„Każdego dnia...” to zbiór opowiadań rozpoczynających się właśnie od słów zawartych w tytule książki. Każda z opowieści ma wymiar ponadczasowy, pisana jest czymś więcej niż tylko rękoma. Do każdej opowieści dołączony jest kawałek serca człowieka, serca, które oddaje pisarz w ręce czytelnika. Czytając każde z opowiadań ma się wrażenie, że ktoś za pomocą kilku zdań daje prawdziwego kopniaka motywacji do działania. Motywacji, której zapewne starczy na długi czas. Są, w życiu każdego człowieka sytuacje wyjątkowe i te, których często nie dostrzegamy bądź nie rozumiemy. „Każdego dnia…” pozwala zrozumieć, że nic nie dzieje się bez przyczyny. Umożliwia dostrzeganie rzeczy wcześniej niezauważalnych, co sprawia, że świat wydaje się nie tylko piękniejszy, ale także przyjaźniejszy.
Antologia wywarła na mnie, jako na czytelniku ogromne wrażenie. Każde z opowiadań sprawia, że trzeba się głębiej zastanowić nie tylko nad tym, co napisane, ale również nad samym sobą. Czy jesteśmy szczęśliwi? Jak w ogóle wygląda to całe szczęście, o którym się tak wiele mówi? Jest to wędrówka ku naszym marzeniom i rozmowa z samym sobą, ukazanie, że każdy problem da się rozwiązać, jeśli tylko ma się wewnętrzną siłę.
Każdego dnia staram się być lepszym człowiekiem. Wiem, że czasem poprzez jeden mały gest można zmienić czyjeś życie. Tymi słowami zaczęłabym moje opowiadanie do tego znakomitego zbioru, jeśli kiedykolwiek mogłabym uczestniczyć w takim projekcie.
- Czy mogę o się dosiąść? – zapytał bezdomny ubrany w znoszone ciuchy, a ja skinęłam głową – jestem bezdomny i nie chcę prosić o pieniądze. Nie mam co jeść – powiedział, a ja odruchowo otworzyła torebkę i wyjęłam z niej kanapki, jabłko i wodę, i podałam Panu. W jego oczach pojawiły się iskierki radości, a w moim sercu nastał stoicki spokój oznaczający szczęście, szczęście z bycia dobrą osobą. Nie trzeba mi było słowa dziękuję, które padło kilkanaście razy po pytaniu: „Ale na pewno mogę?”, nie trzeba mi było wielkich słów, wystarczyły dwa małe świetliki w Jego piwnych oczach.
„Każdego dnia…” ma także inny wymiar. Jest nie tylko wspaniałą lekturą wpływającą na myśli czytelnika, ale także datkiem na Fundację Marka Kamińskiego. Autorzy opowiadań zdecydowali się oddać swoje honoraria na rzecz dzieci niepełnosprawnych i również dlatego nie wyobrażam sobie, aby tej książki mogło zabraknąć w jakiejkolwiek domowej biblioteczce. Wystarczy czasem tak niewiele, by sprawić innym radość.

„Każdego dnia...” to zbiór opowiadań rozpoczynających się właśnie od słów zawartych w tytule książki. Każda z opowieści ma wymiar ponadczasowy, pisana jest czymś więcej niż tylko rękoma. Do każdej opowieści dołączony jest kawałek serca człowieka, serca, które oddaje pisarz w ręce czytelnika. Czytając każde z opowiadań ma się wrażenie, że ktoś za pomocą kilku zdań daje...