To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Strasznie rozwlekła. Książka "wypchana watą", wiele z tej opowieści można by wyrzucić, a opowiedziałaby dokładnie tyle samo. Jest co prawda wiele momentów,które mimo wszystko ratują sytuację i czyta się naprawdę wspaniale, ale przez niekóre fragmenty, naprawdę ciężko przebrnąć. Na pocieszenie, można dodać, że niektóre wątki, teraz wprowadzone w zasadzie nie wiadomo po co, później rzeczywiście okazują się istotne, dlatego, mimo wszystko namawiałbym do kontynuacji, gdy dotarło się już tutaj.

http://naksiazkowymszlaku.blogspot.com/2018/09/kate-elliott-korona-gwiazd-tom-i-iv.html

Strasznie rozwlekła. Książka "wypchana watą", wiele z tej opowieści można by wyrzucić, a opowiedziałaby dokładnie tyle samo. Jest co prawda wiele momentów,które mimo wszystko ratują sytuację i czyta się naprawdę wspaniale, ale przez niekóre fragmenty, naprawdę ciężko przebrnąć. Na pocieszenie, można dodać, że niektóre wątki, teraz wprowadzone w zasadzie nie wiadomo po co,...

Nie napiszę za dużo o tej książce, bo to jeden wielki bezsensowny chaos. Świat jest aż za bardzo rozbudowany, przez co czytelnik sie gubi i nudzi! Autorka opisywania wszelkich szczegółów mogłaby uczyć Sienkiewicza, Orzeszkową i Reymona razem wziętych!
Powieść czyta się bardzo ciężko, natłok wątków i opisów, dzieje bohaterów też zaczynają być irytujące. Może zabrzmię jak najgorsza suka - ale dobrze tak Talli.
To co się działo z Sanglatem i Lath to jakiś żart, jedynie trochę wątek Alaina był interesujący. Tylko trochę i do czasu.
Nadal nie wiem o co chodzi w książce. Ja rozumiem, że autorka chciała zasiać nutę tajemnicy, ale cholera to jest 3 tom! Te wszystkie nauki o niebie, o magii o wszystkim dla mnie są naukami o niczym! A podróże matki Sanglata... Dobre 200 stron, które NIC nie wnoszą. Może poza nudą i przysypianiem.

Gdyby nie to, że mimo słabości tego tomu (jest w ogóle zbędny! można było zrobić połowę krótszy, albo wpleść to co potrzebne do 2 i 4 tomu) nadal interesuje mnie los Alaina i Sanglata, to nie sięgnęłabym po kolejne tomy. Tyle ze wydaje mi sie że jeden z nich już nie żyje, to po co to dalej czytać?

NIE POLECAM.

Nie napiszę za dużo o tej książce, bo to jeden wielki bezsensowny chaos. Świat jest aż za bardzo rozbudowany, przez co czytelnik sie gubi i nudzi! Autorka opisywania wszelkich szczegółów mogłaby uczyć Sienkiewicza, Orzeszkową i Reymona razem wziętych!
Powieść czyta się bardzo ciężko, natłok wątków i opisów, dzieje bohaterów też zaczynają być irytujące. Może zabrzmię jak...

Seria napisana z wielkim wyczuciem i umiejętnością zaskakiwania czytelnika. Fantastycznie się ją pochłania. Nieszablonowe pomysły na bohaterów i narrację wciągają nas z wielką siłą. Trzymające w napięciu zwroty akcji utrzymują wysoki poziom zaciekawienia i niemożliwości oderwania się od opisywanego świata.

Seria napisana z wielkim wyczuciem i umiejętnością zaskakiwania czytelnika. Fantastycznie się ją pochłania. Nieszablonowe pomysły na bohaterów i narrację wciągają nas z wielką siłą. Trzymające w napięciu zwroty akcji utrzymują wysoki poziom zaciekawienia i niemożliwości oderwania się od opisywanego świata.

