Robi duuuże wrażenie! Ogólnie nie lubię trillerów/horrorów ale ten zbiór opowiadań wciągnął mnie niesamowicie. Równocześnie wprowadził mnie w lekki stan depresyjny. Mrok i ponurość wręcz przesączył się do mojej duszy. Jednak polecam przeczytać ... Książka dla odważnych! :)

Robi duuuże wrażenie! Ogólnie nie lubię trillerów/horrorów ale ten zbiór opowiadań wciągnął mnie niesamowicie. Równocześnie wprowadził mnie w lekki stan depresyjny. Mrok i ponurość wręcz przesączył się do mojej duszy. Jednak polecam przeczytać ... Książka dla odważnych! :)

Opowiadania, które wciskają w fotel. Po prezczytaniu ich nie mogłam złapać tchu a moje zdanie na temat ludzi diametralnie się zmieniło. Już nie zaufam wszystkim napotkanym osobom. Ludzie potrafią być źli i tacy właśnie są.

Opowiadania, które wciskają w fotel. Po prezczytaniu ich nie mogłam złapać tchu a moje zdanie na temat ludzi diametralnie się zmieniło. Już nie zaufam wszystkim napotkanym osobom. Ludzie potrafią być źli i tacy właśnie są.

zbiór opowiadać dla odpornych, uświadamiają i robią wrażenie.

http://lustro-rzeczywistosci.blogspot.com/2014/12/nie-wierz-w-czowieka-iga-wisniewska.html

zbiór opowiadać dla odpornych, uświadamiają i robią wrażenie.

http://lustro-rzeczywistosci.blogspot.com/2014/12/nie-wierz-w-czowieka-iga-wisniewska.html

Ilekroć oglądamy w wiadomościach, o morderstwach, gwałtach czy uprowadzeniach, jesteśmy pewni, że nas to nie spotka. Kilka dni temu podzielałabym ten punkt widzenia. Po przeczytaniu ,,Nie wierz w człowieka" moja opinia zmieniła się diametralnie.

Jak wiecie nie przepadam za opowiadaniami, ale po tym zbiorze, zmieniam zdanie. Tak tak, nie przesłyszeliście się. Czasem nawet ja mogę się mylić. Choć nie często to się zdarza. :)

,,Nie wierz w człowieka" jest zbiorem 18 opowiadań kryminalnych. Mówią o ciemnej stronie ludzkiej natury, która mieszka w każdym z nas.
Postacie są osobami na pierwszy rzut oka zwyczajnymi, ale po głębszym poznaniu opowieści okazuje się, że popełniły jakąś zbrodnię lub stały się jej ofiarą. W każdym opowiadaniu bohater zrzucał maskę i pokazywał swoje prawdziwe oblicze.

,,W końcu wyciągnął rękę i sięgnął po serce. Było jeszcze ciepłe, jego dłonie ociekały krwią. Aaron uśmiechnął się nieznacznie, bo wreszcie znalazło się w dobrych rękach. "*

Nie myślcie sobie, że tak łatwo można było zgadnąć kto jest "czarnym" charakterem. Mi samej udało się to kilka razy. A zarówno w takim i innym przypadku, końcówki opowiadań wbijały mnie w fotel.

Autorka postanowiła połączyć ze sobą parę opowiadań, a mi bardzo przypadł ten zabieg do gustu. Wiadomo, tego typu historie są krótkie, a ja chciałam wiedzieć więcej o bohaterach. Oczywiście o tych, którzy przeżyli.

Mimo tego, że książka porusza ciężkie tematy, czytało się ją bardzo szybko. Lekkość z jaką pisała autorka, na pewno miała w tej sprawie dużo do powiedzenia.
Nie zabrakło momentów, które przepełnione były w czarny humor. Przekonałam się, że trudno mu się oprzeć.
Każde opowiadanie budziło we mnie pewne emocje. Choć najczęściej odczuwałam strach, nie zabrakło również niedowierzania czy smutku.

,,(...) Postać, którą wzięła za zwłoki, otworzyła oczy. Spojrzała na nią przytomnie i rozchyliła spękane wargi.''*


Jestem fanką serialu ,,Kryminalne zagadki Miami" i sądzę, że ten zbiór opowiadań mógłby stać się inspiracją do kolejnych odcinków.


