Nie było aż tak obrzydliwe jak sobie wyobrażałam, ale głupie i idiotyczne? Jak najbardziej. Alre wciąga i przeczytałam w kilka godzin.

Nie było aż tak obrzydliwe jak sobie wyobrażałam, ale głupie i idiotyczne? Jak najbardziej. Alre wciąga i przeczytałam w kilka godzin.

Intrygująca historia. Przez cały czas trzymała w napięciu i kotłowało się tylko jedno pytanie "co zrobi Jethro?".

Intrygująca historia. Przez cały czas trzymała w napięciu i kotłowało się tylko jedno pytanie "co zrobi Jethro?".

Dla mnie bardzo ciekawa i wciągająca historia.

Dla mnie bardzo ciekawa i wciągająca historia.

Książka trochę kojarzy mi się z Dotykiem Ciemności, choć napisana jest nieco gorzej. Pierwszy tom mnie zaciekawił, ale nie zachwycił. Za dużo monologów wewnętrznycj, za mało dialogów i "akcji". Kolejne tomy są lepsze.

Książka trochę kojarzy mi się z Dotykiem Ciemności, choć napisana jest nieco gorzej. Pierwszy tom mnie zaciekawił, ale nie zachwycił. Za dużo monologów wewnętrznycj, za mało dialogów i "akcji". Kolejne tomy są lepsze.

Jestem pod ogromnym wrażeniem, Wendeta??? ile tajemnic, co, gdzie, jak dlaczego? Autorka przeszła sama siebie, jestem tak pochłonięta ta opowieścią ze nie mogę się doczekać co będzie dalej. Dług? dużo mówi, a zarazem nic...

Jestem pod ogromnym wrażeniem, Wendeta??? ile tajemnic, co, gdzie, jak dlaczego? Autorka przeszła sama siebie, jestem tak pochłonięta ta opowieścią ze nie mogę się doczekać co będzie dalej. Dług? dużo mówi, a zarazem nic...

🤦‍♀️

🤦‍♀️

czy cokolwiek wydarzyło się w tej książce? bo mam wrażenie, jakbym w ogóle jej nie przeczytała przez jakikolwiek brak fabuły.

czy cokolwiek wydarzyło się w tej książce? bo mam wrażenie, jakbym w ogóle jej nie przeczytała przez jakikolwiek brak fabuły.

Wtf? Zastanawiam się co to było.. śmieszne? żałosne? momentami obrzydliwe i odrzucające? Książka mnie zaskoczyła, ale w negatywnym sensie. Byłam nieco zbulwersowana i chyba dlatego postanowiłam ją doczytać do końca. Niestety mam tą przypadłość, że lubię dziwne, pokręcone i bulwersujące historie. A przez zakończenie musiałam zacząć drugi tom, a potem 3 i kolejne. Zastanawiam się dlaczego historia tak mnie wciągnęła i stwierdzam, że po prostu Pepper Winters stworzyła grupę najbardziej denerwujących i podnoszących ciśnienie bohaterów w historii romansów. Bonnie, Cut, Daniel tak irytują, że ma się ochotę ich wystrzelać. Jethro to jeden z najbardziej nieatrakcyjnych pierwszoplanowych bohaterów męskich o jakich czytałam. Na początku podła świnia bez uczuć, przez 7 tomów (głównie przez pierwsze 2-3) ulega transformacji i zostaje przez autorkę zwyczajnie wykastrowany. Już od 3 tomu jest bezużyteczny. Ich wspólne życie w epilogu jest słodkie do wyrzygania. Nila jest projektantką mody. Pewnego dnia podczas pokazu u boku jej ojca zjawia się niejaki Jethro, który stwierdza, że chce poznać Nilę i jest jej wielkim fanem. Ojciec nakazuje jej udać się z nim do wyjścia. Nila jest zaskoczona, bo przez całe życie z nikim się nie umawiała. Ojciec trzymał ją z dala od mężczyzn ukrywając w domu, a teraz przyprowadza kogoś i zapewnia, że to ktoś odpowiedni. Dziewczyna postanawia zaufać ojcu i odejść z Jethro. Wkrótce Nila dowiaduje się, że ma dług do spłacenia wobec rodziny Hawków. Zostaje uwięziona w ich posiadłości i zmuszona do spłacania kolejnych długów. Każdy tom to kolejny dług. W tym dowiadujemy się jedynie co i dlaczego oraz jesteśmy świadkami sceny inicjacji Nili w jadalni. Nila ulega transformacji z potulnej, spokojnej dziewczyny w silną, odważną i nieprzewidywalną kobietę, która coraz bardziej fascynuje Jethro. Przez lata życia pod kloszem nie miała okazji poznać kim tak naprawdę jest, teraz się przekonuje. Ciężko się to czytało. Nie mogłam wyjść z podziwu jak żałośni są ci wszyscy mężczyźni wliczając w to Jethro. Ten budzi bardzo negatywne emocje. Dorosły prawie 30 letni facet, a nie ma odwagi się sprzeciwić i wziąć spraw w swoje ręce. Może i można to wytłumaczyć wychowaniem, w końcu każdego można odpowiednio zmanipulować i pozbawić prawdziwego ja, ale nie zmienia to faktu, że Jethro jest w tym momencie po prostu totalnie nieatrakcyjny i nie ma ani jednej fajnej rzeczy w nim. Generalnie rzecz biorąc historia opowiada o porypanej rodzinie Hawków sadystów, którzy pod przykrywką zbrodni przeszłości dokonanych na członkach ich rodziny znęcają się psychicznie i fizycznie nad ludźmi, bo zwyczajnie to lubią. Kolekcja średniowiecznych narzędzi tortur robi wrażenie. O niektórych pierwszy raz słyszałam. Zastanawiam się jakie wnioski można by z tej książki wyciągnąć... może jak dużo człowiek może fizycznie i psychicznie znieść kiedy złapie gałąź i będzie się jej trzymał kiedy nadejdzie huragan? Książce dałabym 10/10 za 2 rzeczy. Po pierwsze pomysł wymieniania smsów między Kite i Threads. Po drugie najlepsze oświadczyny w historii :) Ale nie oceniam, bo nie umiem.

