W tym miejscu przypomnimy historycznych poprzedników pierwszego cieszyńskiego księcia, Mieszka I: ich listę otwiera jego współimiennik, twórca państwa polskiego, wielki Mieszko I /ok. 955-992/, (podajemy tylko daty panowania): a kontynuują ją: Bolesław Chrobry /992-1025/, Mieszko II /1025-1034/, Kazimierz Odnowiciel /1038-1058/, Bolesław Śmiały /1058-1079/, Władysław Herman /1079-1102/ oraz Bolesław Krzywousty /1102-1138/. Książę ten dokonał podziału Polski na 4 dzielnice, rządzone przez książąt juniorów i dzielnicę senioralną. Seniorem, mającym sprawować władzę zwierzchnią nad braćmi juniorami, został książę śląski, Władysław Wygnaniec /1138-1146/, zaś po, jego obaleniu przez młodszych braci tron senioralny objął Bolesław Kędzierzawy /1146-1173/. Za rządów tego księcia dokonało się przywrócenie synów Władysława Wygnańca, a mianowicie Bolesława Wysokiego, Mieszka Plątonogiego i Konrada na ojcowiznę. Spośród nich Mieszko Plątonogi zasiadł w końcu na Raciborzu, a u schyłku życia zajął też dzielnicę opolską. Tenże książę uzyskał od kolejnego księcia seniora znaczne połacie Małopolski Zachodniej, a mianowicie kasztelanie: bytomską, oświęcimską i być może siewierską oraz chrzanowską. W ten sposób uformowały się terytorialne podstawy Górnego Śląska. Mieszko Plątonogi pozostawił po sobie syna, Kazimierza, który zasiadł na Opolu i Raciborzu. Po nim panowali nad tym księstwem: Mieszko Otyły i jego brat Władysław. Ten ostatni przed śmiercią w 1281 r. podzielił księstwo opolskie pomiędzy czterech synów: Kazimierza-pana na Bytomiu i Koźlu, Bolka, który zasiadł na Opolu, Przemysława, pana na Raciborzu oraz najstarszego z nich - Mieszka, który jak już wiemy, został pierwszym księciem cieszyńskim.