Czarne skrzydła

Książka piękna, porywająca, równie wyjątkowa jak nieustępliwe kobiety, których losy przedstawia. Siła i zdecydowanie to główne atuty bohaterek powieści Sary i Angeliny Grimke - tych, które były pierwszymi działaczkami na rzecz abolicji i jednymi z prekursorek amerykańskiej myśli feministycznej. Obie siostry opowiadały się nie tylko za wyzwoleniem niewolników ale również za równością rasową, która nawet wśród abolicjonistów była traktowana jako ta radykalna. Książka jakich mało, trzymająca w napięciu do ostatniej strony i poruszająca tak ważne tematy. Opisuje historię niewolnictwa z dwóch stron. Od postrzegania świata przez ówczesne białe kobiety, jak również te zniewolone ciemnoskóre. Przedstawia ambicje obu stron w świetle tamtejszego nieludzkiego prawa, często wiążącego w sposób okrutny ręce (zarówno w przenośni jak i dosłownie). Prawa które było bezwzględne, zarówno dla czarnoskórych obojga płci, jak i białych kobiet - niemających przecież prawa dziedziczenia, edukacji i piastowania wielu stanowisk, a także prawa głosowania.
Determinacja czyni cuda, gdy tylko pragnie się czegoś z całego serca. O tym, choć po trudnych przeżyciach przekonała się również jedna z bohaterek książki - Szelma, służąca i niewolnica w domu państwa Grimke. Nie brak w tej powieści kobiet o wielkim sercu, niestrudzonej siły woli i jeszcze większej sile przetrwania i dążenia do celu, którym była wolność.
Oparta w większości na faktach, z drobnymi zmianami w celu przybliżenia sylwetek bohaterów przez autorkę - poruszająca historia o tym jaki los zgotował człowiek człowiekowi, ale również o tym, że z małego nasionka pomysłu i chęci zmian potrafią wykiełkować wielkie rzeczy.