Wtf? Zastanawiam się co to było.. śmieszne? żałosne? momentami obrzydliwe i odrzucające? Książka mnie zaskoczyła, ale w negatywnym sensie. Byłam nieco zbulwersowana i chyba dlatego postanowiłam ją doczytać do końca. Niestety mam tą przypadłość, że lubię dziwne, pokręcone i bulwersujące historie. A przez zakończenie musiałam zacząć drugi tom, a potem 3 i kolejne. Zastanawiam...

Chryste.... co to było? Ciężko mi ocenić to co wczoraj wieczorem przeczytałam. Głupie (jakiś papier sprzed kilku wieków???),obleśne (akcja przy stole z mężczyznami),ale... intrygujące i mam tu na myśli zakończenie. Szykuje się małe polowanie w lesie, dlatego sięgnę po następny tom, a ten potraktuje jako wstęp do całej historii.

Chryste.... co to było? Ciężko mi ocenić to co wczoraj wieczorem przeczytałam. Głupie (jakiś papier sprzed kilku wieków???),obleśne (akcja przy stole z mężczyznami),ale... intrygujące i mam tu na myśli zakończenie. Szykuje się małe polowanie w lesie, dlatego sięgnę po następny tom, a ten potraktuje jako wstęp do całej historii.

Autorka może i się starała, widać pomysł i zarys, czym ta książka miała być. Problem w tym, że nie bardzo to wyszło. Za dużo wątków, za dużo tłumaczenia i uwiarygadniania motywów, za dużo monologów wewnętrznych postaci, nijak mających się do poczynań bohaterów. Nila jest po prostu wkurzajaca i mega głupia, meżczyźni o światopoglądzie jak z epoki dinozaurów. Sceny seksu w zamyśle miały być chyba gorące, lubieżne i szokujące, a wyszły dosyć obrzydliwe (u autorki zauważalny jest fetysz ubarwiania wszystkiego nadmiarem spermy i śliny). Akcja w zasadzie nie istnieje i książka staje się mocno męcząca. Dla mnie duże NIE dla tej pozycji i każdej następnej z tej serii. Wielka szkoda, bo podeszłam do tej pozycji otwarta, dobroduszna i cierpliwa, a spotkało mnie wielkie rozczarowanie.

Autorka może i się starała, widać pomysł i zarys, czym ta książka miała być. Problem w tym, że nie bardzo to wyszło. Za dużo wątków, za dużo tłumaczenia i uwiarygadniania motywów, za dużo monologów wewnętrznych postaci, nijak mających się do poczynań bohaterów. Nila jest po prostu wkurzajaca i mega głupia, meżczyźni o światopoglądzie jak z epoki dinozaurów. Sceny seksu w...