Jako dziecko zaczytywałam się w baśniach braci Grimm, którzy zostawiali w tyle innych autorów. Ich baśnie zawsze podobały mi się najbardziej. Oczywiście, nie zdawałam sobie sprawy, z jakiego powodu wolę baśnie ich autorstwa od jakichkolwiek inny, ale teraz już wiem, że mimo piękna i magii zawartej w wielu baśniach, to Bracia Grimm wykreowali świat, który jest okrutny, zabójczy, ale w którym dobroć i sprawiedliwość zawsze wygrywa. I to w tych opowieściach najbardziej wyjątkowe i nęcące czytelników w każdym wieku.

Philip Pulman na nowo zajął się 50 baśniami wybranymi z dorobku życia Braci Grimm i trochę pobawił się ich treścią. Coś pozmieniał, trochę dołożył i co najważniejsze, podczas ich przeróbki użył prostego, logicznego języka, bardziej współczesnego i wyjaśnił trochę więcej niż w oryginale. W dodatku, na końcu każdej baśni umieścił krótkie wyjaśnienia, w których pojawiają się ciekawe informacje.

Pomysł niezły i naprawdę dobrze został wykonany, bo wszystko czyta się lekko i przyjemnie, z zainteresowaniem. Pojawiają się też rzeczy, które nie są przeznaczone dla młodszych czytelników, ale nie ma ich dużo, dzięki czemu czytanie nie staje się irytujące. Podteksty dodają im smaczku, w bardzo delikatny sposób.

Baśnie napisane przez Pulmana są napisane sprawnie, jednak zabrakło im tej magii, którą posiada oryginalna wersja. Te wydają mi się zbyt zimne i sztywne, może trochę zbyt nowoczesne, by powracać do tej wersji wielokrotnie i zachwycać się nimi od nowa.

Jako dziecko zaczytywałam się w baśniach braci Grimm, którzy zostawiali w tyle innych autorów. Ich baśnie zawsze podobały mi się najbardziej. Oczywiście, nie zdawałam sobie sprawy, z jakiego powodu wolę baśnie ich autorstwa od jakichkolwiek inny, ale teraz już wiem, że mimo piękna i magii zawartej w wielu baśniach, to Bracia Grimm wykreowali świat, który jest okrutny,...