Jeśli czytaliście Księżycową studnię, to nie zdziwi was fakt, że Stalowe Monstrum jest równie schematyczne co poprzednia książka. Liczyłem na coś ciekawego i intrygującego, lecz znów zawiało nudą w której, jak poprzednio, przewijała się tajemnicza kraina, spotkanie z łowcą przygód, kobieta w negliżu, dziwny i zdradziecki osobnik, ukryta cywilizacja oraz wielka bitwa... Sam "myślący metal" to pomysł bardzo ciekawy, ale wtłoczenie go w karty książki przypomina zabieg "kopiuj, wklej" w którym zmieniono zaledwie kilka głównych elementów. Nieco męczące mogą wydawać się poetyckie opisy, których nagromadzenie ociera się o przesadę. Ogólnie książka nie jest zła, jest "po prostu ok" i nic poza tym. Lubię retro sci-fi, ale przygody doktora Goodwina się do nich nie zaliczą.

Jeśli czytaliście Księżycową studnię, to nie zdziwi was fakt, że Stalowe Monstrum jest równie schematyczne co poprzednia książka. Liczyłem na coś ciekawego i intrygującego, lecz znów zawiało nudą w której, jak poprzednio, przewijała się tajemnicza kraina, spotkanie z łowcą przygód, kobieta w negliżu, dziwny i zdradziecki osobnik, ukryta cywilizacja oraz wielka bitwa... Sam...

Jak zapewne pamiętacie, niedawno zachwycałam się "Księżycową studnią" Abrahama Merritta, więc pewno nie zdziwi was fakt, że sięgnęłam i po kolejne przygody Goodwina.

W drugim tomie Doktor Walter wyruszy w głąb Azji i trafi do tajemniczej, zdumiewającej krainy zamieszkałej przez metalowe istoty.

Goodwin wraz z grupką napotkanych ludzi będzie musiał się zmierzyć nie tylko z rozwikłaniem zagadki żywego miasta i zamieszkującego go metalicznych stworów, ale i zaginionymi potomkami prastarego ludu i ich bezwzględnym władcą. Czy ludzkość ma szansę przetrwać w starciu z niesamowicie inteligentną stalową rasą?

"Ów metal poruszał się świadomie, jego działanie było celowe i przemyślane. Był to metal obdarzony r o z u m e m! Była to niezwykła i przerażająca istota. Dysponująca nieprawdopodobną mocą. "

Merritt miał niezwykle bogatą wyobraźnię. Jego proza jest kwiecista, stylizowana na wiktoriańską, bogata w opisy, które niektórym mogą sprawić trudności w odbiorze, ale dla takiej wizji to naprawdę warto się nie poddawać. Ta wizja zachwyca, ale i przeraża. Widać, że Merritt starał się wszystko naukowo wyjaśnić, ale z naszej perspektywy, z obecnego poziomu wiedzy pewne rzeczy wywołują uśmiech na twarzy.

To świetna przygodówka, której lektura może sprawić ogrom frajdy. Ta historia jest niczym o perypetiach Indiany Jonesa odkrywającym osobliwych Transformersów. Czyż nie brzmi to fascynująco?

"Stalowe monstrum" to uczta dla wyobraźni. Po takie niesztampowe klasyki science fiction zawsze warto sięgnąć. Polecam!

Jak zapewne pamiętacie, niedawno zachwycałam się "Księżycową studnią" Abrahama Merritta, więc pewno nie zdziwi was fakt, że sięgnęłam i po kolejne przygody Goodwina.

W drugim tomie Doktor Walter wyruszy w głąb Azji i trafi do tajemniczej, zdumiewającej krainy zamieszkałej przez metalowe istoty.

Goodwin wraz z grupką napotkanych ludzi będzie musiał się zmierzyć nie tylko z...

(...) Abraham Merritt w Stalowym Monstrum kreśli zupełnie nowy, ukryty przed ludzkością mikroświat, w którym właściwie nie ma ludzi (z wyjątkiem Norhali i jej sługi),tylko stalowe maszyny posiadające świadomość. Powiedziałbym, że tytułowe Stalowe Monstrum było swego rodzaju Sztuczną Inteligencją, co tylko pokazuje jakim wizjonerem był Merritt i jak ogromną wyobraźnią dysponował. Wyobraźnia to jedno, w przypadku fantastyki - owszem - jest szalenie istotna, ale to nie jedyny element, z jakiego składa się książka. Uważam, że równie ważny jest sposób przedstawienia wykreowanego w głowie Autora świata. Abraham Merritt posługuje się przepięknym, barwnym i kwiecistym językiem, który co i rusz eksploduje feerią barw i detali, niczym wiosenna łąka o krystalicznie czystym poranku. Styl Autora w połączeniu ze świetnym tłumaczenia Radosława Jarosińskiego, sprawiły, że zostałem wciągnięty do teamu Goodwina. Byłem raczej biernym uczestnikiem jego wyprawy, po prostu stałem z boku i żaden z bohaterów nie zdawał sobie sprawy z mojej obecności, ale - niech mnie diabli - byłem tam!

