Książkę czyta się prawie jednym tchem. Jest przyjemną rozrywką, jednak wydaje mi się, że autor nie wykorzystał w pełni jej potencjału. Historia jest bardzo ciekawa. Główny bohater to Finley, chłopiec, który po tragedii rodzinnej zamknął się w sobie i jedyne, co daje mu radość to granie w drużynie koszykarskiej (a jest naprawdę dobry) i jego dziewczyna - Erin (która jest strasznie wyrozumiała, zachowuje się jak najlepszy kumpel, również gra w kosza i nie można jej nie lubić). W życiu Finleya pojawia się ktoś nowy - do miasta wraca chłopak, który kiedyś był świetnym koszykarzem, ale po rodzinnej tragedii (czujemy związek bohaterów) coś się w nim zmieniło (czujemy jeszcze bardziej) i teraz zachowuje się.. co najmniej dziwnie. Finley musi się nim zaopiekować.
Historia do 2/3 książki jest wciągająca, jednak potem rozczarowuje. Wydaje mi się, że wszystko zostało zakończone w pośpiechu. Sprawy zostały wyjaśnione w banalny sposób. Postacie, które miały w sobie moc - dziadek bez nóg, "przyjaciel z kosmosu", pedagog szkolny wyglądający jak Weird Al Yankovic, członek mafii siejący postrach - zostały fajnie przedstawione, ale nie miały większego sensu już pod koniec opowieści.
Po tej książce pozostało wiele pytań, ale tych niedobrych, dużo niedopowiedzeń i rozczarowanie. Jest jednak warta przeczytania, bo postacie i cała historia daje trochę do myślenia i budzi ogromną sympatię. Mimo słabej oceny, nie żałuję, że po nią sięgnęłam. Może warto ją przeczytać choćby dlatego, żeby samemu zmienić zakończenie i rozwinąć postacie tak dla gimnastyki umysłu.

Książkę czyta się prawie jednym tchem. Jest przyjemną rozrywką, jednak wydaje mi się, że autor nie wykorzystał w pełni jej potencjału. Historia jest bardzo ciekawa. Główny bohater to Finley, chłopiec, który po tragedii rodzinnej zamknął się w sobie i jedyne, co daje mu radość to granie w drużynie koszykarskiej (a jest naprawdę dobry) i jego dziewczyna - Erin (która jest...