Książka jest naprawdę intrygująca i trudno się od niej oderwać. Bardzo żal mi było Igi, która mierzyła się z depresją. Z łatwością wczułem się w jej sytuację, bo mam tak samo. Również Arek wzbudził moją sympatię, choć początkowo jego obsesja na punkcie Igi wydawała się lekko niepokojąca. Nie mogłem za to znieść Zbigniewa. Los biednego psa, którego ten "przygarnął", aby pochwalić się w telewizji, a potem porzucił w lesie, wstrząsnął mną niewyobrażalnie. Uwielbiam zwierzęta i bardzo przeżywam, gdy ktoś źle je traktuje, nawet, jeśli to tylko fikcja. Dodam jeszcze, że okładka książki jest urocza, szczególnie plasterek z cytryny (mam słabość do owoców ^O^).

Książka jest naprawdę intrygująca i trudno się od niej oderwać. Bardzo żal mi było Igi, która mierzyła się z depresją. Z łatwością wczułem się w jej sytuację, bo mam tak samo. Również Arek wzbudził moją sympatię, choć początkowo jego obsesja na punkcie Igi wydawała się lekko niepokojąca. Nie mogłem za to znieść Zbigniewa. Los biednego psa, którego ten...

Nie mogę wyjść z podziwu nad warsztatową ewolucją autorki od dosyć topornego pierwszego tomu serii. "Drugi" idzie pod tym względem jeszcze o krok dalej niż bardzo udane "Krzywe 10", ze względu na większy udział wątku obyczajowego (wąskotorowo myśląca Ilona traktująca swoich synów jak projekty zawodowe) i powtarzający się motyw udawania i okłamywania innych (praca Ilony polega na tworzeniu fałszywych wizerunków, jej ojciec-polityk robi wszystko dla kamer, jej syn wciska jej kity, żeby złapać chwilę oddechu). Perypetie miłosne opisane bardzo wiarygodnie i przyjemnie jeśli chodzi o uczucia, choć zarazem niemożliwie zagmatwane i naciągane jak fabuły oper barokowych. Zauważyłam też, że Nowak woli pozostawiać naprawdę dramatyczne wydarzenia poza kadrem, jakby nie udała we własną umiejętność opisania ich - np. jedna z postaci w napadzie frustracji idzie samotnie w góry i gubi się w Jaskini Mylnej, gdzie głoduje przez cały dzień, ale dowiadujemy się o tym tylko z retrospekcji.

Seria ewoluowała znakomicie, tak że nie jest już tylko fastfoodem, lecz całkiem porządnym obiadem. Niegłupia, z dobrze zachowaną równowagą między epizodami a spójną fabułą, między dialogami a refleksjami postaci i między dobrą zabawą a nieuniknionym w literaturze młodzieżowej dydaktyzmem (no i promocją czasopisma "Cogito", z którym autorka współpracowała i które ku mojemu zdumieniu nadal funkcjonuje). Nader przyjemna przedwakacyjna lektura.

P.S. Dodatkowy plusik za superirytującą, lecz dosyć zniuansowaną postać nauczyciela-showmana Całka.

Nie mogę wyjść z podziwu nad warsztatową ewolucją autorki od dosyć topornego pierwszego tomu serii. "Drugi" idzie pod tym względem jeszcze o krok dalej niż bardzo udane "Krzywe 10", ze względu na większy udział wątku obyczajowego (wąskotorowo myśląca Ilona traktująca swoich synów jak projekty zawodowe) i powtarzający się motyw udawania i okłamywania innych (praca Ilony...

"Drugi" to tom piąty serii miętowej i, moim skromnym zdaniem, jak do tej pory jeden z dwóch najlepszych (tuż obok "Krzywego 10"). Jest to taka książka dla młodzieży, którą moim zdaniem warto podsunąć nastolatkom w wieku gimnazjalnym (wiem, że nie ma już tych szkół, no ale pewnie wiecie, o jaki wiek mi mniej więcej chodzi). Ja sama w gimnazjum czytałam tę książkę i choć wtedy jeszcze nie do końca potrafiłam ją zrozumieć, to historia Arka i Igi mocno wryła mi się w pamięć. A teraz do niej wróciłam i doceniłam jeszcze bardziej.

Jest to historia o dwóch ciotecznych braciach. Pierwszy z nich to znany nam już z "Krzywego 10" Hadrian Chabros, licealista i model. Jest obiektem westchnień wielu dziewczyn, pozuje do reklam, uczy się języków obcych, często chodzi do opery. Wydawać by się mogło, że przystojny Hadrian jest człowiekiem sukcesu. Ale czy jest szczęśliwy? Wszak to jego matka prowadzi go przez życie zgodnie z planem, jaki sobie wymyśliła już wtedy, kiedy chłopak był małym dzieckiem. Zmusza go do chodzenia do opery, mimo że to go nie interesuje, poza tym na każdym kroku go kontroluje... Gdy Hadrian zauważa, że matka skrycie czyta jego prywatne notatki, postanawia założyć pamiętnik, w którym wykreuje dla niej swój fałszywy, ale zadowalający matkę obraz...