"Głaz gorejący" to trzeci tom monumentalnego cyklu fantasy, który został opisany z niezwykłym rozmachem i starannością. Pisarka dobrze już znana większości fanów fantasy, porywa ponownie w odmęty swej twórczości. Czy i ten tom jest również godny uwagi? Zapraszam do recenzji.

Chaos ogarnia krainy Wendaru i Varre, Liath wraz z Sanglantem nigdzie nie może znaleźć na prawdę bezpiecznego miejsca. Spodziewając się dziecka, Liath zastanawia się jak pogodzić macierzyństwo oraz rodzinne życie z otworzoną na oścież drogą do królestwa Aoi, Zaginionych. Zmagając się z kuszącym zaklęciem magii nie zdaje sobie sprawy z nadchodzącego kolejnego zagrożenia. Matka Sanglanta niespodziewanie powraca, aby odszukać syna, którego porzuciła jako niemowlaka. Ludzie cierpią z powodu wojny między królestwami, a najazdy bezlitosnych Eików i Qumanów dolewają oliwy do ognia. Losy ludzi uwikłanych w ten morderczy konflikt ważą się, z każdą upływającą chwilą. Czy będą potrafili odnaleźć się w świecie gdzie każdy może być ich wrogiem?

Realia powieści są intrygujące, barwne i ciekawe. Na końcu książki została umieszczona mapka, która pozwala lepiej odnaleźć się w realiach lektury. Tak jak i drzewo genealogiczne władców, pozwala lepiej wszystkich zapamiętać. Akcja powieści toczy się na wielu płaszczyznach, prezentowana jest z kilku perspektyw, obfita w liczne szczegóły i detale. Pomysł autorki na świat opanowany przez wielkie moce, a także zamysł wojny jest całkiem ciekawy. Klimat jaki panuje w książce, pełen magii i wojny jest niesamowity i porywający. Postać Liath bardzo mi się spodobała, podczas lektury bardzo zżyłem się z tą bohaterką. Kraina opisywana przez autorkę jest tajemnicza i malownicza, jednak panujące w niej okrucieństwo zmienia cały obrazek na bardziej mroczny i ponury. Zakończenie książki jest ciekawe, pozostawia lekki niedosyt i chęć na większą dawkę lektury. Po czytaniu tej pozycji nabrałem jeszcze większego szacunku i podziwu do Pani Kate Elliott, z przyjemnością przeczytam jeszcze kolejną książkę z pod jej pióra.

"Głaz gorejący" prezentuje się bardzo ciekawie i porywająco, wciąga już od samego początku. Lektura w pełni mnie usatysfakcjonowała, historia była przedstawiona bardzo ciekawie, szybka akcja sprawiła, że książkę czytało się bardzo sprawnie. Sam pomysł jest bardzo ciekawy, zrealizowany bardzo profesjonalnie i skrupulatnie. Książka napisana jest ciekawym i lekkim językiem, dzięki czemu wsiąka się w nią na dobre. Gorąco polecam.

"Głaz gorejący" to trzeci tom monumentalnego cyklu fantasy, który został opisany z niezwykłym rozmachem i starannością. Pisarka dobrze już znana większości fanów fantasy, porywa ponownie w odmęty swej twórczości. Czy i ten tom jest również godny uwagi? Zapraszam do recenzji.

Chaos ogarnia krainy Wendaru i Varre, Liath wraz z Sanglantem nigdzie nie może znaleźć na prawdę...

Nie spodziewałabym się, że po długiej przerwie w czytaniu między cz. 2 a 3 pochłonę ją tak szybko, a jednak!

Nie spodziewałabym się, że po długiej przerwie w czytaniu między cz. 2 a 3 pochłonę ją tak szybko, a jednak!

Kontynuacja kultowej serii Korona Gwiazd jak dla mnie rewelacyjna seria ktora wciągnęła mnie bez końca. Jedyny problem to że, po następnej części "Dziecko płomienia" nie ma tłumaczenia następnych części

Kontynuacja kultowej serii Korona Gwiazd jak dla mnie rewelacyjna seria ktora wciągnęła mnie bez końca. Jedyny problem to że, po następnej części "Dziecko płomienia" nie ma tłumaczenia następnych części