Dyskretny bohater
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- El héroe discreto
- Wydawnictwo:
- Znak
- Data wydania:
- 2014-11-05
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-11-05
- Liczba stron:
- 384
- Czas czytania
- 6 godz. 24 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788324031801
- Tłumacz:
- Marzena Chrobak
- Tagi:
- Peru Don Rigoberto Lukrecja literatura peruwiańska
W upalnym Peru zdarzyć się mogą nawet najdziwniejsze historie.
Don Rigoberto i jego zmysłowa Lukrecja jak zawsze spędzają całe dnie w łóżku, nie wiedzą więc nic o niewidzialnym przyjacielu ich syna. Sierżant Lituma prowadzi śledztwo w sprawie szantażowania lokalnego przedsiębiorcy, walczącego nie tylko o dobre imię, ale i o kochankę, za którą oddałby życie.
W zupełnie innej części Peru pewien biznesmen płata wszystkim szatańskiego figla. Jego synowie nie cofną się przed niczym, by przejąć majątek, a on – w objęciach pewnej kobiety – tworzy perfidny plan zemsty.
Peru to niekończąca się gra, życie pełne intryg i perwersji. Tutaj miłość i zdrada noszą jedno imię, a historie postaci splatają się w zaskakujący sposób. Tylko kto w tym wszystkim jest dyskretnym bohaterem.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Peruwiańska telenowela made by Llosa
„Dyskretny bohater” to pierwsza powieść Mario Vargasa Llosy napisana po otrzymaniu literackiej Nagrody Nobla. U niektórych czytelników skutecznie wzmogła literackie apetyty i obudziła wielkie oczekiwania, którym niełatwo sprostać nawet nobliście. Czy wydana właśnie na polskim rynku powieść obyczajowa z wyczuwalną nutą rozrywki, w której króluje wątek sensacyjno-miłosny spełni pokładane w niej nadzieje? Czy równolegle opowiedziane dwie historie (które na końcu pięknie się łączą), ze znanymi z poprzednich książek Llosy barwnymi bohaterami (z „Zielonego domu”, „Pochwały macochy”, „Kto zabił Palomina Molero?”, „Litumy w Andach”), napisane żywym językiem zadowolą nawet najbardziej wybrednych recenzentów? Wreszcie, czy wartka akcja, wielkie pieniądze, ogromne namiętności i bolesne zdrady wystarczą, by ta proza nie pozostawiła ich rozczarowanymi? Najnowszej powieści daleko do genialnej „Rozmowy w katedrze”, ale kto odważny, niechaj czyta…
55-letni Felicito Yanaque ma dwóch dorosłych synów - Miguela i Tiburcio oraz żonę – Gertrudis i jest dumnym właścicielem Przedsiębiorstwa Transportowego Narihuala w Piurze. To człowiek powszechnie szanowany, energiczny, pełen zapału do pracy. Pewnego dnia znajduje na drzwiach swego domu kopertę z listem od szantażystów, którzy żądają pieniędzy w zamian za ochronę jego, jego rodziny i firmy. Mężczyzna jest tym faktem oburzony, nie zamierza zapłacić haraczu, a sprawę niezwłocznie zgłasza sierżantowi Litumie. Po drugim anonimie zamieszczonym na drzwiach domu jego kochanki, Mabel, dzielny pan Yanaque posuwa się o krok dalej i zamieszcza w gazecie ogłoszenie, w którym informuje szantażystów, iż nie da im ani grosza. W głowie ma wciąż słowa ukochanego ojca wypowiedziane tuż przed śmiercią: Nigdy nikomu nie pozwól się sponiewierać, synu. Ta rada to jedyny spadek, jaki ci zostawiam, i to one utwierdzają go w przekonaniu, że dobrze postępuje nie uginając się przed złoczyńcami i rozpoczynając otwartą walkę z przestępczością. Mieszkańcy Piury uważają go za bohatera, bo jest jedynym, który ma odwagę głośno zaprotestować, podczas gdy prawie wszystkie firmy przewozowe w tym mieście po cichu płacą mafii. Czy Felicito pozostanie niezłomny nawet wtedy, gdy przestępcy spalą jego biuro i porwą jedyną kobietę, którą kocha? Czy stróżom prawa uda się wyjaśnić, kto stoi za tymi aktami terroru i ochronić rodzinę pana Yanaque?
