„W obliczu Zagłady” Adama Puławskiego to książka, która ukazuje, kiedy i w jaki sposób ZWZ-AK, delegatura i rząd polski zdobywały informacje o masowych mordach na ludności żydowskiej. Autor zastanawia się, jak rozumiano nadchodzące wiadomości i kiedy powstała świadomość, że jest to zorganizowana i totalna akcja Zagłady. Celem pracy jest również zbadanie, czy przesłanie danej informacji do Londynu wynikało z przyjętych procedur, czy była to wysyłka „celowa”, np. jako specjalny raport lub depesza, czy w końcu była to świadoma metoda przeciwstawienia się mordom, wreszcie – jak do tych informacji podchodziły polskie władze w Londynie. „W obliczu Zagłady” ma odpowiedzieć ma pytania, czy władze podziemne i emigracyjne dopuszczały inną formę reakcji, np. oddziaływanie na postawy i postępowanie polskiej ludności, moralne wspieranie ofiar, a nawet podjęcie czynnej akcji. Autor przedstawia uwarunkowania, które miały wpływ na podejmowanie decyzji w tzw. kwestii żydowskiej: np. poglądy członków ZWZ-AK, pracowników delegatury i pośrednio działaczy partii politycznych oraz członków rządu i Rady Narodowej.