

Książka bardzo ciekawie ukazuje tzw. strefę komfortu z różnych stron i perspektyw. Robi to za pomocą opowieści o bohaterach, gdzie każdy z nich zachowywał się inaczej będąc na wyspie i też różne były efekty tych czy innych zachowań. Polecam, lekko się czyta, jednak jest baaardzo krótka, także czasami jednak warto pomyśleć nad czymś innym w tej cenie. Nie mniej jednak jeśli...

Autorka ukazuje pięć postaw człowieka, które przyjmujemy na co dzień, w zależności od sytuacji i środowiska. Opowieść pozwala świadomie spojrzeć na zachowania ubrane w metafory i przypomnieć sobie o swoim potencjale.
Posługiwanie się metaforą powoduje pobudzenie wyobraźni.
Czaruje zarówno dorosłych jak i najmłodszych. Od pierwszych stron są zainteresowani intrygującym „Archipelagiem Wysp”. Chcą podejmować wyzwania razem z Obawnikiem -który buduje mur, stworzony z obaw dookoła siebie, Ostrożniakiem -który nie wychodzi poza „czucie gruntu pod nogami”, Przebojem -który wyklucza istniejące zagrożenia i podejmuje ryzyko, Gdybasiem -przekonanym, że nie ma wpływu na swój los, Zapobiegaczem -który nie ryzykuje, ponieważ chce zapobiec zagrożeniom, a czuje, że w inny sposób nie odniesie sukcesu.
Wspólny mianownik ludzkich postaw –wyspa, wyspa komfortu.
Wyjście poza nią może kojarzyć się ze strachem i obawą. Warto więc podjąć wyzwanie i próbę opuszczenia jej.
Ostatnie strony inspirują do refleksji i konfrontacji ze swoją postawą. „Czy pamiętasz, że jesteś Człowiekiem Pełnym Potencjału?”

Autorka ukazuje pięć postaw człowieka, które przyjmujemy na co dzień, w zależności od sytuacji i środowiska. Opowieść pozwala świadomie spojrzeć na zachowania ubrane w metafory i przypomnieć sobie o swoim potencjale.
Posługiwanie się metaforą powoduje pobudzenie wyobraźni.
Czaruje zarówno dorosłych jak i najmłodszych. Od pierwszych stron są zainteresowani intrygującym...

Książka na raz. Ma zaledwie 40 stron. Mimo tak małego rozmiaru ukazuje szkodliwe postawy człowieka. Niestety sam kwalifikuje się często do "Zapobiegacza" i "Gdybasia". Książka zawiera pięć historyjek postaw ludzi często spotykanych w życiu. Na końcu publikacji zawarte są informacje co można zrobić z negatywnymi postawami.
Warto przeczytać, tym bardziej że zajmie to niewiele czasu.

Książka na raz. Ma zaledwie 40 stron. Mimo tak małego rozmiaru ukazuje szkodliwe postawy człowieka. Niestety sam kwalifikuje się często do "Zapobiegacza" i "Gdybasia". Książka zawiera pięć historyjek postaw ludzi często spotykanych w życiu. Na końcu publikacji zawarte są informacje co można zrobić z negatywnymi postawami.
Warto przeczytać, tym bardziej że zajmie to niewiele...

Pierwszym wrażeniem było ogromne zaskoczenie. Otworzyłam kopertę, wyciągnęłam książkę ze środka i zrobiłam wielkie oczy: jaka ona cienka! Kilkadziesiąt stron, choć nie wiem dlaczego byłam nastawiona chyba na większy format. A potem pomyślałam: uda mi się ją przeczytać dziś przed pracą. Super. I zaczęłam czytać…

Kamila Kruk w tak nietypowy, niestandardowy sposób podchodzi do ludzi oraz typów jakimi są, że aż chce się śmiać, jakie to proste, ale też niezwykłe. Niezwykłe jest również to, że czytając jedną historię, człowiek jest nią zafascynowany a jednocześnie ogromnie ciekawy, co będzie dalej, jaka jest następna historia.

Ta książka to taka bajka dla dorosłych. Choć myślę, że nawet dzieciom do poduszki rodzice powinni przeczytać po jednym opowiadaniu na raz. Tak, żeby dziecko mogło sobie pomyśleć nad daną historią i zdecydować czy mu się podoba czy nie. A moja rada dla dorosłych czytelników? Przeczytajcie raz całą książkę i odłóżcie na półkę. A potem codziennie czytajcie po jednej opowieści. Dlaczego? W mojej głowie kłębi się tyle myśli teraz, po połknięciu całości, że potrzebne jest jakieś uporządkowanie. I właśnie taki sposób znalazłam dla siebie. Da mi to też czas na spokojne przemyślenie każdej historii z osobna i wczucie się w odpowiednią dla mnie.

