Książki „Czytam sobie” są ulubioną serią mojej 8 letniej córeczki. Są naprawdę bardzo dobrze i ciekawie napisane. Podział na poziomy umożliwia „wczytywanie się” krok po kroku, do tego opis trudniejszych słów, są wprost idealne do nauki czytania i przede wszystkim polubienia czytania. Przeczytałyśmy większość z nich i żadna pozycja nie była zła. Ostatnio w nasze ręce wpadł „ŚwiĄty Mikołaj” i on zasłużył na kilka słów opisu, ponieważ jako drugi, po „Kto zamawiał koszmarną przygodę” pretenduje do dołączenia do dziecięcej biblioteczki. Książka jest majstersztykiem. Jest wesoła, podnosi na duchu, trochę straszy i zaskakuje. Na dokładkę ma ciekawe ilustracje. Opowiada o Toni, która będzie miała niemagiczne Święta. Śnieg nie pada, siostra pochlipuje, Gryzli będzie się nie opiekować w krzakach a rodzice w szpitalu będą czekali aż urodzi jej się brat! A Pani w szkole kazała przecież opisać swoje magiczne Święta. Przecież w takich warunkach się nie da. A może jednak? Czasami można się zaskoczyć i dowiedzieć czegoś interesującego, wiecie np. jakie dźwięki wydaje renifer? Okazuje się, że dzwoni dzwoneczkami!
Razem z córą serdecznie polecamy tą lekturę.

Książki „Czytam sobie” są ulubioną serią mojej 8 letniej córeczki. Są naprawdę bardzo dobrze i ciekawie napisane. Podział na poziomy umożliwia „wczytywanie się” krok po kroku, do tego opis trudniejszych słów, są wprost idealne do nauki czytania i przede wszystkim polubienia czytania. Przeczytałyśmy większość z nich i żadna pozycja nie była zła. Ostatnio w nasze ręce wpadł...