As czy dżoker?

George R.R. Martin jest znany przede wszystkim z cyklu "Pieśń Lodu i Ognia", jednak to nie jest jego jedyne osiągnięcie literackie. W roku 1987 pod jego redakcją wyszedł zbiór opowiadań o superbohaterach.

15 września 1946 roku na zawsze zmienił świat. Tego dnia nad Manhattanem wybuchła bomba wewnątrz której znajdował się pozaziemski "wirus dzikiej karty". Zmieniał on ludzkie DNA. W wyniku jego działania od razu zginęło kilkadziesiąt tysięcy ludzi. Nie zawsze jednak zetknięcie z wirusem oznaczało śmierć - szczęśliwcy otrzymali nadludzkie zdolności np. telekinezy, telepatii czy też spowalniania czasu. Otrzymali oni miano "Asów". Ale to był zaledwie ułamek dotkniętych - ci mniej szczęśliwi, określani "dżokerami", zostali mniej lub bardziej zdegenerowani.

"Dzikie karty" to pierwszy tom opowiadań osadzonych w świecie nam znanym, ale nieco zmienionym. Historie zawarte w tej antologii rozgrywają się na przestrzeni 40 lat (od 1946 do 1986, czyli czasu poprzedzającego oryginalne wydanie), a w tle przewijają się autentyczne osoby: Albert Einstein, Jimmy Carter, Ronald Reagan oraz prawdziwe wydarzenia: zabójstwo Kennedy'ego, afera "Watergate", zestrzelenie U2 nad Rosją. Uwiarygadnia to stworzoną historię i pozwala lepiej sobie wyobrazić realia fabuły.
Bardzo ciekawie prezentują się powiązania pomiędzy poszczególnymi opowiadaniami. Ułożone są chronologicznie, ale nie to jest najistotniejszą cechą. Ważniejsze jest wspólne powiązanie bohaterów - w jednej historii dana postać jest główną, a w innych pojawia jest w roli epizodycznej. Ten zabieg powoduje, że całość sprawia wrażenie dobrze przemyślanej i spójnej.
Interesujące jest tło społeczne - Asowie, na początku prześladowani (słynna komisja McCarthy'ego tutaj oskarża ich o współpracę z ZSRR) ostatecznie zostają celebrytami i cieszą się sławą, pieniędzmi i zaszczytami. Dżokerzy od samego początku są izolowani w dzielnicy zwanej "Dżokerowem" - ich sytuacja przypomina tą z okresu segregacji rasowej, pozostawieni sami sobie, są zepchnięci na margines.
Jak to bywa ze zbiorem opowiadań jedne są dobre, a inne niekoniecznie. Z 20 zawartych w pierwszym tomie najbardziej spodobało mi się to pod tytułem "Trzydzieści minut nad Broadwayem" autorstwa Howarda Waldropa - bardzo plastycznie przedstawił okoliczności wybuchu bomby i śmierci Śmiga, który próbował powstrzymać katastrofę oraz sytuację zaraz po skażeniu wirusem. Warte uwagi jest również opowiadanie "Procedura łamania" Melindy M. Snodgrass. Obrazowo przedstawia absurdalność wspomnianej już komisji i jak jej bezprawne działania prowadziły do niszczenia reputacji niewinnych ludzi.
Niechętnie bym powtórzył lekturę "Długiej, mrocznej nocy Fortunato" - dla mnie historia bohatera, który ładuje swoją moc poprzez stosunki seksualne sprawiała wrażenie pisarskiego spełnienia perwersyjnych fantazji seksualnych.
W USA świat "dzikich kart" jest bardzo rozbudowany - oprócz książek wydano gry, kilka komiksów, były też plotki o filmie, ale dotychczas nie zostały one potwierdzone.
Lektura będzie ciekawa dla wielbicieli amerykańskich superbohaterów i alternatywnych wersji historii.

Za możliwość lektury dziękuję Wydawnictwu Zysk i S-ka oraz portalowi eKulturalni.pl

htp://czytalski.pl

As czy dżoker?

George R.R. Martin jest znany przede wszystkim z cyklu "Pieśń Lodu i Ognia", jednak to nie jest jego jedyne osiągnięcie literackie. W roku 1987 pod jego redakcją wyszedł zbiór opowiadań o superbohaterach.

15 września 1946 roku na zawsze zmienił świat. Tego dnia nad Manhattanem wybuchła bomba wewnątrz której znajdował się pozaziemski "wirus dzikiej...