Co jest jeszcze fajnego w „Wyspach Komfortu”? Myślę, że jeśli nikt nigdy do tej pory nie czytał i szuka czegoś lekkiego, krótkiego i łatwego do poczytania na pierwszy raz, powinien sięgnąć właśnie po ten tytuł. Nie odstrasza grubością, co dla wielu nieczytających na co dzień osób jest ogromną przeszkodą i strachem. Okładka jest tak urocza, że z przyjemnością ustawię ją w domowej biblioteczce tak, by była widoczna już od drzwi. I czyta się ją lekko i przyjemnie. Na końcu poczułam coś, co jest bolesne dla każdego mola książkowego, a jednocześnie jest w jakiś sposób jest to „przyjemny ból”: ta ostatnia kartka i zakończenie. I chęć napisania do autora: Proszę o więcej, bo umieram z ciekawości jaka treść mogłaby znaleźć się na dalszych stronach!

Na końcu książki znajdziemy to, czego w zasadzie nikt nigdy nie powie. Jak z tej swojej ulubionej, ukochanej Strefy Komfortu w końcu wyleźć? I jak nie czuć się z tego powodu źle. Wymaga to trochę zastanowienia się i pracy nad sobą, ale droga do każdego sukcesu jest kręta i trudna. Od nas zależy czy uznamy ją za wartą zachodu. A w podjęciu tej decyzji dużą rolę może odegrać właśnie ta książka, którą ja odkładam na półkę, by za chwilę do niej wrócić.

Pierwszym wrażeniem było ogromne zaskoczenie. Otworzyłam kopertę, wyciągnęłam książkę ze środka i zrobiłam wielkie oczy: jaka ona cienka! Kilkadziesiąt stron, choć nie wiem dlaczego byłam nastawiona chyba na większy format. A potem pomyślałam: uda mi się ją przeczytać dziś przed pracą. Super. I zaczęłam czytać…

Kamila Kruk w tak nietypowy, niestandardowy sposób podchodzi...

~ Nie oceniaj książki po objętości
Każdy z nas ma swoją strefę komfortu, jednak różnimy się stylami wychodzenia poza ich granice. Kamila Kruk (trenerka rozwoju osobistego, coach i koordynatorka projektów) w swojej książce Wyspy komfortu w niezwykle obrazowy i zwięzły sposób opisuje strategie przyjmowane względem nowych wyzwań. Ta krótka lektura pozwoliła mi spojrzeć na siebie i swoje zachowania z zupełnie nowej perspektywy, za co Kamili Kruk niezwykle dziękuję. A Wam lekturę szczerze polecam i zapraszam na stronę Wyspy komfortu. (https://socjofood.wordpress.com/2015/07/23/wyspy-komfortu/)

~ Nie oceniaj książki po objętości
Każdy z nas ma swoją strefę komfortu, jednak różnimy się stylami wychodzenia poza ich granice. Kamila Kruk (trenerka rozwoju osobistego, coach i koordynatorka projektów) w swojej książce Wyspy komfortu w niezwykle obrazowy i zwięzły sposób opisuje strategie przyjmowane względem nowych wyzwań. Ta krótka lektura pozwoliła mi spojrzeć na...

Przede wszystkim jestem z tych osób, które nie lubią tych coachingowych rzeczy (w stylu: "to nie problem to wyzwanie", "jesteś taki cudowny", "możesz wszystko", "dzięki mojej książce zmienisz swoje życie w 5 minut" itp.). Ale pomimo, że książka jest z takiej serii rozwojowo-coachingowej, jest zupełnie inna. Stara się wyjaśnić w prosty sposób kwestie postępowania i strachu. Czy wyjaśnia? Nie wiem, gdyż czuję pewien niedosyt. Zachęca do robienia nowych rzeczy i przezwyciężania lęków to na pewno! Brakowało mi tylko takiego mocnego akcentu na koniec lub głębszej analizy bohaterów, większej ilości przykładów. Pozwoliłoby to łatwiej przenieść każdego bohatera wyspy na prawdziwe życie. Książkę szybko i dobrze się czyta, ogólnie polecam. :)

Przede wszystkim jestem z tych osób, które nie lubią tych coachingowych rzeczy (w stylu: "to nie problem to wyzwanie", "jesteś taki cudowny", "możesz wszystko", "dzięki mojej książce zmienisz swoje życie w 5 minut" itp.). Ale pomimo, że książka jest z takiej serii rozwojowo-coachingowej, jest zupełnie inna. Stara się wyjaśnić w prosty sposób kwestie postępowania i strachu....

Nie tak dobra jak "Kto zabrał mój ser" ale i tak warta przeczytania, czasem takie proste publikacje wywołują dużo myślenia. O to właśnie chodzi.

Nie tak dobra jak "Kto zabrał mój ser" ale i tak warta przeczytania, czasem takie proste publikacje wywołują dużo myślenia. O to właśnie chodzi.

Głębokie pytania, piękne metafory, wyraziści bohaterowie!:)

Głębokie pytania, piękne metafory, wyraziści bohaterowie!:)