Bohaterem tej książki jest goryl Ivan -Srebrnogrzbiety mocarz, jak go nazywają (tak, to ten, który na okładce siedzi w towarzystwie małej słonicy). Na co dzień Ivan wraz z innymi zwierzętami stanowi atrakcję w Big Top Centrum Handlowym z Automatami do Gry przy 8 Zjeździe z Autostrady. W tym „małym cyrku”, pokazy trwają 365 dni w roku, w godzinach: drugiej, czwartej i siódmej. Całymi dniami obserwuje on ludzi krążących po centrum. Patrzy na ich gesty zachowanie, mimikę twarzy. Doszedł do wniosku, że ludzie za dużo mówią. Na swoim terytorium ma telewizor, w którym ogląda kreskówki, romanse i westerny.
Książka napisana jest z jego perspektywy. To on jest narratorem i to on opowiada nam swoją historię, swoje przemyślenia, dzieli się z nami wspomnieniami z okresu, gdy mieszkał w dżungli, mówi o swoich uczuciach i przeżyciach. Mówi o tęsknocie za dżunglą i rodziną, która w bestialski sposób została pozbawiona życia. Nie marnuje słów, mówi to, co myśli. Jako gorylątko wraz z bliźniaczą siostrą Berką został odebrany rodzinie i wywieziony. Niestety w czasie tej podróży, w okropnych warunkach, jego siostra umarła. Później został on sprzedany i tak trafił do Macka, właściciela „Małego Cyrku”. Był on traktowany przez niego i jego żonę jak ich własne małe dziecko. Pił z butelki, jadł przy stole, nosił pieluchy, spał w łóżku w piżamce z Kubusiem Puchatkiem, jadał w restauracjach, chodził na mecze i do kina. Nocami jednak tęsknił za swoją prawdziwą rodziną, za gonitwą po dżungli z pochrząkiwaniem. Jednak, gdy przypomniał sobie, co stało się jego siostrze, Berce, postanowił swoją tęsknotę i pragnienia zepchnąć na bok i o nich zapomnieć. Tak, jak to z dziećmi bywa, sporo łobuzował i robił szkód: zepsuł blender, zerwał zasłony, połamał kołyskę. Z czasem, gdy rósł, stawał się coraz bardziej kłopotliwy i trudny do opanowania. A gdy od Macka odeszła żona, wtedy „tata” przeniósł go na stałe do Centrum Handlowego. Staje się on tam ogromną atrakcją.
Na swoim terenie rysuje wszystko to, co znalazło się wokół. Rysowanie daje mu spokój. Najczęściej rysuje banany, papierki po cukierkach, czasem jakiegoś żuka. Oczywiście, często najpierw zjada obiekty, które ma później narysować :) Jego rysunki sprzedają się w pobliskim sklepiku z pamiątkami za 20 dolarów, 25, jeśli są w ramce. Tego goryla nie da się nie lubić i nie można się nawet jego bać. Jest łagodny, ciepły i sympatyczny. Również wśród ludzi Ivan ma przyjaciół. Jedną z nich jest Julia, której tata codziennie sprząta centrum, a ona przychodząc wraz z nim, odrabia pracę domową i rysuje. Dziewczynka jest taką dobrą duszyczką dla zwierząt. Troszczy się o nie, zawsze zwraca uwagę na ich zachowania oraz na to, czy mają co jeść i pić. Od niej Ivan dostał maskotkę goryla, którą nazwał Nie-Berka. To właśnie ona będzie podsuwała Ivanowi wszystkie przybory do malowania: kartki, kredki, a później i farby. Ona i jej tata, George, odegrają tu ważną rolę…

po więcej zapraszam na https://mamatosiaczka.blogspot.com/2017/05/jedyny-i-niepowtarzalny-ivan-katherine.html

Bohaterem tej książki jest goryl Ivan -Srebrnogrzbiety mocarz, jak go nazywają (tak, to ten, który na okładce siedzi w towarzystwie małej słonicy). Na co dzień Ivan wraz z innymi zwierzętami stanowi atrakcję w Big Top Centrum Handlowym z Automatami do Gry przy 8 Zjeździe z Autostrady. W tym „małym cyrku”, pokazy trwają 365 dni w roku, w godzinach: drugiej, czwartej i...