Druga historia związana jest z postacią 62-letniego don Rigoberto i jego rodziną (żoną Lukrecją i synem Fonsito) oraz Ismaelem Carrerą, z którym od ponad 30 lat łączy go serdeczna przyjaźń. Do tej pory mężczyzna zarządzał firmą ubezpieczeniową przyjaciela, ale teraz chce odejść na wcześniejszą emeryturę, by móc spełniać swoje marzenia – oddawać się swoim pasjom, móc bez przeszkód podróżować do ukochanej Europie, zgłębiać tajniki wiedzy, itp. Jego plany niespodziewanie krzyżują synowie Ismaela. Po tym jak Rigoberto zostaje świadkiem na ślubie Carrery z jego własną, dużo od niego młodszą służącą, młodzieńcy robią wszystko, by zmusić go do złożenia zeznań, w których miałby przyznać, iż ich ojciec nie był w pełni władz umysłowych, żeniąc się z kobietą spoza ich kasty. Kiedy ich groźby nie przynoszą efektu, a świeżo upieczony małżonek niespodziewanie umiera i istnieje realna możliwość, że macocha sprzątnie im sprzed nosa duży majątek, sięgają po inne środki. Wstrzymują procedurę emerytalną don Rigoberta i uruchamiają nowe śledztwo w sprawie domniemanej działalności na niekorzyść firmy ich ojca. To niestety nie koniec kłopotów bohatera. Również jego ukochany syn, Fonsito, przysparza mu zmartwień. Chłopiec od dłuższego czasu informuje rodziców, iż regularnie widuje tajemniczego starszego mężczyznę - Edilberta Torresa, którego niestety nikt inny poza nim nie dostrzega. Don Rigoberto natychmiast identyfikuje go z diabłem, ale czy rzeczywiście są powody do obaw? Kim jest Torres, czy w ogóle istnieje i jak potoczą się losy krnąbrnych synów Ismaela i ich macochy?
W „Dyskretnym bohaterze” pośród dwóch wiodących historii Mario Vargas Llosa sprytnie portretuje również swoją ojczyznę - Peru. I choć na pierwszy rzut oka kraj miewał się dobrze, prawo było stabilne, a inwestycje rosły, to nie wszystko zdaje się być tak różowe. Noblista dość krytycznie przedstawia młodzież z porządnych domów, która nie stroni od używek, ‘małpiego żargonu i połykania sylab’. Poza tym autora boli rasizm panujący w Limie, mierżą go relacje społeczne przesycone uprzedzeniami klasowymi, mająca się dobrze przestępczość, liczne intrygi i rodzinne konflikty. Obraz tego kraju tworzą również niebezpieczne ulice i skrzyżowania, na których nie przestrzega się przepisów drogowych, gdzie kierowcy je[żdżą] (…) tak, jakby ich głównym celem było rozjechanie pieszego czy rowerzysty, a nie doprowadzenie pojazdu do bezpiecznego portu, ale i jego zwykłe, codzienne oblicze - w kinach w repertuarze znaleźć można „Piratów z Karaibów” i „Skrzynię umarlaka”, młodzież kupuje płyty Justina Bibera, a wiadomości szerzą się poprzez blogi czy portale społecznościowe. Autor wyraża się również krytycznie w stosunku do świata mediów i dziennikarzy peruwiańskich, którzy zamiast informować, zaciera[ją] wszelki[e] różnic[e] między kłamstwem a prawdą, zastęp[ują] rzeczywistoś[ć] fikcją, w której przelewa[..] się oceaniczny bezmiar kompleksów, frustracji, nienawiści i traum publiczności zżeranej resentymentem i zazdrością. Należy w tym miejscu wspomnieć, iż w "Dyskretnym bohaterze" zaznaczony jest również wątek podróży do Europy (drugiego domu Llosy) jako nagrody dla jednego z bohaterów po wielu latach ciężkiej pracy i wytchnienia od problemów własnych i własnego kraju. Dla don Rigoberto, podobnie jak dla twórcy tejże powieści, Europa to sztuka, idee i wartości, do których obu wyraźnie ciągnie...
