Zdecydowanie solidna pozycja. Pomimo lekkiego zmęczenia materiałem czuć że autorka nie spoczywa na laurach i wciąż stara się nas zaskoczyć czymś nowym nawet w jedenastym tomie. Dwutorowa fabuła to co prawda nie pierwszyzna w pracach Pani Gerritsen, ale pojawiają się nowe horyzonty w postaci afrykańskiej dżungli. Przypomina mi to trochę książki Jo Nesbo gdzie jego bohater świetnie odnajdywał się w najbardziej abstrakcyjnych klimatach. Tutaj co prawda nasze bohaterki spędzają większość czasu w domu, a Afrykę widzimy głownie w retrospekcjach to i tak autorce udało się mnie kupić tym ruchem.

Co prawda sama zagadka mnie nie powaliła, zbyt wyraźnie od początku sugeruje nam się jedno z rozwiązań żeby tego nie przejrzeć i nie szukać prawdy na własną rękę. Momentami wydawało mi się też że autorka ciągnie zbyt wiele srok za ogon i nieustannie kluczy w konstrukcji tej tajemnicy nie pozwalając nam naprawdę się wciągnąć. Na szczęście jej luźny styl to rekompensuje i po chwili zapominamy o tych małych wadach.

Spodobały mi się nawiązania do historii Jane z pierwszych książek, zrobiło się trochę sentymentalnie przez te wszystkie podobieństwa. Wydaje mi się też że autorka pomimo wieloletniego doświadczenia ma problemy z umiejętnym dzieleniem zainteresowania czytelnika między głównymi bohaterkami. Na pierwszym planie znajduje się zwykle tylko jedna z nich, podczas gdy druga na ten czas zostaje trochę postacią drugoplanową. Ostatnie tomy wyraźnie można podzielić na książki o Rizzoli i książki o Isles. Chociaż kto wie, może tak ma być, może Tess Gerritsen obawia się że gdyby chciała zainteresować nas oboma to tak naprawdę nie przekonałaby nas do żadnej.

Tak jak pisałem na początku - książka wydaje się naprawdę świeża jak na 11 tom cyklu. Widać że autorka ma jeszcze zapas pomysłów i wciąż stara się sięgać po coś nowego. To dobrze, oby tak dalej w kolejnych częściach ;)

Zdecydowanie solidna pozycja. Pomimo lekkiego zmęczenia materiałem czuć że autorka nie spoczywa na laurach i wciąż stara się nas zaskoczyć czymś nowym nawet w jedenastym tomie. Dwutorowa fabuła to co prawda nie pierwszyzna w pracach Pani Gerritsen, ale pojawiają się nowe horyzonty w postaci afrykańskiej dżungli. Przypomina mi to trochę książki Jo Nesbo gdzie jego bohater...