Drugi tom cyklu o Rolandzie z Monferatu niestety nie zachwyca. Gdybym miał streścić całą książkę w jednym zdaniu to brzmiałoby ono tak: Roland ucieka, a zabójcy go ścigają. Niby nie można narzekać na brak akcji, ale główna fabuła wydaje się dość sztampowa i nie widzę tu niczego ciekawego, co odróżniłoby tę pozycję od dziesiątków podobnych tytułów.

Tym razem mamy do czynienia w znacznie większym stopniu z powieścią sensacyjną niż historyczną co niestety oceniam na minus. Powróciły także pewne wady z wcześniejszej części, momentami przeszkadzają dość drętwe dialogi oraz fakt, że nasz główny bohater zbyt wiele ma w sobie z Garego Stu. Jest nieludzko silny, wytrzymały i pokonuje przeciwników dziesiątkami. Niektórych mogą też zniechęcać liczne retrospekcje.

Nie znaczy to jednak, że książka ma same wady. Na kartach powieści dzieje się sporo, liczne sceny walki są zrealizowane całkiem ok. Autor nie oszczędza też głównego bohatera co potrafię docenić. Ogólnie Ścieżki przeznaczenia powinny spełnić swoje zadanie jako niezobowiązujące czytadło na wakacje czy do pociągu.

Mimo, że po lekturze czuję pewien niedosyt, to nie zamierzam porzucać serii. Tom trzeci całkowicie zmieni konwencję w kierunku powieści fantasy i jestem naprawdę ciekaw, jak autor sobie z tym poradził. Póki co drugi tom dostaje ode mnie notę 5/10.

Drugi tom cyklu o Rolandzie z Monferatu niestety nie zachwyca. Gdybym miał streścić całą książkę w jednym zdaniu to brzmiałoby ono tak: Roland ucieka, a zabójcy go ścigają. Niby nie można narzekać na brak akcji, ale główna fabuła wydaje się dość sztampowa i nie widzę tu niczego ciekawego, co odróżniłoby tę pozycję od dziesiątków podobnych tytułów.

Tym razem mamy do...

Krucjaty to czas śmierci, krwi i zdrad. Krzyżowcy przegrywają wojnę z Salomonem więc sięgają po brutalne metody. Wciągają w walkę asasynów a Czarny Rycerz ma im przekazać dar by zawrzeć pakt. Jednak sama historia nie jest taka prosta jak się wydaje i kolejne powieści tylko bardziej ją rozbudowują. Polecam całą serię. Zapraszam też na swojego bloga https://okonapopkulture.blogspot.com/

Krucjaty to czas śmierci, krwi i zdrad. Krzyżowcy przegrywają wojnę z Salomonem więc sięgają po brutalne metody. Wciągają w walkę asasynów a Czarny Rycerz ma im przekazać dar by zawrzeć pakt. Jednak sama historia nie jest taka prosta jak się wydaje i kolejne powieści tylko bardziej ją rozbudowują. Polecam całą serię. Zapraszam też na swojego bloga ...

Będziemy czytać dalej :)

Będziemy czytać dalej :)

Druga część tetralogii jeszcze lepsza niż pierwsza. Bardzo mi się podobała.

Druga część tetralogii jeszcze lepsza niż pierwsza. Bardzo mi się podobała.

Marek Orłowski, a właściwie Marko Szapkarow–Orłowski, urodził się w 1958 roku w Warszawie. Jest absolwentem ASP w macedońskim Skopje. Jego zamiłowanie do historii średniowiecznej i zabytkowej broni zaowocowało książkowym debiutem. Ścieżki przeznaczenia jest drugą częścią cyklu Samotny krzyżowiec.

Jest Rok Pański 1189, niedobitki rycerzy walczą o odzyskanie utraconych dóbr w Królestwie Jerozolimskich, które, po wygranej wojnie zagarnęli Saraceni.
Czarny rycerz, ze wszystkich sił stara się odzyskać, skradzioną Arkę Przymierza, równocześnie Miecz Salomona, przeklęty przez wieki, nie chce być posłuszny w rękach chrześcijanina.Dodatkowo, Starzec z Gór, nasyła na naszego bohatera skrytobójców, co dodatkowo komplikuje sprawy.

Jak w poprzednim tomie, mamy tu wszystko, co powinno się znaleźć we wciągającej powieści.Niestety, ten sam zarzut, co we wcześniejszej części, elementy magii, dodane niepotrzebnie i jakby na siłę.Poza tym ,książka spełnia wszelkie warunki dobrego czytadła, a czegóż chcieć więcej.

