Czytam po raz drugi, bo wypada wzmiankę zamieścić, a skleroza dokucza. Pamiętam, że Myśliwski dla mnie zaistniał „Traktatem o łuskaniu fasoli”, a potem było już tylko lepiej. Przypominam daty publikacji i moje noty:
Nagi sad, PIW, Warszawa 1967 8 gwiazdek
Pałac, PIW, Warszawa 1970 3 gwiazdki
Kamień na kamieniu, PIW, Warszawa 1984 10 gwiazdek
Widnokrąg, Muza, Warszawa 1996 10 gwiazdek (brak recenzji)
Traktat o łuskaniu fasoli, Znak, Kraków 2006 10 gwiazdek
Ostatnie rozdanie, Znak, Kraków 2013 10 gwiazdek
Ucho Igielne, Znak, Kraków 2018 nie czytałem.
„Widnokrąg” czytałem po „Traktacie..”. Jak widzę, omawiana pozycja jest lekturą szkolną i w związku z tym jest solidnie przemaglowana. Ku pamięci kopiuję notkę z Wikipedii:
„Powieść jest obszerną sagą wiejskiego życia oraz ludowego spojrzenia na świat. Głównym bohaterem jest Szymon Pietruszka, jeden z czterech synów ubogiej chłopskiej rodziny. Książka ukazuje jego burzliwe losy, które stają się odzwierciedleniem losów i doświadczeń polskiej wsi w pierwszej połowie dwudziestego wieku. Pietruszka, snując swoją opowieść, ukazuje doświadczenia, jakie były jego udziałem. Przeżył okupację hitlerowską, partyzantkę, wreszcie przemiany powojenne. Oprócz pracy na roli imał się też wielu innych zawodów, był między innymi urzędnikiem i milicjantem. Pod wpływem tych doświadczeń stał się filozofem i wnikliwym obserwatorem tego, jak życie i świat zmieniają się z upływem lat. Jak z dostatku można dojść do biedy, ale też jak odbić się od dna i stać się kimś ważnym (co nie jest równoznaczne z wartościowym).”
Krótka refleksja: nie pamiętałem, że to takie dobre; a może nauczyłem się Myśliwskiego czytać, bo to trzeba umieć tzn. czytać niespiesznie, refleksyjnie, a wtedy lektura smakuje pysznie… Nie będę się wymądrzał, niech każdy przeczyta (i poduma) sam. 10/10
Aby zachęcić tych z Państwa, którzy jeszcze Myśliwskiego nie czytali, wspominam o antidotum na gryzące wszy tj wyobrazić sobie, że dłubie się słonecznik, dzięki czemu zapomina się o insektach (kwestia: „Tylko nie pluj pestkami na mnie” przypomina grę wyimaginowaną piłką tenisową w „Powiększeniu” Antonioniego) oraz o wyborze miejsca do kopaniu dołków w ziemi w celu znalezienia ukrytych przez siebie dokumentów, co przypomina poszukiwaczy złota w „Poletku Pana Boga” Caldwella, a mnie dodatkowo Wielką Encyklopedię Rosyjską, w której schowałem forsę wystarczającą na bankiet w Brystolu, a gdy znalazłem ją, po latach, w czasie „transformacji” to mogłem kupić wino marki „Wino”. Śmiech to zdrowie!!
To drobny przykład pobudzający do refleksji, a jest ich niesamowicie dużo, dla każdego wedle własnych skojarzeń. Świetna lektura.
Nie ma co się rozpisywać, bo Myśliwski jest jak wino: im starszy tym lepszy. A po omawianej napisał przecież jeszcze cztery

Czytam po raz drugi, bo wypada wzmiankę zamieścić, a skleroza dokucza. Pamiętam, że Myśliwski dla mnie zaistniał „Traktatem o łuskaniu fasoli”, a potem było już tylko lepiej. Przypominam daty publikacji i moje noty:
Nagi sad, PIW, Warszawa 1967 8 gwiazdek
Pałac, PIW, Warszawa 1970 3 gwiazdki
Kamień na kamieniu, PIW, Warszawa 1984 ...