Taka sobie opowiastka dydaktyczna, dziś, napisalibyśmy w duchu poprawności politycznej. Pamiętam, jak w klasie przerabiano tytuł lektury na Menel Gdański. Literacko, chyba niżej, niż nowelki Sienkiewicza i Prusa.

Taka sobie opowiastka dydaktyczna, dziś, napisalibyśmy w duchu poprawności politycznej. Pamiętam, jak w klasie przerabiano tytuł lektury na Menel Gdański. Literacko, chyba niżej, niż nowelki Sienkiewicza i Prusa.

#WYZWANIE LC2024
Marzec

Mendel to staruszek, który wychowuje kilkuletniego wnuka. Stara się jak może by jego wnuk wyrósł na porządnego obywatela. Pewnego dnia dowiaduje się, że mają bić Żydów. Ale jak to? Dlaczego? Przecież Mendel mieszka w Warszawie prawie 30 lat i czuje się od szpiku kosci właśnie Polakiem. Czy tylko wyznanie determinuje jakim się jej człowiekiem? Starzec nie może pogodzić się z tym faktem i postanawia zostać a nie uciekać, bo przecież nic złego nie zrobił..

#WYZWANIE LC2024
Marzec

Mendel to staruszek, który wychowuje kilkuletniego wnuka. Stara się jak może by jego wnuk wyrósł na porządnego obywatela. Pewnego dnia dowiaduje się, że mają bić Żydów. Ale jak to? Dlaczego? Przecież Mendel mieszka w Warszawie prawie 30 lat i czuje się od szpiku kosci właśnie Polakiem. Czy tylko wyznanie determinuje jakim się jej człowiekiem?...

Opowiadanie Marii Konopnickiej o antysemityzmie, czy raczej o prześladowaniu Żydów. Oczami tytułowego bohatera, sześćdziesięciosiedmioletniego introligatora obserwujemy zbliżający się pogrom Żydów. Do tego jeszcze zapowiadany przez ludzi wprost bądź też przez ich zachowania.
Z drugiej strony widać walkę Mendla o akceptację, ale nie jako obcego czy słabego, ale człowieka równego innym, chrześcijanom.
O pogromie ostrzegają go ludzie myślący podobnie jak on i inni, uważający Żydów za „obcy żywioł”, ale tego jednego akurat szanujący, a nawet lubiący. Dobre, współczujące kobiety chcą poustawiać w jego oknach święte obrazy i krzyż, inni zalecają mu ucieczkę.
Dydaktyczny charakter opowiadania widoczny jest jak na dłoni. Konopnicka ustami bohatera przekonuje czytelników, że Żydzi są takimi samymi ludźmi jak ich polscy i chrześcijańscy sąsiedzi, tak samo pracują, chorują i bawią się, tak samo chcą wykształcić dzieci. Jedyne co ic różni, to miejsce i sposób modlitwy. Ale na ulicy tego nie widać. To apel nie o tolerancję, ale o akceptację, o pełne równouprawnienie faktyczne (bo prawne nastąpiło wcześniej) ludności żydowskiej, o uznanie ich za naszych braci i współobywateli. Mendel stwierdza, że to nie ludzie mówią o planowanym pogromie, ale wódka i szynk oraz że chrześcijanie uszanują jego,dumnie stojącego w oknie w żydowskim stroju. I o takiej postawie społeczeństwa marzyła autorka. Nie udało się do tego dojść przez wiele lat a i internet przekonuje, że ten stan trwa.
A tym, którzy próbują usprawiedliwić zbornie na Żydach ich jakimikolwiek postawami warto polecić końcówkę opowiadania i ostatnie słowa Mendla.
Opowiadanie wysłuchane w formie darmowego audiobooka Wolnych Lektur (czytał Wiktor Korzeniewski),w ramach marcowego wyzwania książka autorstwa jednego z literackich patronów lat 2020-2024.

Opowiadanie Marii Konopnickiej o antysemityzmie, czy raczej o prześladowaniu Żydów. Oczami tytułowego bohatera, sześćdziesięciosiedmioletniego introligatora obserwujemy zbliżający się pogrom Żydów. Do tego jeszcze zapowiadany przez ludzi wprost bądź też przez ich zachowania.
Z drugiej strony widać walkę Mendla o akceptację, ale nie jako obcego czy słabego, ale człowieka...

Ojojojoj, nie.

Maria Konopnicka nie jest wybitną pisarką i to zdanie nie moje, a krytyków, więc jestem... kryta? Jakoś nie bardzo było mi to dane dostrzec, jej literatura dziecięca nigdy nie była moją ulubioną, wydawała mi się przaśna, nie na miejscu, nieciekawa i w ogóle o wiele gorsza od innych pozycji, ale nie mogę brać na poważnie swojej oceny jako dziecka. Na całe szczęście mogę sobie teraz jako osoba dorosła powrócić do tej literackiej krainy i stwierdzić, że jednak miałam rację, że ten kiełkujący literacki gust od razu wzrastał w dobrą stronę. Mogę nawet z siebie kilkuletniej być poniekąd dumna.

Okropne słownictwo, styl. Oczywiście, że biorę pod uwagę datę powstania utworu, ale nie oszukujmy się, czytam też inne książki z tych samych lat i nie mam podobnych odczuć.

Książka jest nieciekawa, w zasadzie od początku wiadomo o czym będzie stanowić, jest rozwleczona jak turecka telenowela, masywna strata czasu. Niczego z niej nie wyniosłam i nie rozumiem jak to w ogóle mogło być (jest?) lekturą szkolną.

