Dalej, dalej, dalej, dalej, dalej i dalej? I nareszcie! A nie, bo jeszcze dalej...

Co mogłabym powiedzieć o kolejnym i jakże obszernym tomie, który jak od samego początku tej serii, jest zawsze dzielony na pół, tylko dla korzyści finansowych? A mogłabym co nieco o nim powiedzieć.
Powoli zaczynam dostrzegać zmianę w autorze. Kiedyś pełna akcji historia, która wciągała, napawała adrenaliną coraz większą przy każdym kolejnym rozdziale, tym samym sprawując, że przy zakończeniu nie mogłam doczekać się wydania, kolejnej - mając przy tym nadzieję, obszernej - książce, nagle... podupadła.
Ale nie podupadła w sposób, iż brakuje akcji czy nowych - dość ważnych - informacji, o przygodach Arlena okrzykniętego Wybawicielem, Lesshy zielarki, która spodziewa się potomka, Demona Pustyni oraz lubianego przeze mnie Rojera skrzypka, który swoją muzyką ogłupia demony, czy nawet nowych bohaterów.
Nic z tych rzeczy.
Jeśli ktoś czytał kiedykolwiek serię "Miecz Prawdy", na pewno mnie zrozumie. Czyta się tom, za tomem i nie czuć w ogóle jakiegokolwiek zniechęcenia, widząc tak bardzo obszerne tomiska, bo zawsze ale to zawsze autor, swoją niebywałą precyzją i talentem, potrafi tak wszystko idealnie opisać. Wtedy przychodzi tylko jedno słowo na myśl, "Wow!"
Do chwili, gdy zaczyna wszystko przeciągać...
Wkrada się tam, powoli regularne powtarzanie się z poprzednich tomów, co zajmuję prawie 1/3 książki. Powrót do wcześniejszych kwestii, które zostały już wyjaśnione, ale wciąż powracające tylko inaczej za argumentowane. To sprawiło, że zaczęłam czuć monotonie i powolną, lecz wkradającą się do mojego umysłu niechęć, do czytania kolejnych części. I stało się! Z coraz większą trudnością, zaczęłam przewracać strony. Kiedyś co zajmowało mi to parę dni, zajmuję miesiąc, nawet czasem dłużej. A nie kiedy miałam ochotę po prostu ją odłożyć na czas nieokreślony.

Osoby, które przeczytały pierwsze tomy, na pewno mnie zrozumią.
Czemu one nie były tak obszerne jak Tron z Czaszek? Bo zawierały to co najważniejsze. I nie trzeba było nic dodawać. A tu? Trzeba ciągle coś wyjaśniać, przez co ta historia nie prze do przodu. Jak mały ślimak, próbujący się dostać z punktu A do punktu B.
Wcześniej mogłam zobaczyć, że autor naprawdę się starał, jednak teraz po prostu to robi, i z powodu powracania do wcześniejszych faktów, pokazuje, że nie ma zbytnio pomysłu na brnięcie w tą historię, gdyż chcę wydać jak najwięcej części, nie zakańczając ją za wcześnie. A na pewno już dawno ma wymyślone zakończenia, ale kiedy je nam pozwoli zobaczyć?
Właśnie dlatego się boję, iż powtórzy się historia jak z "Miecza Prawdy". A naprawdę, tego tak dobrej fantastycznej historii, nigdy bym nie życzyła.

Dalej, dalej, dalej, dalej, dalej i dalej? I nareszcie! A nie, bo jeszcze dalej...

Co mogłabym powiedzieć o kolejnym i jakże obszernym tomie, który jak od samego początku tej serii, jest zawsze dzielony na pół, tylko dla korzyści finansowych? A mogłabym co nieco o nim powiedzieć.
Powoli zaczynam dostrzegać zmianę w autorze. Kiedyś pełna akcji historia, która wciągała,...