W swojej najbardziej znanej powieści Eliza Orzeszkowa kreśli losy dwóch rodzin – starej szlachty Korczyńskich i Bohatyrowiczów, tzw. ,,szlachty zaściankowej”. Ta druga rodzina w oczach mieszkańców Korczyna nie różni się od chłopów, jednak w przeszłości sąsiadów łączyły przyjacielskie stosunki, głównie za sprawą powstania styczniowego, które wywarło ogromny wpływ na wszystkich bohaterów ,,Nad Niemnem”. Dawne wspomnienia powracają, gdy Justyna Orzelska, wychowanka Benedykta Korczyńskiego, poznaje Jana Bohatyrowicza.

To chyba jedna z najbardziej niedocenianych książek z polskiej klasyki. ,,Nad Niemnem” uważa się powszechnie za lekturę nudną i nieporywającą. I nie jest to tylko opinia zmuszanych do czytania licealistów, ale osób dojrzałych i wielbicieli klasyki. Eliza Orzeszkowa pisze o codziennym życiu, nie tworzy typowej akcji, historia snuje się powoli, i do tego długie opisy przyrody. Jednak uważam, że w tym powolnym rytmie jest coś kojącego, co pozwala się wyciszyć, poczuć szum wiatru i promienie słońca, które oświetlało niebo, gdy Justyna po raz pierwszy zobaczyła Jana.

Chyba najbardziej pozytywistyczna z polskich powieści. Mamy tu wszystko – walkę o emancypację kobiet, kult pracy, ,,przymierze” szlachecko – chłopskie, patriotyzm. Dzięki ,,Nad Niemnem” lepiej możemy zrozumieć ten zapomniany świat. Ale czy to powieść, która nadaje się tylko jako dokument XIX wieku? Nie tylko, bo jest tu wiele aktualnych tematów. Chociażby sceny czytania romansów przez Emilię Korczyńską i Teresę – współcześnie pewnie by oglądały seriale i wyobrażały sobie jak to byłoby zdobyć serce amerykańskiego milionera/tureckiego sułtana/młodego buntownika na motorze. A obgadywanie w towarzystwie nie jest aktualne? A konflikt pokoleniowy?

A przy tym podziwiam autorkę za stworzenie tak pięknych bohaterów – dumnej Justyny, dobrego Jana, nieszczęśliwego Anzelma, surowej Marty, skłóconych, ale jakże podobnych Benedykta i jego syna Witolda, idealistycznej pani Andrzejowej. Ale najbardziej lubię chyba historię Jana i Cecylii. To piękna, romantyczna i poruszająca serce opowieść, aż chciałoby się, żeby ci ludzie żyli naprawdę.

Mi się ta powieść bardzo podoba, ale ja uwielbiam wszelkie niewspółczesne książki. Apeluję tylko do czytelników, żeby nie zrażać się do książek tylko dlatego, że powstały ,,trochę dawno” i są w kanonie lekturami. Trzeba przeczytać i ocenić samemu.

,, Każda rzecz na świecie jak woda przepływa, jak liść na drzewie żółknie i gnije…”

W swojej najbardziej znanej powieści Eliza Orzeszkowa kreśli losy dwóch rodzin – starej szlachty Korczyńskich i Bohatyrowiczów, tzw. ,,szlachty zaściankowej”. Ta druga rodzina w oczach mieszkańców Korczyna nie różni się od chłopów, jednak w przeszłości sąsiadów łączyły przyjacielskie stosunki, głównie za sprawą powstania styczniowego, które wywarło ogromny wpływ na...