Lema , czytałam kiedyś dość intensywnie , chociaż dziś już niewiele wrażeń z tamtych szkolnych czasów dotyczących tego autora pamiętam . Dlaczego skończyłam z Lemem ? nie wiem , być może mi się '' przejadł '' , być może zaczęło przybywać konkurencji , być może stwierdziłam że to jednak nie ten tym literatury który lubię . Dziś nie ma powodu się nad tym zastanawiać , dość że postanowiłam sobie przypomnieć mistrzowską wyobraźnię tego pisarza i co jakiś czas coś jego sobie poczytać . Pierwszy z brzegu pojawił się '' Eden '' . Książka napisana w roku 1958 , opowiada o sześciu członkach załogi rakiety która z powodu błędu w obliczeniach zostaje zmuszona awaryjnie lądować właśnie na tytułowym Edenie . Swoją drogą nazwa planety dość hmmm...znamienna . Rakieta mocno wbija się w podłoże i niestety wymaga naprawy . Załodze więc nie pozostaje nic innego jak zwiedzić Eden i poszukać czegoś do jedzenia . Czytelnik nie dostąpił zaszczytu poznania personaliów kosmonautów , tak jakby nie było to wcale ważne . Autor przedstawia nam tylko z imienia i tylko jednego Ziemianina , Henryka . Pozostali członkowie załogi to : Fizyk , Chemik , Doktor , Cybernetyk i Koordynator . Panowie wyruszają więc wgłąb planety , a czytelnik z nimi , by przekonać się czy to naprawdę taki raj :) . Spotykają dziwne rzeczy i dziwne stwory które nazywają : Dubletami . Pierwszy napotkany Dublet jest martwy , ale następni są jak najbardziej żywi , chociaż wcale nie groźni , jak początkowo sądzą Ziemianie . Owi mieszkańcy Edenu są przez Lema dokładnie ze szczegółami opisani . Spokojnie więc można uruchomić własną wyobraźnie i w głowie zobaczyć takiego kosmitę dość precyzyjnie . Ziemianie spotykają w czasie swojej wędrówki dziwną opuszczoną , chociaż wciąż pracującą fabrykę , dziwne zbiorowe groby pełne zwłok i parę jeszcze innych dziwnych rzeczy . Oczywiście dopóki nie porozmawiają z żadnym Dubletem wszystko sobie tłumaczą '' pod siebie '' . w tym momencie książki pojawiło mi się w głowie gdzieś dawno zasłyszane , lub przeczytane zdanie '' Dlaczego moje ma być bardziej mojsze , niż twoje . Nie wiem skąd to zdanie do mnie przyszło , ani dlaczego właśnie w tym momencie się pojawiło . Wiem że wywołało refleksję na temat tego jak często oceniamy i określamy kogoś lub coś zupełnie tego nie znając i nie mając pojęcia dlaczego coś działo się tak a nie inaczej , dlaczego ktoś robi coś zupełnie inaczej niż my . Nie jestem fanatyczną fanką literatury z gatunku w jakim pisał Lem , ale ta książka bardzo mi się podobała . Nie nudziła , nie przesadzała z nadmiarem technicznych opisów , nie stosowała żadnych nacisków ani obrazowych , ani tym bardziej myślowych . Pokazywała i opisywała obrazy , wszelkie odczucia , refleksje i zdania pozostawiając czytelnikowi . Czy kosmonautom uda się porozumieć z Dubletami ? Czy wrócą na Ziemię ? Przeczytajcie , warto , to jedna z tych książek które się nie starzeją , nawet jeśli przybywa im lat .

Lema , czytałam kiedyś dość intensywnie , chociaż dziś już niewiele wrażeń z tamtych szkolnych czasów dotyczących tego autora pamiętam . Dlaczego skończyłam z Lemem ? nie wiem , być może mi się '' przejadł '' , być może zaczęło przybywać konkurencji , być może stwierdziłam że to jednak nie ten tym literatury który lubię . Dziś nie ma powodu się nad tym zastanawiać , dość że...