Dosłownie 5 minut temu skończyłam czytać kolejną książkę Charlesa Bukowskiego. Tym razem padło na „Kłopoty to męska specjalność”. Jest to zbiór opowiadań poruszających tematy typowe dla Bukowskiego – seks, pijaństwo, wyścigi konne. Czytając „Kobiety” – najlepszą powieść Bukowskiego jako pierwszą, nastawiłam się na ten sam poziom prozy. Niestety opowiadania nie zachwyciły mnie tak bardzo, a szkoda.

Bukowskiego zatem powinno się czytać w innej niż ja kolejności. „Kobiety” zdecydowanie powinny być wisienką na torcie, a nie początkiem przygody z jego prozą.

W opowiadaniach często przewijają się motywy znane z innych powieści. Niektóre nawet zdają się być takie same. Jedyną rzeczą zmienioną są imiona czy nazwy miejsc w których dzieje się ich akcja. Czytanie kilku książek Bukowskiego z rzędu powoduje jedynie to, że historie zlewają się w jedną, wielką całość. Toteż powieści tego autora najlepiej czytać w odstępach, wracać do niego co jakiś czas i „delektować się” jego sposobem życia: hulankami czy przygodnymi miłostkami.

Do Bukowskiego wrócę na pewno, ale nie teraz. Odczekam jakiś czas, aż nadejdzie głód na „starego świntucha”.

Dosłownie 5 minut temu skończyłam czytać kolejną książkę Charlesa Bukowskiego. Tym razem padło na „Kłopoty to męska specjalność”. Jest to zbiór opowiadań poruszających tematy typowe dla Bukowskiego – seks, pijaństwo, wyścigi konne. Czytając „Kobiety” – najlepszą powieść Bukowskiego jako pierwszą, nastawiłam się na ten sam poziom prozy. Niestety opowiadania nie zachwyciły...