Mario Vargas Llosa przyzwyczaił swoich wiernych czytelników do tego, że od czasu do czasu serwuje im książkę o tematyce lżejszej, mniej wymagającej niż te, które weszły na trwałe do kanonu najważniejszych publikacji XX i XXI wieku. Nie jest to bynajmniej zarzut. Najnowsza powieść Peruwiańczyka wciąga dzięki dobrej konstrukcji oraz żywemu, ale nie przekombinowanemu, językowi, który sprawia, że możemy w pełni rozkoszować się lekturą. To przykład literatury popularnej (co nie znaczy, że banalnej!), skierowanej do wszystkich i dającej czytelnikowi duże pole do popisu. Można ją czytać różnie - bezkrytycznie wielbić, dobrze się przy niej bawić, analizować dogłębnie lub szukać w niej niedociągnięć. To absolutnie nie jest lektura, która ogłupia, wręcz przeciwnie. Pisarz nie boi się przedstawiać PR-owsko ryzykownych i mocno paradoksalnych sytuacji – kiedy przykładowo jedna z najuboższych kobiet w Peru z dnia na dzień staje się jedną z najbogatszych. Momentami można odnieść wrażenie, że te ‘niezwykłe przypadki’ żywcem wzięto z telenoweli. Co ciekawe, sami bohaterowie dopatrują się podobnych nawiązań: Mój Boże, jakież to historie układało samo życie; bynajmniej nie arcydzieła, raczej wenezuelskie, brazylijskie, kolumbijskie, meksykańskie telenowele niż Cervantes czy Tołstoj, to pewne. Ale nie tak dalekie od Dumasa, Zoli, Dickensa czy Pereza Galdosa. Bez obaw - Peruwiańczykowi daleko do prześmiewcy czy twórcy przewidywalnych oper mydlanych. Poruszający wątek więzów krwi oraz relacji ojciec-syn, przy marginalizacji roli matki, to poważniejsze (ale i nie jedyne!) akcenty tej prozy. Mario Vargas Llosa rezygnując ze skomplikowanej narracji, eksperymentów z formą i językiem czy wątków politycznych, stworzył realistyczną prozę, otwierając tym samym drzwi dla szerokiego grona odbiorców. I chwała mu za to! Na koniec mała zachęta dla uważnych czytelników. Warto się dobrze wczytać, by nie przegapić śladowego akcentu polskiego oraz tytułowego dyskretnego bohatera. Zatem cicho sza! Ja zmykam, a Was serdecznie zapraszam do lektury…
Cytaty pochodzą z recenzowanej książki.
Agnieszka Biczyńska
Oceny
Książka na półkach
- 908
- 806
- 344
- 28
- 19
- 13
- 12
- 10
- 10
- 9
Opinia
„Czy tym właśnie jest życie, labiryntem, który, choćbyś nie wiadomo jak się starał, wplątuje cię zawsze w szpony Polifema?” [str. 324]
W te kręte ścieżki labiryntu Vargas Llosa rzuca swoich bohaterów. Jego najnowsza powieść, napisana po zdobyciu Nagrody Nobla, opiera się na wątku sensacyjno-miłosnym, z naciskiem chyba na miłosny.
Na początku poznajemy przedsiębiorcę z Piury. Felícito Yanaqué jest właścicielem firmy transportowej i prowadzi dość uregulowane życie. Pochłania go praca, którą lubi i która jest jego dumą oraz kontynuacją dzieła ojca. Ma żonę, z którą nic go praktycznie nie łączy, oprócz dwóch dorosłych synów. Dlatego większość wolnego czasu spędza w ramionach młodej i pięknej kochanki. Pewnego dnia to uregulowane życie zaburza podrzucony list, w którym szantażyści domagają się regularnych wpłat za "ochronę". Choć wszyscy jego koledzy z branży płacą takie haracze, pan Yanaqué stanowczo odmawia.