Marek Orłowski, a właściwie Marko Szapkarow–Orłowski, urodził się w 1958 roku w Warszawie. Jest absolwentem ASP w macedońskim Skopje. Jego zamiłowanie do historii średniowiecznej i zabytkowej broni zaowocowało książkowym debiutem. Ścieżki przeznaczenia jest drugą częścią cyklu Samotny krzyżowiec.

Jest Rok Pański 1189, niedobitki rycerzy walczą o odzyskanie utraconych dóbr...

„Samotny krzyżowiec” to dobra kontynuacja „Miecza Salomona”, choć niestety nie pozbawiona drobnych mankamentów i odbiegająca od powieści historycznej w stronę przygodowego fantasy. Jej lektura zapewnia jednak przyjemną rozrywkę, fani gatunku nie powinni się na niej zawieść.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2015/01/samotny-krzyzowiec-sciezki.html

„Samotny krzyżowiec” to dobra kontynuacja „Miecza Salomona”, choć niestety nie pozbawiona drobnych mankamentów i odbiegająca od powieści historycznej w stronę przygodowego fantasy. Jej lektura zapewnia jednak przyjemną rozrywkę, fani gatunku nie powinni się na niej zawieść.

Cała opinia:
http://www.kacikzksiazka.pl/2015/01/samotny-krzyzowiec-sciezki.html

Mniej historii, za to więcej fantasy. Dużo akcji. Bardzo dobrze napisane i wciągające.

Moja recenzja: www.speedy.cal24.pl/recenzje/32-an-nusarija

Mniej historii, za to więcej fantasy. Dużo akcji. Bardzo dobrze napisane i wciągające.

Moja recenzja: www.speedy.cal24.pl/recenzje/32-an-nusarija

Piesni o Rolandzie odslona druga . Miecz Salomona wprawdzie juz obecny fizycznie zerkal czerwonym okiem ale poza klimatyzacja - swoja droga super sprawa bo rzecz w goracych klimatach sie dzieje - nie robi nic...Roland bidulek poszwedal sie tu i owdzie, blysnal troche szabelka, troche intelektem ale tez bez szału uniesień . Zjawiska nie z tej ziemi ograniczone do krwawych slepek Starca z Gor i zajawki ze POTEM - czyli w tomie trzeciem - bedzie teleportacja do innego wymiaru .E..nie bede czekac...

Piesni o Rolandzie odslona druga . Miecz Salomona wprawdzie juz obecny fizycznie zerkal czerwonym okiem ale poza klimatyzacja - swoja droga super sprawa bo rzecz w goracych klimatach sie dzieje - nie robi nic...Roland bidulek poszwedal sie tu i owdzie, blysnal troche szabelka, troche intelektem ale tez bez szału uniesień . Zjawiska nie z tej ziemi ograniczone do krwawych...

Drugi tom który wprowadza nas w świat krucjat i knowań władców. Pomimo wszelkich przeciwieństw losu Czarny Rycerz Roland de Montferrat nadal żyje. Zdrada asasynów (no kto by się spodziewał :))mało nie zakończyła się jego śmiercią, teraz musi jakoś uciec z twierdzy zabójców. W tym tomie powieść skupia się przede wszystkim właśnie na Rolandzie i jego chęci odzyskania wolności ale także dokonania zemsty. Autor zaczyna jednak wprowadzać coraz bardziej atmosferę mistycyzmu. Tylko początek książki dotyczy jeszcze krucjat i zawieruchy w Ziemi Świętej a potem mamy już powieść awanturniczą z dodatkiem fantasy, trochę szkoda ale jako miły przerywnik dnia sprawdza się całkiem nieźle. Jestem ciekaw gdzie nas wyobraźnia autora zaprowadzi w trzeciej części.

Drugi tom który wprowadza nas w świat krucjat i knowań władców. Pomimo wszelkich przeciwieństw losu Czarny Rycerz Roland de Montferrat nadal żyje. Zdrada asasynów (no kto by się spodziewał :))mało nie zakończyła się jego śmiercią, teraz musi jakoś uciec z twierdzy zabójców. W tym tomie powieść skupia się przede wszystkim właśnie na Rolandzie i jego chęci odzyskania wolności...

Drugi tom mnie lekko znudził opisami...

Drugi tom mnie lekko znudził opisami...