Po słabej "Fabrykantce aniołków" nie miałam zbyt wielkich oczekiwań względem "Pogromcy lwów", dlatego też nie rozczarowałam się jakoś specjalnie. Od poprzedniej części niewiele się zmieniło. Autorka konsekwentnie brnie w obranym celu, którym jest wciskanie Eriki do śledztwa. Pogodziłam się już z tym, ale nadal mnie się to nie podoba. Do tego stopnia, że jak Erika, na własne życzenie oczywiście, dostała w łeb łopatą, to chichotałam złośliwie ;)

Wątek kryminalny na podobnym poziomie jak w poprzednim tomie, czyli bardzo przewidywalny. Całkiem ciekawy, ale jednak zbyt wcześnie można się większości domyślić. Dla osób, które czekały na "Pogromcę lwów" może to być mniej zauważalne, ale ja czytając tomy jeden po drugim nie znalazłam w tej części niczego odkrywczego i zaskakującego. Schemat jest taki sam jak w poprzednich częściach, z jednej strony
bardzo lubię takie połączenie przeszłości z przyszłością, ale czytanie kilku książek napisanych na jedno kopyto nawet pasjonata by znudziło.

Wątki obyczajowe, które poprzednio wychwalałam, stają się męczącą mnie wadą tej serii. Chyba, że ktoś lubi zaczytywać się w problemach innych ludzi, wtedy znajdzie tu wiele interesujących tematów. Mnie wykańcza Anna i jej pełne problemów życie z Danem, denerwuje mnie wątek z teściową Eriki, a jak jeszcze raz autorka wyśle kogoś z otoczenia głównych bohaterów w zaświaty, to przestanę w ogóle sięgać po jej książki.

Nie nastawiałam się na wiele, więc oceniam ostatni tom wyżej niż poprzedni. Gdy autorka wyda kolejny pewnie się skuszę, ale na pewno nie będę wyczekiwać nań z niecierpliwością.

Po słabej "Fabrykantce aniołków" nie miałam zbyt wielkich oczekiwań względem "Pogromcy lwów", dlatego też nie rozczarowałam się jakoś specjalnie. Od poprzedniej części niewiele się zmieniło. Autorka konsekwentnie brnie w obranym celu, którym jest wciskanie Eriki do śledztwa. Pogodziłam się już z tym, ale nadal mnie się to nie podoba. Do tego stopnia, że jak Erika, na własne...