„Na początku było Słowo”. Tak zaczyna się jedna z najstarszych i na pewno najpopularniejszych Ksiąg ludzkości. To zdanie określa najlapidarniej akt stworzenia świata. Zakłada ono, że owo stworzenie było aktem woli, było cudem. Równocześnie jednak w samej jego budowie kryje się odwieczna ludzka ciekawość, a mianowicie pytanie, co było „na początku”? Kura czy jajko?
Zwyczaj sięgania do „początku”, podobnie jak i zwyczaj dopytywania się o „koniec”, jest najbardziej zakorzenionym nawykiem ludzkiego myślenia. Przywykliśmy dzielić wszystko - zarówno czas, jak i przestrzeń - na odcinki, mieszczące się w kategoriach „początku” i kategoriach „końca”. Po prostu z innym obrazem świata nie potrafimy się pogodzić, myślimy w sposób skończony, to znaczy od A do Z, od początku do końca, od jednego do...
No właśnie - tu zaczyna się problem: do ilu? Dzieci często pytają swoich wychowawców, jaka jest „największa liczba na świecie”. I kiedy dowiadują się, że liczba taka nie istnieje, początkowo są zawiedzione, później jednak zaczyna im przemawiać do wyobraźni fakt, że do każdej liczby można przecież dodać jeden i sto, i tysiąc, i milion. Za chwilę przyjdzie im także zorientować się, że nie istnieje również liczba najmniejsza, każdy bowiem ułamek można podzielić, a także ciąg liczb ujemnych jest tak samo nieskończony, jak j ciąg liczb dodatnich (po prostu tak samo, jak można mieć - teoretycznie biorąc - nieskończoną ilość pieniędzy, tak samo również można mieć nieskończoną ilość długów). W ten sposób matematyka przede wszystkim stawia nas w obliczu zjawiska nieskończoności. Gato
Matematyka jest tworem ludzkiego umysłu, matematykę stworzył człowiek. Książka Eryka Lipińskiego nosi tytuł „Człowiek stwarza samego siebie”. Jest to tytuł trafny, ponieważ w momencie, kiedy człowiek stworzył abstrakcyjne, teoretyczne myślenie, dla którego matematyka jest jednym z przykładów, zaczął również te same, teoretyczne kanony myślenia przymierzać do wszystkich innych dziedzin — do przyrody i astronomii, do historii i filozofii, do sztuki i nauki. W ten sposób zaczął „stwarzać się” coraz bardziej, budować świat pojęć, odkryć, twierdzeń, nauk, który jest dziś naszą codzienną rzeczywistością.
O tym stara się nam opowiadać książka Eryka Lipińskiego. Jest ona próbą odpowiedzi na owo dręczące pytanie „co było na początku”, przy czym w wyjaśnieniu tym pomocne jest Autorowi właśnie wspomniane wyżej pojęcie nieskończoności. Bo czy. musiał być koniecznie jakiś „początek”? I czy musi być koniecznie jakiś „koniec”? Oczywiście, że nie...