"Polska Winkelriedem narodów"

Od razu na myśl przychodzi mi inne hasło, czyli "Polska Chrystusem narodów", które przyświeca "Dziadom" Adama Mickiewicza. Ten ostatni wspominał w wyżej wymienionym utworze o ojczymie Słowackiego, więc nie ma co się dziwić, że autor "Kordiana" zapragnął konfrontacji swojej postawy z ideałami wyznawanymi przez Mickiewicza. Nie szczędzi mu słów krytyki i przedstawia własną koncepcję, co uwidacznia się najbardziej w prologu.

Za pośrednictwem uczynków Kordiana i stwarzania postaci przywódców powstania listopadowego przez Szatana Słowacki piętnuje winy tychże osób, zarzuca im nieudolność, konserwatyzm, brak odwagi i tym podobne zachowania. Swoje opinie przedstawia w bardziej zwięzły sposób, nie przynudza zbyt rozwlekłymi dywagacjami o Polsce i naturze romantyków. Krótsza forma, a dość podobna treść.

Zakończenie pozostawia czytelnika w niepewności, zdążył czy nie? Tak sobie pomyślałam, że to może metafora sytuacji naszego kraju w tamtej epoce. Byliśmy w niebezpieczeństwie, ale czy mimo pewnych potknięć udało nam się wyjść cało z opresji?

Diabeł myli datę końca XVIII wieku... to było zabawne. :D

"Polska Winkelriedem narodów"

Od razu na myśl przychodzi mi inne hasło, czyli "Polska Chrystusem narodów", które przyświeca "Dziadom" Adama Mickiewicza. Ten ostatni wspominał w wyżej wymienionym utworze o ojczymie Słowackiego, więc nie ma co się dziwić, że autor "Kordiana" zapragnął konfrontacji swojej postawy z ideałami wyznawanymi przez Mickiewicza. Nie szczędzi mu słów...