Ta książka była dla mnie naprawdę sporym wyzwaniem. I to zdecydowanie w negatywnym znaczeniu.
Emma jest ofiarą przemocy domowej. Jej przyjaciele Sara i Evan, chcą jej pomóc wyrwać się z koszmaru, jednak dziewczyna, bojąc się o kuzynostwo, nie pozwala im na to. A oni dają przyzwolenie na to, żeby wciąż była katowana przez ciotkę.
Irytująca bohaterka i jej niedojrzałe myślenie doprowadzały mnie do szewskiej pasji! Wszystkie jej „wymówki”, żeby uciec od rodzinnej tragedii, były dla mnie śmieszne. A Evan, który zabiegał o nią przez kilka miesięcy? Przykro mi, nie wierzę w takie rzeczy, zwłaszcza u nastoletniego chłopca, kiedy to hormony buzują, a sama dziewczyna odrzuca go za każdym razem.

Mało realnie napisany obraz terroru ciotki i samej Emmy, jako ofiary przemocy.
Książka była bardzo nudna, brnęłam przez nią przez kilka dni. Najgorsze jest zakończenie, które „zmusza” mnie do przeczytania kolejnej części. Dla mnie to jakiś koszmar… Nie polecam z całego serca.

Ta książka była dla mnie naprawdę sporym wyzwaniem. I to zdecydowanie w negatywnym znaczeniu.
Emma jest ofiarą przemocy domowej. Jej przyjaciele Sara i Evan, chcą jej pomóc wyrwać się z koszmaru, jednak dziewczyna, bojąc się o kuzynostwo, nie pozwala im na to. A oni dają przyzwolenie na to, żeby wciąż była katowana przez ciotkę.
Irytująca bohaterka i jej niedojrzałe...