"Nie lubię wyrzutów sumienia. To pomieszanie żalu, samooskarżania się i rozpaczania nad tym, czego już nie da sie zmienić."

Krótkie, ale jakże istotne opowiadanie, które było małym dodatkiem do szóstego tomu "Kronika wykrakanej śmierci", które przedstawia wydarzenia mające miejsce między czwartym a piątym tomem. Dzieli je aż 12 lat, a mają swój jakże wazny udział w przebiegu historii po uwolnieniu Lokiego. Podobało mi się także to jak przedstawiona była tutaj Morigan, której natura okazała sie byc bardziej bezlitosna dla niej samej niż dla ludzi, którym przyszło się z nią zetknąć. Opisuje przede wszystkim spotkanie Morigan, Atticuca, Frigg i Odyna, którzy to próbują dojść do porozumienia, aby wspólnie zmierzyć się z nadchodzącym Ragnarökiem.
Cieszę się, ze zostało to opowiadanie dołączone do głównej książki, choć możnaby sie było bez niego obejść, to jak dla mnie - tylko uzupełniło pewne luki i uzupełniło wiedzę. Poza tym - opowieści Atticusa (nie raz niedorzecznych) nigdy za wiele :)

"Nie lubię wyrzutów sumienia. To pomieszanie żalu, samooskarżania się i rozpaczania nad tym, czego już nie da sie zmienić."

Krótkie, ale jakże istotne opowiadanie, które było małym dodatkiem do szóstego tomu "Kronika wykrakanej śmierci", które przedstawia wydarzenia mające miejsce między czwartym a piątym tomem. Dzieli je aż 12 lat, a mają swój jakże wazny udział w...