Jedno wielkie nie.

Wyzwanie czytelnicze LC marzec 2024: Przeczytam książkę literackiego patrona z lat 2020–2024 (2)

Ojojojoj, nie.

Maria Konopnicka nie jest wybitną pisarką i to zdanie nie moje, a krytyków, więc jestem... kryta? Jakoś nie bardzo było mi to dane dostrzec, jej literatura dziecięca nigdy nie była moją ulubioną, wydawała mi się przaśna, nie na miejscu, nieciekawa i w ogóle o wiele gorsza od innych pozycji, ale nie mogę brać na poważnie swojej oceny jako dziecka. Na całe...

Nie będę się mocno rozpisywać - choć jest to krótka historia, to jako lektura szkolna zrobiłaby dla naszego społeczeństwa dużo więcej niż Pan Tadeusz czy Odyseja.

Nie będę się mocno rozpisywać - choć jest to krótka historia, to jako lektura szkolna zrobiłaby dla naszego społeczeństwa dużo więcej niż Pan Tadeusz czy Odyseja.

Książka „Mendel Gdański” Marii Konopnickiej to kolejna nowela po jaką sięgnęłam w ramach marcowego wyzwania czytelniczego.
#marcowewyzwanieczytelnicze
Utwór Konopnickiej opowiada historię Mendla, żydowskiego introligatora mieszkającego w Warszawie, który rozpacza nad Warszawą w obliczu antysemityzmu, jednocześnie ukazując bezsilność człowieka wobec uprzedzeń i dyskryminacji.
Mendel nie ma innej rodziny poza osieroconym wnukiem Jakubem. Lekcje udzielane chłopcu przez dziadka pokazują, że introligator jest doświadczonym, mądrym i uczciwym człowiekiem, lojalnym wobec miasta, w którym żyje. Mendel wpaja też wnukowi przekonanie, że nie powinien wstydzić się swojego pochodzenia, ale martwi go przykre doświadczenie, które spotkało małego Kubusia. Uważa jednak, że przykra przygoda chłopca to drobny incydent, bo wokół introligatora są życzliwi i uprzejmi ludzie. Akcja powieści rozwija się na przestrzeni dwóch dni, a jej kulminacją są antysemickie zamieszki, których ofiarą pada Kubuś. Wydarzenie to i towarzyszące mu okoliczności dają autorowi możliwość ukazania różnych ludzkich zachowań i postaw. Dzień przed dramatycznym wydarzeniem dochodzi do ciekawej dyskusji między bohaterem a zegarmistrzem.
"Mendel Gdański" porusza kwestię asymilacji Żydów i antysemityzmu. Autorka starała się przeanalizować przyczyny antysemickich nastrojów i spojrzeć na tę kwestię z perspektywy osób, których one dotyczą.

Książka „Mendel Gdański” Marii Konopnickiej to kolejna nowela po jaką sięgnęłam w ramach marcowego wyzwania czytelniczego.
#marcowewyzwanieczytelnicze
Utwór Konopnickiej opowiada historię Mendla, żydowskiego introligatora mieszkającego w Warszawie, który rozpacza nad Warszawą w obliczu antysemityzmu, jednocześnie ukazując bezsilność człowieka wobec uprzedzeń i...

Bardzo dobra, krótka i treściwa książka polskiej autorki, która idealnie pokazuje problem Żydów w pozytywizmie. Historia niesamowicie wzruszająca, pokazująca jak zmienia się życie dobrego i uczciwego Żyda mieszkającego z wnukiem w Warszawie. Antysemityzm był w tamtym czasie dość poważnym problemem co możemy zauważyć czytając te opowiadanie. Zdecydowanie polecam każdemu tę wspaniałą książkę, która swoją prostą i bezpośredniością z pewnością poruszy serce nie jednej osoby.

Bardzo dobra, krótka i treściwa książka polskiej autorki, która idealnie pokazuje problem Żydów w pozytywizmie. Historia niesamowicie wzruszająca, pokazująca jak zmienia się życie dobrego i uczciwego Żyda mieszkającego z wnukiem w Warszawie. Antysemityzm był w tamtym czasie dość poważnym problemem co możemy zauważyć czytając te opowiadanie. Zdecydowanie polecam każdemu tę...

krótka, ale bardzo realistyczna, prawdziwa historia

krótka, ale bardzo realistyczna, prawdziwa historia

Może coś jest z mną nie tak ale serio podobało mi się

Może coś jest z mną nie tak ale serio podobało mi się

Okropna rzeczywistość życia żydów w Polsce. Niesprawiedliwa, smutna historia uczciwego Żyda i jego osieroconego wnuka. Mimo tego, że tekst był krótki byłam w stanie wczuć się w opowieść i chciało mi się płakać. Brak tolerancji i niesprawiedliwość ludzka nie zna granic. Smutne jest to, że w aktualnych czasach można przełożyć wydarzenia z utworu na to co dzieje się aktualnie w przypadku różnic kultorowych, rasowych, religijnych i orientacji.

Okropna rzeczywistość życia żydów w Polsce. Niesprawiedliwa, smutna historia uczciwego Żyda i jego osieroconego wnuka. Mimo tego, że tekst był krótki byłam w stanie wczuć się w opowieść i chciało mi się płakać. Brak tolerancji i niesprawiedliwość ludzka nie zna granic. Smutne jest to, że w aktualnych czasach można przełożyć wydarzenia z utworu na to co dzieje się aktualnie...