Kolejnym głównym bohaterem jest Arek Szybalski, brat cioteczny Hadriana, a przy tym jego kompletne przeciwieństwo. Chłopak jest bardzo nieśmiały i niepewny siebie, a wszystko przez to, że się jąka. Nie wierzy w siebie, uważa, że takiego "jąkały" nikt nigdy nie zechce. A przecież, mimo że on sam nie zdaje sobie nawet z tego sprawy, jest chłopakiem idealnym - miłym, troskliwym, opiekuńczym, potrafiącym zauważyć cudzy smutek. I wtedy spotyka Igę Górkę, która przyszła na korepetycje do jego brata Emila.
Przyznam, że Hadriana niezbyt zrozumiałam, mimo że rozumiałam motywy, które nim kierują. Jednak w jego relacji z matką zabrakło mi szczerej rozmowy, jakoś za dużo było tu manipulacji. Z drugiej strony - to idealnie pokazuje, że czasem strach przed taką rozmową jest bardzo duży, zwłaszcza w sytuacji, w której w sumie wiadomo, jak taki rodzic zareaguje. W końcu Ilona Chabros była pewna, że robi wszystko najlepiej, jak tylko się da. Jak by nie było, aby rozmowa miała jakieś pozytywne skutki, potrzebne są dwie chętne osoby...

Z kolei opowieść o Arku jest bardzo poruszająca. Nieszczęśliwie zakochany, niepewny siebie chłopak, który mimo wszystko stara się walczyć. I Iga, dla której powoli wszystko zaczyna tracić sens - jej chłopak Filip ją raz po raz zawodzi (a przecież miał być tym jednym jedynym...),a nowy nauczyciel matematyki przeraża tak, że na lekcji nie jest w stanie myśleć o niczym innym niż o tym, że zaraz znów weźmie ją do odpowiedzi.

Tak strasznie podoba mi się rozwiązanie wątku Arka i Igi! Pokazano tu, jak ważne w leczeniu depresji jest wsparcie bliskich osób, ale też wskazano na potrzebę terapii i wizyt u psychologa - tu tego szkolnego. Bardzo mi się podoba takie podejście. I jąkający się Arek, który, jak się okazuje, powinien w siebie wierzyć dużo bardziej niż to miało miejsce. To historia, która sprawia, że na sercu robi się jakoś cieplej, a przy tym widać, że Arkowi naprawdę, naprawdę zależało. Zdecydowanie potrzebujemy więcej takich Arków!

Nie mogę też nie wspomnieć o miejscu, w którym rozgrywa się akcja, czyli o Warszawie. Pani Ewa Nowak nie ma niestety zbytniego talentu do pisania klimatycznych opisów miejsc (chyba że chodzi o mazurskie jeziora),więc osobom spoza Warszawy dosyć ciężko bez pomocy wujka Googla wyobrazić sobie dokładnie wspominane miejsca (mieszkańcom też niektóre, np. ja nigdy nie byłam w Nowodworach). Jednak zawsze można posłużyć się Internetem i sprawdzić, jak te miejsca wyglądają. Mamy więc osiedle Dąbrówka Wiślana, na którym mieszkają Arek i Hadrian, a także miejsce zamieszkania Igi - Stalową 26. Poza tym wspomniane zostają Powązki, Modlińska, Plac Dąbrowskiego, Zachęta i liceum Władysława IV przy Dworcu Wileńskim.

Bardzo, bardzo polecam. Jeśli tylko macie u siebie w otoczeniu młode nastolatki (a myślę, że to je książka najbardziej zainteresuje),to koniecznie im ją podrzućcie. A jeśli sami też lubicie od czasu do czasu przeczytać coś z literatury młodzieżowej, śmiało możecie sięgnąć po "Drugiego" - nie zmarnujecie czasu.

https://arnikaczyta.blogspot.com/2021/05/madra-powiesc-dla-nastoletnich-ludzi.html

"Drugi" to tom piąty serii miętowej i, moim skromnym zdaniem, jak do tej pory jeden z dwóch najlepszych (tuż obok "Krzywego 10"). Jest to taka książka dla młodzieży, którą moim zdaniem warto podsunąć nastolatkom w wieku gimnazjalnym (wiem, że nie ma już tych szkół, no ale pewnie wiecie, o jaki wiek mi mniej więcej chodzi). Ja sama w gimnazjum czytałam tę książkę i choć...