Autorka sprawiła, że słowo ,,człowieczeństwo" nabrało nowego znaczenia. Od teraz z większą nieufnością będę obchodziła się z nowymi znajomymi. Zresztą ze starymi również. Dla własnego bezpieczeństwa.


Podsumowując: Pozycja przerosła moje oczekiwania, a co najbardziej zadziwiające, przekonała mnie, że warto sięgać i po kryminały, i po książki w formie opowiadań.

Ilekroć oglądamy w wiadomościach, o morderstwach, gwałtach czy uprowadzeniach, jesteśmy pewni, że nas to nie spotka. Kilka dni temu podzielałabym ten punkt widzenia. Po przeczytaniu ,,Nie wierz w człowieka" moja opinia zmieniła się diametralnie.

Jak wiecie nie przepadam za opowiadaniami, ale po tym zbiorze, zmieniam zdanie. Tak tak, nie przesłyszeliście się. Czasem nawet...

Autorka z opisem trafiła w dziesiątkę. Czułam niezdrową fascynację, czytając tę książkę.

Autorka przedstawia serię opowiadań, które pokazują człowieka w jak najgorszym świetle. "Człowiek człowiekowi wilkiem". Wiersz Edwarda Stachury doskonale oddaje treść tego zbioru opowiadań. Przedstawionych ludzi łączy w większości jedna cecha, którą jest niezadowolenie z życia. Bohaterami, których zdominuje zło, są w większości życiowe ofiary, rozdrażnieni i rozczarowani sobą. Ta rozpacz wewnętrzna przeradza się w zewnętrzną agresję, w wyniku której cierpią niewinni, ale tylko z pozoru.

Opowiadania są pełne brutalności, skrzywień, dewiacyjnych zachowań. Czy naprawdę tak wygląda nasze społeczeństwo? Jeszcze kilkanaście lat temu to byłoby nie do pomyślenia, nazwalibyśmy taki zabieg w literaturze hiperbolizacją, wyolbrzymieniem. Jednak to nie oznacza, że takich sytuacji nie było, nie były po prostu nagłaśniane. W naszych czasach, to "normalka". Zwrócenie uwagi na to nieme przyzwolenie dla zła, prowadzi do refleksji i wniosku: autorka przedstawiła fakty. Każdy z nas o tym słyszał, nie każdy przeżył, a każdy może teraz przeczytać. "Nie wierz w człowieka" sprawi, że już nigdy nie poczujemy się bezpieczni, ale i tak nie przestaniemy czytać w połowie. Nie ma takiej opcji. Ta książka to narkotyk. Wiesz, że zaprowadzi w kozi róg, ale jednak dalej to robisz.

Wszystko jest bardzo spójne, przemyślane, a losy bohaterów splatają się w nieoczekiwanych momentach. Uwagę warto zwrócić również na niezwykle lekki sposób pisania widoczny w książce. Nawet pojawiają się elementy komedii. Czarnej oczywiście, jednak i tak się uśmiechniesz. I to nie dlatego, że w głębi duszy jesteś sadystą. Jeśli jesteś sadystą, nie czytaj tej książki, bo nie wniesie nic do Twojego życia. Jeśli nie, powinieneś się zapoznać.

Fiodor Dostojewski powiedział "Najlepsza definicja człowieka:istota, która do wszystkiego się przyzwyczaja". Iga pokazała, że człowiek przyzwyczaja się do zła. Tak odczytałby powieść każdy. Ja pójdę ze swoją analizą dalej i powiem, że człowiek jest z natury zły, ale to zło toczy ciągłą walkę z dobrem. Nie ma ludzi dobrych, ponieważ naturą człowieka jest egocentryzm, skupianie się na sobie, co kłóci się z istotną dla dobra wartością altruizmu. U różnych ludzi zło przejawia się inaczej. Jak mówi przysłowie "okazja czyni złodzieja", tak okazja czyni człowieka szatanem. Zło dochodzi do głosu, a cichutkie skomlenie drugiej strony naszej natury zostaje zignorowane.

Autorka z opisem trafiła w dziesiątkę. Czułam niezdrową fascynację, czytając tę książkę.

Autorka przedstawia serię opowiadań, które pokazują człowieka w jak najgorszym świetle. "Człowiek człowiekowi wilkiem". Wiersz Edwarda Stachury doskonale oddaje treść tego zbioru opowiadań. Przedstawionych ludzi łączy w większości jedna cecha, którą jest niezadowolenie z życia....