Bezmyślna, czyli pierwszy tom serii o burzliwych związkach Kiery doprowadził mnie niemal do rozpaczy, tytuł był tak bardzo adekwatny do treści, że chyba bardziej się nie da.
W dodatku na niemal sześciuset stronach dominowały dylematy moralne roztrzęsionej, zawstydzonej dziewczyny. W Swobodnej natomiast stało się coś nieoczekiwanego.
Jak myślicie, dałam się uwieść tej historii?

Kiera i Kellan tworzą swoją prywatną bańkę szczęścia i miłości. Co prawda wciąż wiszą nad nimi czarne chmury w postaci dawnych urazów i zdrad, jednak oboje usiłują zbudować zaufanie do drugiej osoby. Dziewczyna ze wszystkich sił stara się uwierzyć w to, że jej utalentowany, mega-przystojny chłopak oddał serce własnie jej, jednak każda rozmowa wokalisty Blagierów z inną kobietą, telefon pospiesznie ukrywany w kieszeni, gdy nadejdzie sms, czy wzmianka o erotycznej przeszłości wyprowadzają ją z równowagi.
Sytuacji nie ułatwia fakt, że Blagierzy wyruszają w trasę koncertową (skąd to znamy? :) a do miasta powraca trzecie ogniwo miłosnego trójkąta z Bezmyślnej, czyli Denny. Kiera ukrywa ten fakt przed Kellanem i jak się domyślacie sprowadza na siebie wielkie kłopoty...
Czy gwiazda rocka wpadnie w sidła kolejnej kobiety? Kiedy Kiera przestanie się wreszcie rumienić? Jakie są granice męsko-damskiej przyjaźni? Tego wszystkiego dowiecie się z lektury.

Główne wątki w powieści nie zmieniły się i tak jak poprzednio jest to miłość, seks, zdrada i namiętność. Fabuła pierwszej połowy książki nie wykracza poza sielankowe życie dwójki młodych ludzi, czasem przetykane małym spięciem czy też dowcipnym dialogiem. Najciekawsze zabiegi fabularne dotyczą siostry Kiery – Anny, która dostaje od życia ciekawą lekcję i tym samym ubarwia powieść. Kolejnym ciekawym elementem jest spotkanie Kellana z rodzicami dziewczyny, z którego rockmen wychodzi obronną ręką, a scenki z udziałem tatusia ubawiły do łez, głównie za sprawą klimatu filmu Poznaj mojego tatę.

Trasa koncertowa wschodzących gwiazd to temat tak banalny, że nawet nie mam siły o nim pisać. Cóż może się dziać podczas tourne? Fanki atakują zespół, rockmeni szukają dziewczyn do łóżka, Griffin biega z przyrodzeniem na wierzchu, jednym słowem – nuda ;) Chociaż muszę przyznać, że tym razem S. C. Stephens zrobiła coś nieoczekiwanego. Otóż, wykastrowała Blagierów i sprawiła, że nawet im trochę współczułam. Akcja bardzo mocno przypominała mi finałowe sceny każdego z tomów serii Olivii Cunning (Ich noce). Słodycz, sielanka, miłość, motylki i tak dalej...

Trójkąt miłosny został zarysowany na tyle przekonująco, że ponownie zaczęłam się zastanawiać, czy młodzi ludzie rzeczywiście tak lekko podchodzą do związków? Jakie są granice przyjaźni kobiety i mężczyzny, jakie zachowania są akceptowane a jakie łamią cienką granicę zdrady? Mimo całej bezmyślności głównej bohaterki śmiem twierdzić, że jest ona wiarygodną (choć naiwną i czasem głupią) postacią. Kilka takich dziewczyn na pewno macie w swoim otoczeniu, zwłaszcza jeśli jesteście licealistkami czy studentkami. Wygląda na to, że Stephens miała pomysł na swoją bohaterkę i konsekwentnie go zrealizowała, Kiera nie robi nic zaskakującego, jest po prostu sobą, ale w końcowych scenach lekko ewoluuje w dobrym kierunku. Może tom trzeci ukaże ją w zupełnie innym świetle i z głupiej dziewuchy przeistoczy się w myślącą kobietę?

Swobodna to udana kontynuacja Bezmyślnej i na pewno nie rozczaruje wielbicielek serii. Zatem jeśli czytałyście pierwszy tom, wiecie czego się spodziewać i śmiało sięgajcie po drugi. Gorący romans, szczypta zdrady, garść wyrzutów sumienia, cień wątpliwości i tona romantyzmu zapewnią wam długie godziny relaksu w młodzieżowym klimacie.

lustro-rzeczywistosci.blogspot.com

Bezmyślna, czyli pierwszy tom serii o burzliwych związkach Kiery doprowadził mnie niemal do rozpaczy, tytuł był tak bardzo adekwatny do treści, że chyba bardziej się nie da.
W dodatku na niemal sześciuset stronach dominowały dylematy moralne roztrzęsionej, zawstydzonej dziewczyny. W Swobodnej natomiast stało się coś nieoczekiwanego.
Jak myślicie, dałam się uwieść tej...