Ale Stalowe Monstrum to także opowieść o nas - ludziach. Pomimo iż książka ma ponad sto lat (pierwsza wersja pochodzi z 1920 r.),wciąż wydaje się aktualna, bo i nasze podejście do świata i drugiego człowieka, wbrew pozorom, nie uległo zmianie. Wciąż jako ludzkość przemy do wojny, do wyniszczania się nawzajem. Merritt wydaje się nas przed tym przestrzegać, a na pewno skłania do pewnych przemyśleń. Pierwsza wersja powieści została wydana w 1920 roku czyli w czasach, gdy pamięć o I wojnie światowej nadal była żywa, trzecie wersja z kolei, ujrzała światło dzienne w 1945, kiedy to wciąż unosił się bitewny kurz II światowej. Dziś, gdy sytuacja geopolityczna ponownie wydaje się być napięta, powieści Merritta jeszcze bardziej zyskują na aktualności. A ja dochodzę do wniosku, że ludzkość za chu... nie potrafi uczyć się na błędach. (...)

💀 Całą recenzję przeczytacie na blogu Mroczne Strony:
https://mroczne-strony.blogspot.com/2022/01/stalowe-monstrum-abraham-merritt.html

(...) Abraham Merritt w Stalowym Monstrum kreśli zupełnie nowy, ukryty przed ludzkością mikroświat, w którym właściwie nie ma ludzi (z wyjątkiem Norhali i jej sługi),tylko stalowe maszyny posiadające świadomość. Powiedziałbym, że tytułowe Stalowe Monstrum było swego rodzaju Sztuczną Inteligencją, co tylko pokazuje jakim wizjonerem był Merritt i jak ogromną wyobraźnią...

"Książka po LSD"
Abraham Merritt zabiera nas w kolejną podróż, do miasta zbudowanego z metalu. To jeszcze nie jest takie dziwne, dopóki nie zostaniemy poinformowani, że żyją tam "metalostwory" a materiał z którego są zbudowane ma świadomość...
Opisy podróży do samego miasta i jego otoczenia są monumentalne. Pisarz włożył sporo pracy, by takie były. Niestety jeżeli do zupy wsypiemy zbyt dużo soli, nie będzie ona smaczna. Podobnie jest z tą książką. Wydawnictwo IX udostępniło nam najbardziej "wypasioną" wersję. Bowiem w kolejnych wydaniach pisarz ciął opisy.
Na szczęście małymi krokami i można się przyzwyczaić. Świat "Stalowego Monstrum" przypomina dość składną wizję gościa po LSD. Wszystko podparte naukowymi teoriami, przemieszanie z modnymi w owych czasach teoriami spiskowymi. Wybuchowy koktajl.
Na pierwszy plan wysuwa się jednak dobra zabawa. Książka jest bowiem znakomitą powieścią przygodową. Wciąga jak wir w Odrze.
Drugą ważną rzeczą jest jej wartość edukacyjna. Poznajemy stan ówczesnej wiedzy na pewne tematy i czytając naukowe polemiki bohaterów- przodujące modne teorie na tematy popularnonaukowe.
Pisarz czasami powołuje się na prawdziwe nazwiska i próbuje dopasować ich odkrycia do swojego świata. Można się wiele nauczyć.
Świat opisany w "Stalowym Monstrum" nie jest łatwy. Nie na darmo mówiono, że Merritt próbował przedstawić coś, czego nie dało nakreślić. Moim zdaniem nie jest tak źle. Czasami podczas pałaszowania treści, na mych ustach wykwitał lekki uśmiech. Ale nie jest to wina treści jakie usiłuje przekazać pisarz. Jest to związane z większą ilością wiedzy na pewne tematy, której to Merritt nie mógł posiadać.
Książka jest kanonem i fundamentem fantasy i fantastyki naukowej, która rozkwitnie później. Warto poznać początki, i dobrze się przy tym bawić. "Stalowe Monstrum" polecam wszystkim, którzy chcą poczytać coś niebanalnego.

"Książka po LSD"
Abraham Merritt zabiera nas w kolejną podróż, do miasta zbudowanego z metalu. To jeszcze nie jest takie dziwne, dopóki nie zostaniemy poinformowani, że żyją tam "metalostwory" a materiał z którego są zbudowane ma świadomość...
Opisy podróży do samego miasta i jego otoczenia są monumentalne. Pisarz włożył sporo pracy, by takie były. Niestety jeżeli do zupy...

6,5/10

6,5/10