Typowa młodzieżówka. Nie wiem, co mnie skłoniło do przeczytania tej infantylnej książki rodem z wattpada. Nie wiem, mnie takie książki nigdy nie kręciły. Nudy takie że szok. Nawet jej nie dokończyłam, bo była tak tragiczna.
Rozumiem, odnajdą się fani tego typu książek, ale mi nigdy takie coś się nie spodoba.
2 na 10

Typowa młodzieżówka. Nie wiem, co mnie skłoniło do przeczytania tej infantylnej książki rodem z wattpada. Nie wiem, mnie takie książki nigdy nie kręciły. Nudy takie że szok. Nawet jej nie dokończyłam, bo była tak tragiczna.
Rozumiem, odnajdą się fani tego typu książek, ale mi nigdy takie coś się nie spodoba.
2 na 10

Słabszy od pozostałych tomów - pozostałą część serii zostawiam na później.

Słabszy od pozostałych tomów - pozostałą część serii zostawiam na później.

czytana drugi raz - 22,08,2018 r.

czytana drugi raz - 22,08,2018 r.

Ewa Nowak to jedna z moich ulubionych autorek młodzieżowych. Jej książki z serii miętowej są nie tylko pełne ciepła i humoru ale też niosą ze sobą ważne przesłanie. Myślę że warto po nie sięgnąć, choć podejrzewam że młodzież obecnie zaczytuje się w innej literaturze...

Ewa Nowak to jedna z moich ulubionych autorek młodzieżowych. Jej książki z serii miętowej są nie tylko pełne ciepła i humoru ale też niosą ze sobą ważne przesłanie. Myślę że warto po nie sięgnąć, choć podejrzewam że młodzież obecnie zaczytuje się w innej literaturze...

To pierwsza książka jaką przeczytałam z tej serii. I zachęciła mnie do tego by przeczytać pozostałe. Również te wcześniejsze, biorąc pod uwagę, że "Drugi" to piąta część z serii.
Książkę czyta się szybko, w miarę przyjemnie.
Jednak mam kilka zastrzeżeń. Wśród nich jedno dość mocne i takie, które przez całą książkę mi przeszkadza. O ile zachowanie Arka jest dla mnie w miarę (tak średnio) zrozumiałe to pomysły i ambicje Hadriana są totalnie...dziwne. Wydaje mi się, że autorka chciała przedstawić go jako bohatera dynamicznego, który przechodzi zmainę ze złego - na lepsze. A mimo to mam nieodparte wrażenie, że przez całą książkę zachowanie Hadriana się nie zmienia. Dla mnie jest ono po prostu okropne. Sprawianie matce przykrości przynosi mu satysfakcję (co bohater sam przed sobą przyznaję otwarcie i szczerze!). To niewyobrażalne. Przerażające są cachy jakie wykazuje chłopak: chamski, egoistyczny, nieodpowiedzialny, wykazujący brak szacunku do mamy, która tak poświęca się dla niego. Lecz jest teżdruga strona medalu - Ilona(matka Hadriana) skupia się nie tyle na własnym synu ale na jego karierze, która z kolei miałaby przynieść JEJ korzyści. Jest dla syna bezwzględnie surowa tylko pod pozorem "jego dobrej przyszłości".
Trochę to ciężkie do zrozumienia oraz trochę... zagmatwane
Przeczytajcie i sami oceńcie.

To pierwsza książka jaką przeczytałam z tej serii. I zachęciła mnie do tego by przeczytać pozostałe. Również te wcześniejsze, biorąc pod uwagę, że "Drugi" to piąta część z serii.
Książkę czyta się szybko, w miarę przyjemnie.
Jednak mam kilka zastrzeżeń. Wśród nich jedno dość mocne i takie, które przez całą książkę mi przeszkadza. O ile zachowanie Arka jest dla mnie w miarę...

Jestem zdecydowanie na TAK! Na książkę tą trafiłam jako młoda bo zaledwie 12-13 letnia dziewczynka, przeczytałam ją jednym tchem po czym przez kolejny tydzień nie mogłam spać i jeść bo zakochałam się w Hadrianie, jednym z głównych bohaterów, i bolał mnie fakt, że to postać fikcyjna. Dużym zaskoczeniem jest to, ze książka jest opowiadana oczyma chłopców, a to naprawdę rzadkość. Jednym słowem: POLECAM!

Jestem zdecydowanie na TAK! Na książkę tą trafiłam jako młoda bo zaledwie 12-13 letnia dziewczynka, przeczytałam ją jednym tchem po czym przez kolejny tydzień nie mogłam spać i jeść bo zakochałam się w Hadrianie, jednym z głównych bohaterów, i bolał mnie fakt, że to postać fikcyjna. Dużym zaskoczeniem jest to, ze książka jest opowiadana oczyma chłopców, a to naprawdę...

Punkty widzenia rządzą tą książką. Czy bycie fascynującym i bogatym jest fajne, a nieśmiałym i ułomnym złe? Jak postrzegamy innych i ich życie oraz czego pragniemy. Kolejna dobra książka dla młodzieży.

Punkty widzenia rządzą tą książką. Czy bycie fascynującym i bogatym jest fajne, a nieśmiałym i ułomnym złe? Jak postrzegamy innych i ich życie oraz czego pragniemy. Kolejna dobra książka dla młodzieży.