Generalnie trudno mi ocenić tę książkę- próbuję docenić nowatorską twórczosć autora zachwalaną za oryginalność i stanowiącą inspirację dla literatury i innych dziedzin sztuki. Jeszcze w pierwszej połowie zastanawiałam się czy nie przerwać czytania. Nie do końca potrafię zrozumieć zachwyconych czytelników mam nadzieję, że nie dzieje się tak z powodu płytkiego spojrzenia na literatuę, ponieważ nie chcąc się zrażać i próbując znaleźć jakieś plusy książki przeczytałam wiele na jej temat i zasięgnęłam wszelkich informacji opisujących jej genezę, motywy i oddźwięk jaki wywołała. Siegnęłam po nią ponieważ chciałam zapoznać się z twórczością wieokrotnie zachwalanego Marqueza. Język jest prosty, szybko się ją czyta, ale fabula zupełnie mnie nie wiągnęła, a motywy kazirodcze czy małżeństwo z małą dziewczynką są dla mnie nie tyle zadziwiające co wrecz obrzydliwe. To co dzieje się w Macondo nie było dla mnie zbytnio ciekawe, nawet watki nierealistyczne jakoś nie potrafiły mnie tym razem wciagnąć. Postanowiłam wytrwać do końca i choć uważam że warto ją poznać (lubię poznawać różnorodną literarturę, nawet nie do końca w moim guście, bo jednak warto poszerzać swoje horyzonty) to niemniej nie trafiła w mój gust czytelniczy. Możliwe, że nie będzie to moje ostatnie spotkanie z Marqezem jednak na razie muszę zrobić sobie od niego przerwę.

Generalnie trudno mi ocenić tę książkę- próbuję docenić nowatorską twórczosć autora zachwalaną za oryginalność i stanowiącą inspirację dla literatury i innych dziedzin sztuki. Jeszcze w pierwszej połowie zastanawiałam się czy nie przerwać czytania. Nie do końca potrafię zrozumieć zachwyconych czytelników mam nadzieję, że nie dzieje się tak z powodu płytkiego spojrzenia na...