W utworach Szekspira motywy fantastyczne (duchy, wiedźmy, widma, itp.) występują dość często. Ale w tym konkretnym dramacie postacie fantastyczne są tak samo ważne jak postacie realne. Dwa światy: świat realny i świat fantastyczny przenikały się i były dla siebie lustrzanym odbiciem - przez jedną, wyjątkową noc.

Czy jest to komedia??? Szekspir nie byłby sobą, gdyby nawet w magicznej opowieści o elfach i czarach, nie zawarł konkretnych uczuć czy momentów goryczy. Z dużą sympatią i współczuciem spojrzałam na Podszewkę - jego przebudzenie, po nocy z królową Elfów, musiało być okrutne. Oberon wzbudza we mnie dużą niechęć. Nie sądzę, by zrozumiał, że poniżenie Tytanii, było w rzeczywistości jego poniżeniem. Ironią jest, że królowa, pod wpływem czarów, czuła i przeżyła więcej niż Oberon. Wreszcie czworokąt bohaterów: Hermia, Helena, Lizander i Demetriusz - to znakomite przykłady niewłaściwego lokowania uczuć. Dobrze, że się nie pozabijali!

Ale wydaje mi się, że najważniejszym, najmądrzejszym i najbardziej tajemniczym bohaterem jest Puk. Za pomocą magii zmieniał rzeczywistość i uwydatniał te pragnienia i uczucia, które mogły na zawsze pozostać ukryte. Niby przyjmował polecenia Oberona, ale zawsze działał zgodnie z własną wolą. To on zakpił z Oberona - czyniąc z kochanka Tytanii - osła. To on dopuścił do kłótni Demetriusza i Lizandra o Helenę, i w konsekwencji, odsłonił przed Demetriuszem jego prawdziwe uczucia. To genialny obserwator dwóch światów, ale sam nie poddawał się uczuciom, choć otaczali go mężczyźni i kobiety, elfy i wróżki. Poczułam smutek, kiedy zniknął wraz ze wschodem słońca.

PS. Jedną gwiazdkę odejmuję za anachronizmy - kiedy w akcie I, scenie II, Kloc i Podszewka rozmawiają o "francuskiej chorobie" w starożytnych Atenach - parsknęłam śmiechem.

W utworach Szekspira motywy fantastyczne (duchy, wiedźmy, widma, itp.) występują dość często. Ale w tym konkretnym dramacie postacie fantastyczne są tak samo ważne jak postacie realne. Dwa światy: świat realny i świat fantastyczny przenikały się i były dla siebie lustrzanym odbiciem - przez jedną, wyjątkową noc.

Czy jest to komedia??? Szekspir nie byłby sobą, gdyby nawet w...