Natomiast w słonecznej Limie don Rigoberto i jego druga żona Lukrecja zaczynają mieć problemy z dorastającym synem Fonsito. Kłopoty Fonsito odbiegają jednak od typowych problemów wieku dojrzewania - ani nie rozbija się samochodami, ani nie chodzi na imprezy zakrapiane alkoholem, ani nie ma sercowych dylematów. Widzi natomiast tajemniczego mężczyznę, który zadziwiająco dużo wie o jego życiu. Ediberto Torres - bo tak przedstawia się tajemniczy typ - prowadzi z Fonsitem różne rozmowy, często porusza tematy egzystencjalne. Nie byłoby może w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że pana Torresa nie widzi nikt poza nastolatkiem. Dlatego pojawiają się wątpliwości - kimże jest owy mężczyzna - zwykłym natrętem, wyimaginowaną postacią, czy może samym diabłem bądź aniołem...
Kolejnym wątkiem jest historia związana z przyjacielem i szefem don Rigobeta - Ismaelem Carrera. Człowiekiem bardzo bogatym, który postanawia poślubić swoją gosposię Armidę. Wszystko po to, aby pozbawiać swoich synów prawa do spadku. Odkrył bowiem, że czekają oni tylko na jego śmierć, aby móc cały dorobek jego życia przehulać na różnych libacjach. Mezalians Ismaela wzbudza ogromne poruszenie w społeczeństwie, a jego bezwzględni synowie rozpętują kampanię przeciwko niemu i macosze.
Wszystkie te wątki łączą się ze sobą i zgrabnie składają się w jedną całość. „Dyskretny bohater” z pewnością jest książką pisaną dla przyjemności. Czuć to w każdym zdaniu. Vargas Llosa rezygnuje z eksperymentalnej narracji, skomplikowanych wątków, fabuła jest tu prosta. A że prostocie tkwi piękno, wiedzą o tym tylko nieliczni albo dojrzali już pisarze. Tu mamy tego przykład - to przepięknie opowiedziana prosta historia, napisana z literackim polotem i kunsztem słowa.
„Czy takie rzeczy nie zdarzają się tylko w telenowelach?” – myśli Rigoberto, gdy szef zdradzi mu swój sekret. Fakt, mezalians to motyw rodem z seriali „Niewolnica Isaura”, „W kamiennym kręgu” czy „Zbuntowany anioł”. Poza tym „Dyskretny bohater” to świetny rys współczesnego Peru. Korupcja, problemy z przestępczością, ale z drugiej strony amerykanizacja kultury. W kinach lecą „Piraci z Karaibów”, młodzi ludzi słuchają Justina Biebera, piszą blogi komunikują się przez serwisy społecznościowe.
Kim jest zatem tytułowy dyskretny bohater? Interpretacji może być wiele. Czy to Felícito, który odmawia płacenia haraczu, rozpoczynając osobistą i trudną walkę szantażystami? Czy może Ismael, który pozbawia majątku dwóch wyrodnych synów i też rozpętuje walkę, ale tu stawką jest osobista godność i niezależność starszego człowieka? A może chodzi tu o don Rigoberta, który prowadzi spokojne i ułożone życie, wręcz idealne, które pozwala mu na spędzanie czasu z rodziną, obcowanie ze sztuką i podróże po Europie? Tomasz Pindel - autor biografii Mario Vargasa Llosy, też wydanej przez Znak - wysuwa tezę, że może to Vargas Llosa jest takim właśnie dyskretnym bohaterem naszych czasów?
Można by tu jeszcze sporo napisać o elementach biograficznych w powieści. Próbować zestawiać don Rigoberto z samym autorem, można by doszukiwać politycznych dygresji (choć w tym przypadku akurat pominięcia ich), można by szukać nawiązań do innych powieści noblisty (pojawiają się tacy sami bohaterowie). Tylko po co? Tym niech się zajmują krytycy literaccy. „Dyskretny bohater” to przede wszystkim cudowna opowieść o ludzkich namiętnościach. Polecam gorąco!
„Czy tym właśnie jest życie, labiryntem, który, choćbyś nie wiadomo jak się starał, wplątuje cię zawsze w szpony Polifema?” [str. 324]
więcej Pokaż mimo toW te kręte ścieżki labiryntu Vargas Llosa rzuca swoich bohaterów. Jego najnowsza powieść, napisana po zdobyciu Nagrody Nobla, opiera się na wątku sensacyjno-miłosnym, z naciskiem chyba na miłosny.
Na początku poznajemy przedsiębiorcę z...