Po książkę Grzegorza Wójcika Falcon Asgaria sięgnęłam ze względu na okładkę. Wiem, że zrobiłam to na własne życzenie, wiem również, że sugerując się takim właśnie wyborem mogłam się bardzo mocno zawieść lub wręcz przeciwnie, być zachwycona lekturą. Dopiero później przeszłam do opisu. Jednak czy okładka, która „się podoba” i interesujący (mnie) blurb, to wystarczy, aby lektura stała się przyjemnością?
Blurb zapowiada przeniesienie się w świat fantastyczny, jednak opisujący wydarzenia dziejące się tu i teraz. Tak też się dzieje. Do Slanzera, jako młodego adepta magii, przybywa Rienna z grupą uczonych w celu zbadania życia społecznego i politycznego Asgarii. Rienna podstępem sprawdza Slanzera, aby móc przekonać się czy nadaje się on do Agencji Wywiadu Enklawy. Jak młody magik przekona się, że jego zadanie nie będzie należało do najłatwiejszych. Gdyż krajem rządzą uniści i izolacjoniści. Musi on sprawdzić czy Asgaria może być niepodległa, oraz czy czarodzieje mogą mieć nieograniczoną władzę.
Autor poprzez swoją książkę wniósł w nią również swoje poglądy ideologiczne i polityczne. Mam wrażenie, że chyba o to mu właśnie chodziło, aby przemycić swoje zdanie na wiele tematów, jednak do niczego on nie przekonuje, nie narzuca własnego zdania. Pokazuje różne podejścia i rozwiązania konkretnych spraw. Bo mamy tu zarówno problem ekologów, homoseksualistów, narodowców, socjalistów, związki zawodowe, problem wejścia do Unii Europejskiej, sensu istnienia kościoła, aborcji, urzędników, którym nie jest ważny los zwykłego szarego człowieka. Tych tematów mogłabym jeszcze kilka przedstawić, ale mija się to z celem.
Może się wydawać, że Falcon Asgaria to książka o wszystkim i o niczym. Wszystkie te problemy dotyczą nas Polaków, naszego kraju. Przedstawia je trochę w sposób prześmiewczy, drwi z postępowania, podejścia do różnych spraw. Jednak przedstawienie tych wydarzeń na płaszczyźnie świata fantastycznego, rozwiązania niektórych sytuacji, które w rzeczywistym okresie raczej nie doczekają się końca, jest według mnie dość dobrym i interesującym zamysłem. Poprzez wprowadzenie czarnego humoru, fantastycznych istot na równi z ludźmi powoduje, że lektura staje się przyjemnością.
Domyślam się, że książka znajdzie zarówno wielu zwolenników jak i przeciwników. Wielu może się nie spodobać nagromadzenie wielu wątków i problemów. Ja się w przedstawieniu w ten sposób fabuły gubię, jednak w tym wypadku autor zrobił to dość umiejętnie i nie zauważyłam jakichś nieścisłości, ani nie poczułam się zagubiona.
Polecam serdecznie lekturę tej książki.

Po książkę Grzegorza Wójcika Falcon Asgaria sięgnęłam ze względu na okładkę. Wiem, że zrobiłam to na własne życzenie, wiem również, że sugerując się takim właśnie wyborem mogłam się bardzo mocno zawieść lub wręcz przeciwnie, być zachwycona lekturą. Dopiero później przeszłam do opisu. Jednak czy okładka, która „się podoba” i interesujący (mnie) blurb, to wystarczy, aby...